Γεννημένος στις 2 Νοεμβρίου 1911 στο Ηράκλειο, ο ποιητής μας Οδυσσέας Ελύτης υπήρξε ένα σπουδαίος πνευματικός δημιουργός. Σμίλεψε με μοναδική μαεστρία την ελληνική γλώσσα πλάθοντας ένα ποιητικό ύφος, που συνδύαζε την ελληνική παράδοση με τον μοντερνισμό. Μέσα από τα δημιουργήματα του υμνείται η ζωή, το φως, η χαρά, η ελευθερία, η ανθρώπινη ψυχή και πνεύμα.
"Ακόμα μια φορά μέσα στις κερασιές τα δυσεύρετα χείλη σου.
Ακόμα μια φορά μέσα στις φυτικές αιώρες τ' αρχαία σου όνειρα.
Μια φορά μέσα στ' αρχαία σου όνειρα τα τραγούδια που ανάβουν και χάνονται.
Μέσα σ' αυτά που ανάβουν και χάνονται τα ζεστά μυστικά του κόσμου.
Τα μυστικά του κόσμου"
(Οδυσσέας Ελύτης, "Η συναυλία των γυακίνθων -Χ-")
"Πίσω από κάθε ανάταση, από κάθε μεράκι, μια κιθάρα περιμένει έτοιμη να πάρει τα λόγια και να ταξιδέψει από χείλη σε χείλη. Δεν είναι λίγο αυτό...",
Ο Γιώργος Κουρουπός μελοποιεί ποιήματα του Ελύτη με "ήχο κλασικής χροιάς", καθώς ο Ελύτης, ως γνωστόν, αγαπούσε και άκουγε πολύ έργα της προκλασικής και κλασικής περιόδου της μουσικής.
Ο συνθέτης τα συνέθεσε οραματιζόμενος τον Ελύτη να γράφει και να απαγγέλει τα ποιήματα ενώ το πικάπ έπαιζε Μότσαρτ, καθώς ο ίδιος ο ποιητής πέρα από το ποίημά του - έμπνευση από το "Mozart: Romance από το Κοντσέρτο για πιάνο αρ. 20, ΚV 466", έχει γράψει :
"...αισθάνομαι κάθε μέρα την ακατανίκητη ανάγκη ν' ακούω κομμάτια του Σαλτσβουργιανού συνθέτη..." ή κάπου αλλού πως "ο Μότσαρτ έχει το αυτοδύναμο ενός φυσικού πίδακα που μάς θαμπώνει...".. , ενώ κάπου αλλού εκμυστηρεύτηκε πως "κάποτε που έπαιζε ένα παιχνίδι (σε ποιον συνθέτη ή σε ποια μουσική αντιστοιχεί κάθε ποίηση), η δικιά του βγήκε ότι αντιστοιχεί με του Mozart, επειδή έχει αυτή την ελαφράδα και τη χάρη..."
***
"Η ωραία μας άγνωστη", όπως τιτλοφορείται το έργο του Κουρουπού, περιλαμβάνει τα 5 ποιήματα του Ελύτη:
(Μουσείο Γουλανδρή )
- Η Πεντάμορφη Στον Κήπο,
- Ακόμα Μια Φορά,
- Εαρινό Απόσπασμα,
- Η Ωραία Μας Άγνωστη και
- Ψαρεύοντας έρχεται η Θάλασσα,
όλα για φωνή και πιάνο, που ερμηνεύει ο Σπύρος Σακκάς με το συνθέτη στο πιάνο.
Ακόμα μια φορά βρίσκουμε τον αγαπημένο μας ποιητή μέσα σ' αυτά που ανάβουν και χάνονται τα ζεστά μυστικά του κόσμου.... Αλήθεια, ο Ελύτης υπήρξε ένας αέναος αναζητητής των μυστικών του κόσμου...Μυστικών της ποίησης, της ζωγραφικής, της θάλασσας, του ήλιου, του έρωτα, των ιδανικών, αλλά και της μουσικής παρότι -λόγω σεμνότητας- υποστήριζε το αντίθετο...
Ακόμα μια φορά λοιπόν ανακαλύπτει το ζεστό μυστικό και το κοινωνεί μέσω της τέχνης του σε όλους μας...
Ο Κουρουπός με νότες το ντύνει, σε ύφος Μοτσάρτιο...και μεις όλοι στεκόμαστε ευλαβικοί προσκυνητές του μεγαλόπνοου Ελύτειου έργου, της ιερής ποίησής του, που πολεμά και νικά τον χρόνο και τη φθορά...
Αισθησιακή ευφροσύνη χαρίζουν οι λέξεις, έτσι όπως πλέκονται από τον ποιητή κι ο αναγνώστης μεθά από το νέκταρ της ποιητικής του νιότης, ακόμα μια φορά...
Ελύτης - Κουρουπός: "Ακόμα μια φορά":
