Ο θαυματουργός Αη - Σπυρίδων κι ο Βιβάλντι...

Χρόνια Πολλά και στο πανέμορφο νησί της Κέρκυρας, που σήμερα φορά τα γιορτινά του!
Ο Αγιος Σπυρίδων, πολιούχος του Ιόνιου νησιού, γιορτάζεται 4 φορές το χρόνο.
Εκτός από σήμερα, 12 του Δεκέμβρη, ημερομηνία που κοιμήθηκε ο Άγιος το 350 μ. Χ., γιορτάζεται άλλες 3 φορές σε ανάμνηση των θαυμάτων για το νησί.

Ο Αη-Σπυρίδωνας τούς έσωσε από λοιμό κι από χολέρα δις, αλλά και το 1719 στην πολιορκία της Ενετοκρατούμενης Κέρκυρας από τους Τούρκους.
Η αναμέτρηση ήταν βάρβαρη, όπως αναφέρουν οι πηγές.
Ωστόσο, σύμφωνα με την παράδοση, ο λαός της Κέρκυρας, δεν απελπίστηκε:

"Πάντες οι πιστοί με στεναγμούς και δάκρυα εν νυκτί και ημέρα, τον ιεράρχην ικέτευον",

και πράγματι, οι προσευχές και οι δεήσεις των κατοίκων του νησιού εισακούστηκαν. Ο Αγιος Σπυρίδωνας έκανε το θαύμα του και λύθηκε η πολιορκία.

Για να γιορταστεί και μουσικά η νίκη της Δημοκρατίας της Βενετίας κατά την πολιορκία της Κέρκυρας ανατέθηκε στον Βενετό Αντόνιο Βιβάλντι , ο οποίος συνέθεσε το ορατόριο του: "Ιουδήθ Θριαμβεύουσα".

Ένα έργο εμβληματικότατο, σε λιμπρέτο στη Λατινική γλώσσα, που αποτελεί μια αλληγορική περιγραφή της νίκης των Χριστιανών-Βενετών έναντι των αλλόθρησκων-Τούρκων...
Η παρτιτούρα, που συνέθεσε ο Βιβάλντι για την εορταστική περίσταση, είναι ιδιαίτερα πλούσια και περιλαμβάνει πολλές δεξιοτεχνικές άριες, που απαιτούν εκφραστικότητα, τεχνική, ευλυγισία και θεατρικότητα.

Περιστρέφεται γύρω από την Ιουδήθ, κεντρική ηρωΐδα του βιβλίου της Παλαιάς Διαθήκης, η οποία με το θάρρος και την πίστη της στο Θεό σώζει την πατρίδα της από την καταστροφή.
Κατάγεται από τη μικρή πόλη Βαιτυλούα, που πολιορκείται από τους Ασσυρίους, με αρχηγό τον στρατηγό του Ναβουχοδονόσωρα, Ολοφέρνη.
Εκείνη, γνωρίζοντας πως ο Ολοφέρνης ήταν ερωτευμένος μαζί της, τον σαγήνευσε σε στιγμή μέθης, του έκοψε το κεφάλι και έτσι απάλλαξε τη χώρα της από τον κίνδυνο των Βαβυλωνίων.

Όπως καταλαβαίνετε, είναι προφανείς οι παραλληλισμοί: η Ιουδήθ συμβολίζει τη Γαληνοτάτη και τον Χριστιανισμό, ενώ ο Ολοφέρνης τους Οθωμανούς. 

Ο Βιβάλντι προκειμένου να ενισχύσει σε περιγραφική δύναμη του ορατορίου κάνει χρήση πολλών και σπάνιων οργάνων, ανάμεσά τους θεόρβες, σαλιμώ και βιόλες ντ'αμόρε. Η συνθετική γραφή ακολουθεί τον χαρακτήρα των ηρώων. Έτσι, η Ιουδήθ και η πίστη της εκφράζεται με λυρικού ύφους μοτίβα, ενώ η έντονη πολεμική ατμόσφαιρα μέσω των μεγαλόπρεπων και δυναμικών χορωδιακών.  

Θα ακούσουμε από το πρώτο μέρος του ορατορίου το "Χορωδιακό των Ασσυρίων στρατιωτών", που πολεμούν υπό τον ήχο των τυμπάνων...

"Όπλα, μάχες, εκδίκηση, μανία,

βάσανα, φόβοι,

Προχώρα.

Στροβιλίσου, πολέμησε,

Ω μοίρα του πολέμου,

Άπειρες πληγές,

αμέτρητα θύματα..."

Vivaldi: "Juditha Triumphans - Arma, caedes, vindictae, furores":
Jordi Savall

Ακολουθεί το "Χορωδιακό των Παρθένων" που ικετεύουν για την σωτηρία και ευημερία του λαού: 

Κυβερνήτη του Σύμπαντος, από τον φωτεινό σου ουρανό
άκουσε τις προσευχές και δέξου τους όρκους μας

από  την καρδιά που μάχεται για Σένα

και την ευσεβή ψυχή, που Σου προσφέρεται.

Vivaldi: "Juditha Triumphans-Mundi Rector de Caelo micanti:

Jordi Savall

και το τελικό "Χορωδιακό των Παρθένων" προς την κυρίαρχη Χριστιανοσύνη: "Salve, invicta Juditha formosa", όπου ψάλλεται θριαμβευτικά:

"Χαίρε, ωραία, ανίκητη Ιουδήθ!

Δόξα του Έθνους κι ελπίδα της σωτηρίας μας

Ας είσαι δοξασμένη, απόλυτο πρότυπο της αληθινής αρετής

Ηττήθηκε ο βάρβαρος της Θράκης

θριάμβευσε η Βασίλισσα των Θαλασσών

Καταλάγιασε η Θεϊκή οργή

Ζήτω εν ειρήνη ο Αδρίας!"

Vivaldi: "Juditha Triumphans-Salve invicta Juditha formosa":

Jordi Savall