 | |
|
Το 1875, ο αρχισυντάκτης ενός μουσικού περιοδικού ανέθεσε στον Πιοτρ Ίλιτς Tσαϊκόφσκυ να γράψει 12 μικρά κομμάτια, ένα για κάθε μήνα του έτους.
Έτσι, προέκυψαν οι "Εποχές", δώδεκα κομμάτια σύντομου χαρακτήρα για σόλο πιάνο, καθένα με κάποιο χαρακτηριστικό του μήνα, που αντιπροσωπεύει. Αποτελούν μια από τις πιο αγαπημένες και χαρακτηριστικές στιγμές της ρομαντικής μουσικής, καθώς με μουσική ευστοχία αναπαριστούν ζωντανά και τρυφερά τις εναλλαγές των εποχών.
Η συλλογή με τις 12 αριστουργηματικές μινιατούρες εκδόθηκε το 1886.
Παρότι τα κομμάτια συνετέθηκαν κατά παραγγελία και ο Τσαϊκόφσκυ ανέλαβε για βιοποριστικούς λόγους προκειμένου να συμπληρώσει το εισόδημά του, μαρτυρούν τη δύναμη της εσωτερικής του έμπνευσης και ανάγονται σε μικρό μελωδικά κομψοτεχνήματα.
O συνθέτης ναι μεν είχε μεγάλη ανάγκη τα χρήματα και εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του στον παραγγελιοδόχο του, γαι την ευγένειά του να πληρώσει τόσο υψηλή αμοιβή:
"Θα ανταποδώσω την ευεργεσία σας. Θα σας στείλω τα πρώτα κομμάτια σύντομα, καθώς αυτή τη στιγμή έχω μεγάλη όρεξη να συνθέσω για πιάνο".
Κυκλοφορεί μια αστεία ιστορία, που δείχνει πως ίσως τελικά να μην είχε και τόση όρεξη. Λέγεται ότι ο ρώσος συνθέτης είχε δώσει εντολή στην οικονόμο του να του υπενθυμίζει το καθήκον του μια συγκεκριμένη ημέρα του μήνα.
Δομικά, οι περισσότερες μινιατούρες ακολουθούν απλή φόρμα, συνήθως τη μορφή ΑΒΑ, και συνοδεύονταν από ένα σύντομο ποιητικό απόσπασμα.
Για τον Ιούλιο, ο Τσαϊκόφσκυ εμπνεύστηκε από την εικόνα των θεριστών, που ολημερίς αλλά κυρίως αντέχοντας τον καυτό, μεσημεριανό ήλιο, δουλεύουν στα χωράφια ασταμάτητα...
Μια μουσική μινιατούρα απλής αλλά στέρεης δυναμικής, δομημένη πάνω στην Μι υφ. μείζονα, με λαϊκό χορευτικό χαρακτήρα, που αποδίδει τη χαρά και τον κόπο της συγκομιδής.
Την ποιητικη εισαγωγή για τον Ιούλιο έγραψε ο Aleksey Koltsov κι έχει τον τίτλο:"Tο τραγούδι των θεριστών":
Ο Ιούλιος δεν υμνείται απλώς. Γίνεται η ψυχή του ανθρώπινου μόχθου, ο παλμός της γης που ανασαίνει. Στον ρυθμό της συλλογικής εργασίας, η καρδιά γεμίζει ζεστασιά και πληρότητα, κι ο χρόνος μοιάζει να παγώνει σε μια στιγμή αιώνιας γιορτής.Μέσα από τα βαρύτονα χτυπήματα του πιάνου, ο συνθέτης μας προσκαλεί να γευτούμε τη γλυκιά κούραση των θεριστών, να νιώσουμε το κάψιμο του ήλιου που λούζει τα σώματά τους και να ακούσουμε το τραγούδι της γης που δίνει καρπούς.
Στην απεραντοσύνη των χωραφιών, το χρυσάφι του σταχυού λικνίζεται τρυφερά στο απαλό αεράκι, ενώ οι θεριστές, σαν μέλη ενός πανάρχαιου χορού, κινούνται με δύναμη και αρμονία, συνυφασμένοι με τη γη και το φως. Η μουσική του ρώσου δημιουργού είναι η ίδια η φωνή της γης, το αιώνιο τραγούδι της ζωής που προσφέρεται, το μυστικό της ανθρώπινης ενότητας μέσα στον κόπο και το φως.
ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ:
Ο πίνακας "Θεριστές" του ρώσου Kazimir Malevich(ιδρυτής του ρωσικού αφαιρετισμού) απεικονίζει τρεις γυναίκες στο χωράφι κατά τη διάρκεια της συγκομιδής.
Ο καλλιτέχνης χωρίς εξωραϊσμό μεταφέρει τη συνήθη, σκληρή και βαριά ζωή των αγροτών, που απεικονίζονται στο πρόσωπο της γυναίκας στο προσκήνιο, με το δρεπάνι στο χέρι, κι άλλες δυο σκυμμένες να θερίζουν.
Σε δεύτερο πλάνο, ο καλλιτέχνης σκιαγραφεί πυκνόφυτα δέντρα στη σκιά των οποίων οι γυναίκες μπορούν να βρουν καταφύγιο από τον καυτό ήλιο.
Στο βάθος διακρίνουμε το χωριό με την μικρή του εκκλησία, καθώς ο Malevich θεωρούσε αδύνατη τη ζωή των αγροτών χωρίς θρησκεία,απ' όπου αντλούν δυναμη να ανταπεξέλθουν στην δύσκολη ζωή τους.
Azy Gouziou (Άζη Γουζίου)1 July 2020 at 05:20
Πολύ ωραίος ο πίνακας του Μάλεβιτς με τις γυναίκες να θερίζουν υπό την μουσική υπόκρουση του Τσαϊκόφσκυ που παρακινεί τις εργάτριες να συνεχίσουν την εργασία τους και το αεράκι θα βοηθήσει το πρόσωπο να απαλλαγεί απ' τον ιδρώτα του μεσημεριού.
Καλό μήνα Ιούλιο, αγαπημένη μου Ελπίδα, με υγεία, χαρά και ζωντάνια να πορευθούμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου