"Ροντρίγκο, ένα αντάτζιο σαν προσευχή"

 

"H έμπνευση είναι  αποτέλεσμα  προσπάθειας, μα μερικές φορές έρχεται ξαφνικά...σα σπίθα... σαν φωτογραφικό φλας..."

(Χοακίν Ροντρίγκο)

Στην Ισπανία του 16ου αι. προσπαθεί να μας μεταφέρει με το νοσταλγικό του "Κονσέρτο του Αρανχουέθ", ο Χοακίν Ροντρίγκο, που γεννήθηκε σαν σήμερα 22 Νοέμβρη του 1901.

Το Κονσέρτο είναι από τα πιο δημοφιλή κομμάτια για κιθάρα, ιδίως το δεύτερο μέρος του,το Adagio...
Ο Ροντρίγκο, τυφλός από τα τρία του χρόνια, προσπαθεί να περιγράψει τις ομορφιές του θερινού παλατιού της βασιλικής οικογένειας, που ένας τυφλός μόνο μπορεί να αισθανθεί και να εκτιμήσει.Επιχειρεί να μεταφέρει τον ακροατή με τους ήχους της φύσης σε άλλο τόπο και χρόνο.

Ο Ροντρίγκο είχε περάσει το μήνα του μέλιτος στο Αρανχουέθ,απ'όπου και το όνομα του έργου : "Κονσέρτο του Αρανχουέθ".

"Η μελωδία του κονσέρτου αναδύει το άρωμα από τις μανόλιες, το τραγούδι των πουλιών και το ανάβρυσμα των συντριβανιών", έλεγε ο ίδιος...

Το ακούς και βυθίζεσαι σε μια θάλασσα γλυκιάς μελαγχολίας και θλίψης, που όμως δεν θες να κάνεις προσπάθεια να ανέβεις στην επιφάνειά της...

Γράφτηκε στο τέλος του Ισπανικού εμφυλίου.
Έτσι,πολλοί είπαν πως επηρεάστηκε από τη Γκουέρνικα...Πολύ καιρό αργότερα,η γυναίκα του, πιανίστα Βικτώρια Καμχύ θα αποκάλυπτε πως το διάστημα εκείνο  είχε αποβάλλει στο πρώτο τους παιδί.

Το αντάτζιο,λοιπόν είναι κάτι σαν προσευχή!
Ένας διάλογος  με τον Θεό, όπου στο τέλος ο ήχος, σού επιβεβαιώνει πως η παιδική ψυχή πέτυχε την ανάτασή της στα ουράνια!!!
Ο παλμός της κιθάρας είναι η παλλόμενη καρδιά του θλιμμένου πατέρα, που αμφισβητεί το Θείο εξαιτίας της απώλειας!
Θλίψη ανάκατη με οργή και απελπισία...και στο τέλος η αποδοχή...

Η πρεμιέρα του έγινε στη Βαρκελώνη το 1940 με σολίστα στην κιθάρα τον Ρεχίνο ντε λα Μάθα, που ο Ροντρίγκο είχε αφιερώσει τη σύνθεση.

https://www.youtube.com/watch?v=1Fr1f6wTyS4&feature=youtu.be

Οι διασκευές του αμέτρητες!!Julian Bream,Shadows,Led Jeppelin...,που θεωρούν το έργο κορυφή στη μουσική πυραμίδα του 20ου αιώνα.

Πολλοί,πρόσθεσαν και στίχο, με πρώτο διδάξαντα τον Guy Bontempelli, που το 1967 παρουσιάζει το τραγούδι : "Aranjuez, Mon Amour" με τη φωνή του Richard Anthony και το οποίο αποκτά τεράστια δημοτικότητα με τη Νάνα Μούσχουρη!

Mon amour, sur l'eau des fontaines, mon amour

Ou le vent les amènent, mon amour

Le soir tombé, qu'on voit flotté

Des pétales de roses

Mon amour et des murs se gercent mon amour

Au soleil au vent à l'averse et aux années qui vont passant

Depuis le matin de mai qu'ils sont venus

Et quand chantant, soudain ils ont écrit sur les murs du bout de leur fusil

De bien étranges choses

Μon amour, le rosier suit les traces, mon amour

Sur le mur et enlace, mon amour

Leurs noms gravés et chaque été

D'un beau rouge sont les roses

Aranjuez, mon amour!

Επίσης πολλοί ήταν εκείνοι, που χάρισαν τη φωνή τους σ'αυτό το εξαίσιο άκουσμα, που αποδόθηκε σε δεκάδες γλώσσες...

Δαλιδά. Αμάλια Ροντρίγκεζ αλλά και η λιβανέζα Φαϊρούζ...

Ο δικός μας Ντέμης Ρούσσος παρουσίασε το Adagio ως :

"Follow me"

Follow me to a land across the shining sea

Waiting beyond the world that we have known

Beyond a world we dreamed could be

And the joy we have tasted

Follow me along the road where only love can see

Rising above the fully of the night

Into the light beyond the tears

And all the years we have wasted

Follow me to a distant land as mountain high

Where all the music that we always kept inside will fill the sky

Singing in the silence where the heart's real

While the world goes on turning, turning

Turning, follow me...

Aν και ο ίδιος ο Ροντρίγκο αγαπούσε πολύ την εκτέλεση του Paco de Lucia και  η διασκευή, που το ανέβασε στα ουράνια είναι αδιαμφισβήτητα εκείνη του θρύλου Miles Davis στο  "Sketches of Spain"

εγώ λιώνω κάθε φορά , που ακούω την τζαζ - πιανιστική βερσιόν των Modern Jazz Quartet...


Ξεχειλίζω, αναλύοντας σιωπές...με τις νότες να σκαλίζουν συναισθήματα...
Γουλιές ευφροσύνης...δράμια ευδαιμονίας...

Το οπερατικό τραγούδι δε θα μπορούσε να μείνει ασυγκίνητο φυσικά κι έτσι το Αρανχουέθ αποδόθηκε από Χοσέ Καρρέρας, Μονσερά Καμπαγιέ, Aντρέα Μποτσέλι και την Σάρα Μπράιτμαν με τους Il Divo, το αγαπημένο  ποπ - οπεράτικ φωνητικό σύνολο :

Aranjuez,

Un lugar de ensuenos y de amor

Donde u rumor de fuentes

de cristal

En el jardin parece hablar

En voz baja a las rosas

Aranjuez,

Hoy las hojas secas sin color

Que barre el viento

Son recuerdos del romance

Que una vez

Juntos empezamos tu y yo

Y sin razon olvidamos

Quiza ese amor escondido este

En un atardecer

En la brisa o en la flor

Esperando tu regreso

Aranjuez,

Hoy las hojas secas sin color

Que barre el viento

Son recuerdos del romace

Que una vez

Juntos empezamos tu y yo

Y sin razon olvidamos

En Aranjuez, amor

Tu y yo

Kαι η σκηνή από την ταινία "Brassed Off", όπου παρουσιάζονται οι προσπάθειες μιας χάλκινης μπάντας.Το έργο του Ροντρίγκο εδώ αναφέρεται ως "Concierto d'Orangejuice".

Το κείμενο έχει δημοσιευτεί και στο ηλεκτρονικό περιοδικό iporta.gr