"Η Αλίκη στη χώρα των Θαυμάτων-Μουσικές Περιπέτειες"

 

 "Alice with rabbits in wonderland",Frederick Morgan

Περασμένη η ώρα κι η φαντασία άρχισε τα παιχνιδίσματα...
Κλείνεις τα μάτια...χρώματα λαμπερά και καθάρια! Στο πράσινο της γης κυριαρχεί το λευκό από τις μαργαρίτες που ορθώνουν το κεφαλάκι τους, να τις δεις και να συνομιλήσεις μαζί τους...

Και κει, να σου κι ένα κουνέλι να στέκεται στα δυο πισινά του πόδια ,όλο κόρδωμα και χάρη...

-Με γελούν τα μάτια μου;

Φοράει φράκο και καπέλο, κουνάει τα μουστάκια κι αρχίζει να τρέχει...
Από πίσω και γω...
Χάνεται σε μια λαγότρυπα...
Τολμώ...Κλείνω τα μάτια σφιχτά και μπαίνω...
Κατρακυλώ στο κενό και προσγειώνομαι στη ..."χώρα των Θαυμάτων!"

Κάπως έτσι έχει χαραχτεί  στη μνήμη μου η Αλίκη...Η Αλίκη του Λιούις Κάρολ, που μας ταξίδεψε στα μικράτα μας στη "χώρα των θαυμάτων"!

Η πραγματική Αλίκη σε φωτο
τραβηγμένη από τον Κάρολ

Προκειμένου να ευχαριστήσει την Άλις, μια μικρή του φίλη και τις αδερφές της, ο Κάρολ ξεκινά την αφήγηση ενός παραμυθιού που έμελλε να γίνει ένα από τα δημοφιλέστερα λογοτεχνικά βιβλία όλων των εποχών.

Η κανονική έκδοση του βιβλίου έγινε σαν σήμερα 26 Νοεμβρίου 1865 και δίνει την αφορμή της καλησπέρας μου.

Να και μια φωτογραφία της μικρής Alice Liddell, που ενέπνευσε στο συγγραφέα την ιστορία και τον τίτλο του βιβλίου. Η φωτογραφία έχει τραβηχτεί από τον ίδιο τον Λιούις.

"Τι σόι άνθρωποι μένουν εδώ γύρω;
- Προς τα εκεί, είπε η γάτα, κουνώντας το δεξί της πόδι, μένει ένας Καπελάς κι από κει, είπε κουνώντας το άλλο της πόδι μένει ένας Μαρτιάτικος Λαγός. Επισκέψου όποιον θέλεις είναι κι οι δυο τους τρελοί.
- Μα εγώ δεν θέλω να ανακατευτώ με τρελούς, δήλωσε η Αλίκη.
- Α, δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς, είπε η Γάτα εδώ είμαστε όλοι τρελοί. Εγώ είμαι τρελή κι εσύ είσαι τρελή.
- Πως το ξέρεις ότι είμαι τρελή; είπε η Αλίκη
- Πρέπει να είσαι, είπε η Γάτα, διαφορετικά δεν θα είχες έρθει εδώ…"

Φυσικά η κλασική μουσική δεν έμεινε ασυγκίνητη από την Αλίκη και τις περιπέτειές της...

O Αμερικανός συνθέτης Irving Fine ήταν μέλος των "Boston Six", με τους Κόπλαντ, Μπερνστάιν και άλλους. Στα έργα του ενσωματώνει νεοκλασικά , ρομαντικά και σύγχρονα μουσικά ιδιώματα "ασυνήθιστης μελωδικής χάρης", σύμφωνα με περιγραφή των κριτικών της εποχής του, ενώ ο Άαρον Κόπλαντ εξήρε τις μουσικές ιδέες του για την "κομψότητα, το στυλ και το φινίρισμά" τους.
Το 1942 ο Fine γράφει τα τρία "Choral της Αλίκης", συνθέσεις στις οποίες χρησιμοποιείται το κείμενο από το βιβλίο του Λιούις, για πιάνο και 3-4 φωνές, ενώ λίγο αργότερα τα διασκευάζει και για ορχήστρα.

"The Lobster Quadrille"

"Will you walk a little faster? said a whiting to a snail,

Theres a porpoise close behind us, and hes treading on my tail.

See how eagerly the lobsters and the turtles all advance!

They are waiting on the shingle—will you come and join the dance?

Will you, wont you, will you, wont you, will you join the dance?

Will you, wont you, will you, wont you, wont you join the dance?

You can really have no notion how delightful it will be

When they take us up and throw us, with the lobsters, out to sea!"

But the snail replied, Too far, too far! and gave a look askance

Την  εικονογράφησή του έκανε ένας λαμπρός καλλιτέχνης της εποχής, ο Sir Arthur Tenniel :

 "Alice and  dodo"

"Through the Looking-Glass"

Το 1994 ο Federico Ibarra γράφει τη  δίπρακτη όπερα "Alicia" , απ' όπου ακούμε σε ρυθμό χαλαρού τάνγκο τη  "χελωνόσουπα" :

Federico Ibarra: "Alicia - La Sopa de Tortuga"

Λεπτή φαντασία, παιδικός αυθορμητισμός, που όμως μέσα από τον υπέροχο λόγο του συγγραφέα περνούν με τρόπο παραμυθικό όλη η παράνοια της Βικτωριανής κοινωνίας και των αντιλήψεων, που την καθορίζουν.
Απίστευτες καταστάσεις...ένας κόσμος θαυμάτων, με την διαπίστωση πως η μετάβαση από την παιδικότητα στον κόσμο της ενηλικίωσης, οδυνηρή!

Tο 1886 γράφτηκε το πρώτο μιούζικαλ με θέμα τις περιπέτειες της Αλίκης!
Συγκεκριμένα, ήταν μια μουσική παντομίμα, ένα "μουσικό όνειρο" σε δυο πράξεις, που λέγεται πως είχε μεγάλη επιτυχία.

Στην εποχή μας, μια σύγχρονη εκδοχή της Αλίκης παρουσιάζεται σ' ένα άλλο μιούζικαλ, με τίτλο "Στη χώρα των θαυμάτων, η νέα Αλίκη", επίσης με επιτυχία.
Η μουσική είναι του Frank Wildhorn και βασίζεται στην ιστορία της Αλίκης του Λιούις Κάρολ, που μέσα από το μαγικό καθρέφτη μεταπηδά στο ρόλο μιας συγγραφέως επίσης με το ίδιο όνομα, παρουσιάζοντας τη ζωή της.
Από τη σκηνή, όπου η Αλίκη βρίσκεται στη σάλα των κατόπτρων και συνειδητοποιεί ότι η αγάπη για τη γνώση, την έφερε στη χώρα των θαυμάτων, ακούμε το τραγούδι : "Once More I Can See"

Η ιστορία του Γουώλτ Ντίσνεϋ με τα βιβλία της Αλίκης του Λιούις Κάρολ ξεκινά από την παιδική του ηλικία. Όπως πολλά παιδιά εκείνης της εποχής, ήταν εξοικειωμένος με τα βιβλία της Αλίκης και τα είχε διαβάσει ως μαθητής. Έτσι, ο Ντίσνεϋ στη δεκαετία του '40 έκανε μια ταινία με κινούμενα σχέδια με τις περιπέτειες της Αλίκης, που είχε μεγάλη επιτυχία. 
Θέλοντας να διατηρήσει κάποια από τα ευφάνταστα στοιχεία του Κάρολ, ο Ντίσνεϊ ανέθεσε στους καλύτερους τραγουδοποιούς να συνθέσουν τραγούδια για την ταινία που βασίζονταν σε ποιήματα και σε στίχους του έργου του Κάρολ. Kαι πράγματι γράφτηκε αριθμός τραγουδιών ρεκόρ.Το τραγούδι των τίτλων, "Alice in Wonderland", γράφτηκε από τον Σάμι Φάιν και έγινε  μεγάλη τζαζ επιτυχία. Πρώτος το διασκεύασε ο Ντέιβ Μπρούμπεκ το 1952.

"Alice in Wonderland", Dave Brubeck

Ούτε, όμως και η μοντέρνα μουσική αφήνει την Αλίκη στην ησυχία της!
Πολλοί, ροκ, ποπ, φολκ και indie  καλλιτέχνες και  συγκροτήματα εμπνέονται από το στόρυ της μικρής δεσποινίδας...

"Φώκια και Μαραγκός συνομιλούν με τα στρείδια"

Οι Aerosmith στο τραγούδι τους "Sunshine" κάνουν λόγο για την Αλίκη, αλλά και άλλους χαρακτήρες του βιβλίου. Το βίντεοκλίπ τους είναι υπέροχο!!Παρακολουθείστε το!

"I followed Alice into Wonderland 

I ate mushroom and I danced with the queen.."

Ταξίδι στη χώρα των θαυμάτων με τα ζωόμορφα πλάσματα και τις ενσαρκωμένες μορφές, όπως τα τραπουλόχαρτα, όπου η Αλίκη διαπιστώνει ότι στην παράξενη αυτή χώρα δεν υπάρχουν οι έννοιες της λογικής, της συνέπειας, του νοήματος των πράξεων και πως επικρατούν οι ανατροπές.

Με άλλα λόγια, η Αλίκη ενηλικιώνεται...

Η ασφάλεια του παιδικού κόσμου καταρρίπτεται.

Η χώρα των θαυμάτων, η χώρα των μεγάλων είναι ο τόπος των ανατροπών.

Γι' αυτό η Αλίκη χάνει την ταυτότητά της. Την αποκτά πάλι, όταν επανέλθει στον κόσμο της αθωότητας, κει που όλα είναι πραγματικό παραμύθι!

Απίστευτες καταστάσεις...ένας κόσμος θαυμάτων, με την διαπίστωση πως η μετάβαση από την παιδικότητα στον κόσμο της ενηλικίωσης, οδυνηρή!
Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται με την ερμηνεία του ο Σωκράτης Μάλαμας στο τραγούδι "Χαμένη Αλίκη", τους στίχους του οποίου έχει γράψει η Μάρω Βαμβουνάκη:

"Χαμένη Αλίκη σε χώρα θαυμάτων γλιστράς

Κουνέλια και γρύλοι, καρδούλες της τράπουλας χθες

Παλιό παραμύθι παιδιού που γερνά, που γερνά και ζητάει

Ψυχή που απομένει και έχει γεμίσει σκιές..."

Σκέφτομαι να σας αφήσω με μια γλυκιά γεύση...Μια καληνύχτα μελωδική, πασπαλισμένη με μπόλικη παραμυθόσκονη...μνήμες, γλυκές και τρυφερές των παιδικών μας χρόνων ...

Ας βάλουμε λίγο χαμόγελο στην άχαρη καθημερινότητά μας!!!

Απόψε, το χαμόγελο λέγεται "Αλίκη"!!!

Ας γίνουμε ταξιδευτές στη μαγική, τη Χώρα των Θαυμάτων!!!

Καλή σας νύχτα!!!

Η μουσική και τα τραγούδια του Μίμη Πλέσσα από το μιούζικαλ για παιδιά: