"Τα Εννιάμερα και η Παναγιά η Καβουράδαινα"

"Παναγιά η Καβουράδαινα", Λέρος
(iellada)

Χρόνια Πολλά!

Σήμερα η Ορθοδοξία γιορτάζει την Απόδοση της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, δηλαδή την ολοκλήρωση της μεγάλης Χριστιανικής Γιορτής που ξεκίνησε πριν από οκτώ ημέρες. Αποτελεί συνήθεια που παρέλαβαν οι Χριστιανοί από τους Ιουδαίους.
Ο λαός μας την ονομάζει τα "Εννιάμερα της Παναγιάς", καθώς το εννιαήμερο μνημόσυνο γίνεται και στους νεκρούς μας για να βοηθήσουν την ψυχή τους στο ταξίδι τους στην αιώνια ζωή.

Στέλνω λοιπόν τις ευχές μου για υγεία και αγάπη σε όλους, πάντα υπό την σκέπη και την ευλογία Της!
Οι ελπίδες μας να δοθεί τέλος στα βάσανα και τις ταλαιπωρίες μας βρίσκονται σε Αυτήν και την Ιερότητά της ...
Χρόνια Πολλά κι ευλογημένα!

"Αγνή Παρθένε"

(στίχοι του Αγίου Νεκταρίου, Επισκόπου Πενταπόλεως)

Αγνή Παρθένε Δέσποινα, άχραντε Θεοτόκε,

Παρθένε μήτηρ άνασσα, πανένδροσέ τε πόκε.

Υψηλοτέρα Ουρανών, ακτίνων λαμπροτέρα,

χαρά παρθενικών χορών, αγγέλων υπερτέρα.

Εκλαμπροτέρα Ουρανών, φωτός καθαρωτέρα,

των Ουρανίων στρατιών, πασών αγιωτέρα.

Μαρία αειπάρθενε, κόσμου παντός Κυρία,

άχραντε νύμφη πάναγνε, Δέσποινα Παναγία.

Μαρία νύμφη άνασσα, χαράς ημών αιτία,

Κόρη σεμνή βασίλισσα, Μήτηρ Υπεραγία.

Τιμιωτέρα Χερουβίμ, υπερενδοξοτέρα,

των ασωμάτων Σεραφίμ, των Θρόνων υπερτέρα.

[...]

Σε ικετεύω, Δέσποινα, Σε νυν επικαλούμαι,

Σε δυσωπώ, Παντάνασσα, Σην χάριν εξαιτούμαι"

***

Ο παραπάνω Ύμνος έχει μελοποιηθεί από Αγιορείτες μοναχούς, όμως θα το ακούσουμε σε διασκευή για πιάνο και φωνή από τον κορυφαίο μουσουργό μας, Βασίλη Τσαμπρόπουλο κι ερμηνεία της Νεκταρίας Καραντζή. Όλο γλυκύτητα και κατάνυξη μελωδία, ανάλογη της Μεγάλης Μητέρας, που ο λαός μας τής απέδωσε αμέτρητα προσωνύμια με τους αντίστοιχους συμβολισμούς. Πίσω από το καθένα και μια ιστορία-απόδειξη των θαυμάτων Της...Όλα, μαρτυρίες της θείας παρέμβασής Της...

"Αγνή Παρθένε Δέσποινα"
Διασκευή για πιάνο και φωνή: Β.Τσαμπρόπουλος:

Στην παραπάνω εικόνα απεικονίζεται η "Παναγία, η Καβουράδαινα".

Η παράδοση λέει πως κάποτε ένας ψαράς από τη Λέρο, καθώς μάζευε κοχύλια, δαγκώθηκε από κάβουρα. Τη στιγμή εκείνη και καθώς κοίταξε προς τα πάνω, είδε στο βράχο την εικόνα της Παναγίας. Αμέσως προσευχήθηκε και η πληγή του έκλεισε.
Πήρε την εικόνα και τη μετέφερε στην εκκλησία του χωριού, όμως το βράδυ στον ύπνο του εμφανίστηκε η Παναγία και τού ζήτησε να επιστρέψει την εικόνα της στο σημείο που την είχε βρει. Το πρωί η εικόνα βρέθηκε από μόνη της στο βράχο.
Έτσι, αποφασίστηκε και χτίστηκε εκεί ένα εκκλησάκι αφιερωμένο στην Παναγιά, που την είπαν "Παναγία Καβουράδαινα".