Μια Συμφωνία-έμπνευση από κάλαντα...

 

"A group of carol singers at Christmas time", 1890, Ανωνύμου

Καλημέρα και Χρόνια Πολλά πέρα ως πέρα!!
Σήμερα όλοι μικροί μεγάλοι ξεχύνονται στην πόλη, στο χωριό, από σπίτι σε σπίτι να πουν τα κάλαντα . Οι Ευρωπαίοι τα ονομάζουν  "carols", λέξη που στην αρχική σημασία της αναφερόταν σε χαρούμενο τραγούδι ή σε κυκλικό χορό συνοδεία τραγουδιού.
Κάποιοι τοποθετούν τη ρίζα της λέξης στο μεσαιωνικό λατινικό "choraula"= χορός συνοδεία αυλού από τις ελληνικές λέξεις χορός και αυλός...
Οι Κέλτικης  καταγωγής, λέγοντας  carol εννοούν  τον χαρμόσυνο ύμνο των Χριστουγέννων.

Με την "Carol Symphony" του Victor Hely-Hutchinso, θα σάς ευχηθώ Καλά Χριστούγεννα!

Ο νοτιοαφρικανός συνθέτης μεγαλωμένος όμως στη Βρετανία υπήρξε "παιδί-θαύμα" της εποχής του και με τις επιδόσεις του στο πιάνο, τη σύνθεση και τους αυτοσχεδιασμούς είχε καταπλήξει τους πάντες!

Η "Carol Symphony" είναι συλλογή πρελουδίων που έγραψε ο συνθέτης το 1927 και θεματικά βασίζεται σε τέσσερα δημοφιλέστατα  Xριστουγεννιάτικα Κάλαντα.
Ετσι, αναπτύσσεται σε 4 κινήσεις, μία για κάθε χριστουγεννιάτικη μελωδία, που όμως παίζονται χωρίς διακοπή.

1. Στο πρώτο μέρος ακούμε σε ρυθμό Allegro energico το  αγαπημένο Adeste Fideles, το αρχικό κείμενο του οποίου αποδίδεται σε διάφορους δημιουργούς. Eίναι ύμνος του 13ου αιώνα , ένα κάλεσμα προς όλους τους ανθρώπους της γης ανεξάρτητα από το χρώμα και την εθνικότητά τους για να δουν το θαύμα, την  γέννηση του Θεανθρώπου.

2. Το δεύτερο μέρος, ένα scherzo, είναι μια αναπροσαρμογή  της πιο παλιάς Χριστουγεννιάτικης μελωδίας: "God Rest You Merry, Gentlemen".
Μάλιστα, ο Κάρολος Ντίκενς την αναφέρει στο δημοφιλές διήγημά του "Χριστουγεννιάτικη ιστορία"...

3. Το αργό τρίτο μέρος συνδυάζει σε παραλλαγή τα "Coventry Carol"  με το πιο σύγχρονο  "The First Noel".
Το πρώτο, τιτλοφορείται ως "Lully, lulla, thou little tiny child", και απεικονίζει την βιβλική ιστορία της σφαγής των νηπίων από τον Ηρώδη. Είναι γνωστά ως Coventry carol γιατί παρουσιάζονταν από τις συντεχνίες του Κόβεντρι της Αγγλίας ως μέρος λειτουργικού δράματος με θέμα το επεισόδιο της Βίβλου.

4. Και τέλος, το φινάλε ανακεφαλαιώνει το υλικό από την πρώτη κίνηση και το Αdeste Fideles,  με μια ευφάνταστη, αρμονική και ορχηστρική επεξεργασία.