Μπαρενμπόιμ: "Η μουσική και ένα καλό πούρο είναι τα δύο πάθη μου" ...

Ο Μπαρενμπόιμ μέσα σε δακτυλίδια καπνού από το πούρο του
(newyorkarts)

Παρότι σήμερα είναι "ΗΜΕΡΑ κατά του ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ", εμείς αναφερόμαστε σε έναν μανιώδη καπνιστή αλλά και βιρτουόζο πιανίστα και μαέστρο μεγάλου βεληνεκούς που δηλώνει:

"Η μουσική και ένα καλό πούρο είναι τα δύο πάθη μου" ...

getclassical

Ο αγαπημένος Ντάνιελ Μπαρενμπόιμ κάπνισε το πρώτο του πούρο όταν ήταν 14 ετών. Του το "κέρασε" ο οικογενειακός φίλος και διάσημος πιανίστας, Άρθουρ Ρουμπινστάιν.
Όπως συχνά έχει αφηγηθεί, έπαιζε για τον Ρουμπινστάιν κάθε χρόνο από παιδί, ώστε ο δεύτερος να παρακολουθεί την πορεία και εξέλιξή του. Ήταν το 1952 και η οικογένεια Μπαρενμπόιμ είχε μετοικίσει από την Αργεντινή στο Ισραήλ.
Εκείνη την περίοδο ο Ρουμπινστάιν ήρθε στο Τελ Αβίβ για συναυλίες. Ετσι, ο Ντάνιελ πήγε να τον συναντήσει σε μια από τις πρόβες του. Ο Άρθουρ χάρηκε πολύ που είδε τον έφηβο πιανίστα και τον κάλεσε την επομένη στο ξενοδοχείο του προκειμένου να παίξει ό,τι μελετούσε εκείνο το διάστημα και να δει την πορεία του...

Αφηγείται ο Μπαρενμπόιμ:

"Ομως ξύπνησα με πυρετό και η μητέρα μου δεν με άφησε ούτε σχολείο να πάω, ούτε φυσικά και στο ραντεβού με τον μέντορά μου. Είχα τόση επιθυμία να παίξω γι' αυτόν. Μαλώσαμε με τη μητέρα και τελικά υπερίσχυσε το δικό μου. Στις 5 η ώρα ήμουν στο ξενοδοχείο. Προς έκπληξή μου, έμαθα από τον ρεσεψιονίστ πως ο Ρουμπινστάιν είχε πάει μια εκδρομή στη Γαλιλαία. Προφανώς είχε ξεχάσει την προγραμματισμένη συνάντησή μας. Στεναχωρήθηκα, όμως δεν έφυγα. Έκατσα εκεί, παρότι εμπύρετος και περίμενα μέχρι αργά το απόγευμα...

Ο Ρουμπινστάιν παίζει πιάνο
απολαμβάνοντας το πούρο του
(pinterest)

Ήταν περίπου 8 το βράδυ, όταν ο Άρθουρ και η οικογένειά του μπήκαν στο λόμπι.Όταν με είδε θυμήθηκε το ραντεβού και ζήτησε άπειρες φορές συγγνώμη. Με κοίταξε καλύτερα και κατάλαβε πως δεν ήμουν καλά. Ομως, του εξήγησα πως για μένα ήταν πολύ σημαντικό να παίξω πιάνο και να μ' ακούσει. Έτσι, για την επόμενη ώρα κλεισμένοι στο δωμάτιό του έπαιζα Λιστ, Μπραμς και Σούμπερτ, που από τους μορφασμούς και το χαμόγελό του φαινόταν απολύτως ικανοποιημένος με την ερμηνεία μου, ιδιαίτερα στη Σονάτα του Σούμπερτ σε Ρε μείζονα.
Έπιασε το μέτωπό μου και είδε πως έκαιγε. Τότε, μου είπε: "Ξέρω τι χρειάζεσαι, μια βότκα!" Μου έβαλε σε ένα μικρό ποτήρι κι έπειτα δειπνήσαμε.... Μετά το φαγητό, αντί επιδορπίου, μού σέρβιρε ένα από τα αγαπημένα του πούρα Αβάνας, ένα Montecristo No. 3,λέγοντάς μου πως πρέπει να το καπνίσω, και συνδυαστικά με τη βότκα θα γινόμουν περδίκι.
Έτσι άρχισα να καπνίζω και από τότε δεν το έχω κόψει ποτέ..."

Τον σπουδαίο Μπαρενμπόιμ θα απολαύσουμε στο πρώτο μέρος της Σουμπερτικής Σονάτας για πιάνο σε Ρε μείζονα, μέρος ακατάπαυστα ενεργητικό, που διακρίνεται για την ορμητικότητα των μοτίβων, αλλά και την ηφαιστειακή -σχεδόν- έκρηξη θριάμβου που αναδύει από την φανφαρόζικη εισαγωγή, κιόλας.
Μια από τις πλέον απαιτητικές γραφές για σόλο πιάνο του Σούμπερτ, με τα "αδυσώπητα" τρίηχα να διατρέχουν ανιόντα και κατιόντα το πληκτρολόγιο, δίνοντας την ευκαιρία στον πιανίστα να αναδείξει την υψηλή δεξιοτεχνία του.

Daniel Barenboim: Schubert Piano sonata No. 17, Mov. 1:

Παλαιότερο κείμενο για το κάπνισμα μπορείτε να διαβάσετε εδώ.