 |
| "Shoes on the Danube, The memorial", Βudapest |
Στοιχισμένα το ένα δίπλα στο άλλο...Αντρικά, γυναικεία, παιδικά...
Έπειτα στέκονταν όρθιοι, έριχναν ένα τελευταίο βλέμμα στο λεύτερο ουρανό κι η σφαίρα πέταγε τα ψυχρά σώματα στα ορμητικά νερά του Δούναβη...
Έξι εκατομμύρια Εβραίοι, νεκροί. Πάνω από 500.000, Ούγγροι .
Ένα από τα πιο συγκινητικά μνημεία της Βουδαπέστης, το "Mνημείο των αδειανών παπουτσιών" του γλύπτη Gyula Pauer μαρτυρά αυτή την κτηνωδία!
Το μνημείο βρίσκεται κατά μήκος του Δούναβη, πάνω στο πεζοδρόμιο, ανάμεσα Γέφυρας των Αλυσίδων και του μεγαλοπρεπούς Κοινοβουλίου...Μια διαδρομή με 40 μπρούντζινα αδειανά ζεύγη υποδημάτων, σαν τα τελευταία βήματα μιας χορογραφίας που οδηγούσε στην εξόντωση...
Αύγουστος του '45... Μόλις έχει τελειώσει ο πόλεμος και ο Yehudi Menuhin περιοδεύει με τον Benjamin Britten στην Ευρώπη. Ανάμεσα στις παραστάσεις, δυο, σε επιζώντες στρατοπέδων συγκέντρωσης, του Μπέλσεν και του Νταχάου.
Ειδικά η ψυχική ένταση από την παράσταση στο Νταχάου εμπνέει στον Μπρίττεν τα: "Ιερά Σονέτα", ένα κύκλο τραγουδιών σε ποίηση του άγγλου John Donne (1572 -1631).
Από τα συνολικά δεκαεννιά σονέτα ο Britten μελοποιεί εννέα για πιάνο και φωνή τενόρο.
Η πρότασή μου για τη μεγάλη επετειακή μέρα, το τελευταίο περίφημο σονέτο, με τίτλο :
"Death, be not proud".
Ο θάνατος προσωποποιείται και ο ομιλητής τον προειδοποιεί για την εξουσία του!
Τονίζει πως η δύναμή του είναι απλώς μια ψευδαίσθηση....Ότι στην πραγματικότητα εκείνος είναι ο σκλάβος !
Ενα έργο, όπου ανασύρονται τα βαθιά αντιπολεμικά συναισθήματα του δημιουργού!
Η μελωδική γραμμή, κραυγή της ψυχής, οδηγεί σε μια εκστατική μουσική κατάληξη, στη λύση της γαλήνης που επιζητούν οι αδικοχαμένες ψυχές...
Ενα έργο, που αποκαλύπτει την μαυρίλα από τις σκέψεις του δημιουργού του, στον απόηχο του πολέμου...
 |
| (από: twitter) |
Ειδικά η ψυχική ένταση από την παράσταση στο Νταχάου εμπνέει στον Μπρίττεν τα: "Ιερά Σονέτα", ένα κύκλο τραγουδιών σε ποίηση του άγγλου John Donne (1572 -1631).
Από τα συνολικά δεκαεννιά σονέτα ο Britten μελοποιεί εννέα για πιάνο και φωνή τενόρο.
Η πρότασή μου για τη μεγάλη επετειακή μέρα, το τελευταίο περίφημο σονέτο, με τίτλο :
"Death, be not proud".
Ο θάνατος προσωποποιείται και ο ομιλητής τον προειδοποιεί για την εξουσία του!
Τονίζει πως η δύναμή του είναι απλώς μια ψευδαίσθηση....Ότι στην πραγματικότητα εκείνος είναι ο σκλάβος !
Ενα έργο, όπου ανασύρονται τα βαθιά αντιπολεμικά συναισθήματα του δημιουργού!
Η μελωδική γραμμή, κραυγή της ψυχής, οδηγεί σε μια εκστατική μουσική κατάληξη, στη λύση της γαλήνης που επιζητούν οι αδικοχαμένες ψυχές...
Ενα έργο, που αποκαλύπτει την μαυρίλα από τις σκέψεις του δημιουργού του, στον απόηχο του πολέμου...
Benjamin Britten: "The holy sonnets of John Donne - Death, be not proud":
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου