"Ποίηση, είναι Μουσική χωρίς νότες"
Η φράση ανήκει στον Robert Burns, έναν από τους πρωτοπόρους ρομαντικούς ποιητές, τον εθνικό ποιητή της Σκωτίας.
Ο Burns γεννήθηκε σαν σήμερα, 25 Γενάρη του 1759 και η ποίησή του που συνήθως είναι γραμμένη στην τοπική σκωτσέζικη διάλεκτο διακρίνεται για το ρομαντισμό, την απλότητα και τα λυρικά της στοιχεία.
Kι ειναι αυτό που προσωπικά με συγκινεί, η πίστη του στη ντοπιολαλιά του, όπως και το ότι τα πρώτα του ποιήματα τα έγραψε για να αποπληρώσει το χρέος της οικογένειάς του..
Στη Σκωτία τον λατρεύουν και όπου κι αν πας, βλέπεις μνημεία, αγάλματα προς τιμήν του! Οι συμπατριώτες του αναγνωρίζουν πως ο Μπερνς με την πένα του ύμνησε την λαϊκή σκωτσέζικη ψυχή, που φτεροκοπά για ελευθερία, για ανασασμό, για έρωτα...
Περιέγραψε την ζωή των Σκωτσέζων και τη Σκωτική ύπαιθρο με τους ανθρώπους της, τις αγροτικές περιοχές όπου και κείνος μεγάλωσε, γι' αυτό και αποκαλείται "βάρδος της Καληδονίας".
Στη Σκωτία τον λατρεύουν και όπου κι αν πας, βλέπεις μνημεία, αγάλματα προς τιμήν του! Οι συμπατριώτες του αναγνωρίζουν πως ο Μπερνς με την πένα του ύμνησε την λαϊκή σκωτσέζικη ψυχή, που φτεροκοπά για ελευθερία, για ανασασμό, για έρωτα...
Περιέγραψε την ζωή των Σκωτσέζων και τη Σκωτική ύπαιθρο με τους ανθρώπους της, τις αγροτικές περιοχές όπου και κείνος μεγάλωσε, γι' αυτό και αποκαλείται "βάρδος της Καληδονίας".
Alexander Nasmyth: "Robert Burns portrait" |
"Νομίζω πως το μάτι και μόνο, δείχνει την ποιητική ιδιοσυγκρασία
και το χαρακτήρα κάποιου.
Στην περίπτωση του Μπερνς, τα μάτια ήταν μεγάλα και σκοτεινά,
αλλά κυριολεκτικά έλαμπαν γιατί μιλούσε με συναίσθημα.
Ποτέ δεν είδα άλλα τέτοια μάτια σε ένα ανθρώπινο κεφάλι..."
και το χαρακτήρα κάποιου.
Στην περίπτωση του Μπερνς, τα μάτια ήταν μεγάλα και σκοτεινά,
αλλά κυριολεκτικά έλαμπαν γιατί μιλούσε με συναίσθημα.
Ποτέ δεν είδα άλλα τέτοια μάτια σε ένα ανθρώπινο κεφάλι..."
Είναι αρκετοί οι μουσικοί που έχουν μελοποιήσει κείμενά του, Μπετόβεν, Σούμαν, Ραβέλ, Σοστακόβιτς...
I. O Φέλιξ Μέντελσον στη συλλογή του "Six Duets, Op 63", μελοποιεί έξι ποιήματα, ανάμεσα τους και το "Λαϊκό τραγούδι" του Ρόμπερτ Μπερνς.
Μελωδία, που ταιριάζει στο ρομαντικό ύφος του ποιητή, την κομψή, ντελικάτη συναισθηματική έκφρασή του.
Μελωδία, που ταιριάζει στο ρομαντικό ύφος του ποιητή, την κομψή, ντελικάτη συναισθηματική έκφρασή του.
Η μελωδική διάρθρωση του Μέντελσον κινείται παράλληλα με το ύφος του σκωτσέζου δημιουργού κι αναθέτει την ερμηνεία σε λεπτεπίλεπτες, γυναικείες φωνές. Σχεδόν εύθραυστες, οι δυο υψίφωνες εκφράζουν το ποιητικό κείμενο που εστιάζει στην προστασία από τις άσχημες καιρικές συνθήκες της Σκωτίας και τις συχνές εναλλαγές του καιρού , παραπέμποντας και στις μεταφορικές καταιγίδες που ο άνθρωπος συχνά καλείται να αντιμετωπίσει στη ζωή του.
Ο συνθέτης ακολουθεί την απλή στροφική δομή στο τραγούδι του, και η παρτιτούρα του υποβάλλει τις φωνές σε συνεχόμενη μελωδική κίνηση, που συνηχεί σε τρίτες.
Το μέρος του πιάνου αρκετά διακριτικό ακολουθεί τις φωνές, συμβάλλοντας μέσα από την λιτή του μελωδική γραμμή στην έκφραση του ποιητικού κειμένου.
Ο συνθέτης ακολουθεί την απλή στροφική δομή στο τραγούδι του, και η παρτιτούρα του υποβάλλει τις φωνές σε συνεχόμενη μελωδική κίνηση, που συνηχεί σε τρίτες.
Το μέρος του πιάνου αρκετά διακριτικό ακολουθεί τις φωνές, συμβάλλοντας μέσα από την λιτή του μελωδική γραμμή στην έκφραση του ποιητικού κειμένου.
On yonder lea, on yonder lea,
My plaidie to the angry airt,
I'd shelter thee, I'd shelter thee;
Or did Misfortune's bitter storms
Around thee blaw, around thee blaw,
Thy bield should be my bosom,
To share it a', to share it a'.
Or were I in the wildest waste,
Sae black and bare, sae black and bare,
The desert were a Paradise,
If thou wert there, if thou wert there;
Or were I Monarch o' the globe,
Wi' thee to reign, wi' thee to reign,
The brightest jewel in my Crown
Wad be my Queen, wad be my Queen"
Ο Μέντελσον ένας άφθαστος τεχνίτης της μελωδίας, ζωγράφος, αλλά και δεινός ταξιδευτής είχε -όπως όλοι γνωρίζουμε- επισκεφτεί την Σκωτία, τα μέρη της οποίας απεικόνισε στις υδατογραφίες του, αλλά και μουσικά, όπως στη θαυμάσια 3η "Σκωτική Συμφωνία" του, αλλά και στην Ουβερτούρα του: "Εβρίδες".
Διάχυτος ο ρομαντισμός, φίλοι μου, αυτό το Σαββατιάτικο απόγευμα...Ταιριάζει στον καιρό με τη λεπτή, βελούδινη τρυφεράδα του...
F. Mendelssohn:"Six Duets, Op. 63, N.5 - Volkslied"/ R. Burns:
Hugo Alfvén / Robert Burns:
"O wert thou in the cauld blast - O stode du i kylig blast":
"O wert thou in the cauld blast - O stode du i kylig blast":
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου