Από την Πολιορκία της Βιέννης και το ταρογκάτο, στο κρουασάν, το καφέ και την παρτίτα του Φουξ...

 

"Μάχη της Βιέννης, 12 Σεπτεμβρίου 1683",  Gonzales Franciscus Casteels 

12 Σεπτεμβρίου 1683 λύεται η Πολιορκία της Βιέννης και οι Τούρκοι αποχωρούν. 

Μια πολιορκία με μάχες που αποτελούν σημαντικό σταθμό στη γεωπολιτική εξέλιξη της Ευρώπης. Η Βιέννη γλύτωσε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή ως από θαύμα, ενώ η επίθεση των Ουσάρων του Γιάν Σομπιέσκι και των Αυστριακών απέκρουσε τους Οθωμανούς και τους έτρεψε σε φυγή.

Franciszek Jerzy Kulczycki.
Πολέμησε σαν ουσάρος και είναι
ο ιδιοκτήτης του πρώτου Βιεννέζικου καφέ.
Μουσείο Τσαρτορίτσκι, Κρακοβία 

Η Οθωμανική αυτοκρατορία είχε εξαπλωθεί στα Βαλκάνια και ο στόχος της ήταν η Βιέννη,  μια από τις πλουσιότερες πόλεις της κεντρικής Ευρώπης, σημείο καίριο στο χάρτη, καθώς εδώ συναντιόνταν οι εμπορικοί δρόμοι.

Η πολιορκία ξεκίνησε στις 14 Ιουλίου και ακολούθησαν επιδρομές, που αναχαιτίζονταν με επιτυχία. 

Η πολεμική τακτική των Τούρκων ήταν να σκάβουν υπόγεια λαγούμια και να τα ανατινάζουν. Οι πολιορκημένοι απέκρουσαν συνολικά πενήντα εφόδους, όμως οι ζημιές και οι απώλειες στους αμυνομένους ήταν μεγάλες.. Η σπουδαιότερη επιτυχία αυτής της αμυντικής τέχνης ήταν η ανακάλυψη ενός λαγουμιού και η απόσβεση του αναμμένου φυτιλιού λίγα μόλις εκατοστά πριν η φλόγα φτάσει στο μπαρούτι. Μετά απ' αυτό οι Οθωμανοί αποχώρησαν.

Κάποιοι ΘΡΥΛΟΙ αναφέρουν  οτι :

• για να γιορταστεί η ήττα των Oθωμανών, οι φουρνάρηδες έπλασαν ένα ζυμάρι που του έδωσαν το σχήμα της ημισελήνου. Είναι το γνωστό κρουασάν...
  
  
• Επίσης η συγκεκριμένη πολιορκία και οι μάχες είχαν σαν αποτέλεσμα να ανοίξει το πρώτο Βιεννέζικο καφέ... 
  
  

• 

   "Mουσικός που παίζει "ταρογκάτο",
  Γιαν Κουπέτσκι 
  Την τουρκική προέλευση του οργάνου μαρτυρά
  και η έτερη ονομασία του: "töröksip-τουρκική πίπα".

  Μετά τη μάχη ανακαλύφθηκαν πολλά σακουλάκια με καφέ στον εγκαταλελειμμένο οθωμανικό στρατόπεδο. Χρησιμοποιώντας τους κόκκους , ένας ουσάρος ονόματι Franciszek Jerzy Kulczycki που γνώριζε τη χρήση τους από τους Τούρκους άνοιξε ένα μαγαζί και σέρβιρε το εύγεστο ρόφημα, που "τρέλανε" τους πάντες...
  
  
• Οι Οθωμανοί στις στρατιωτικές τους μπάντες χρησιμοποιούσαν πολλά ηχηρά όργανα στα εμβατήριά τους. Ετσι, όταν αποχώρησαν, οι Δυτικοί βρήκαν πολλά μουσικά όργανα, κύμβαλα και τυμπάνια, αλλά και το "ταρογκάτο", ένα ξύλινο πνευστό με διπλό καλάμι στον τύπο του ζουρνά,  που θα γινόταν το ουγγρικό εθνικό σύμβολο για την ελευθερία.
  
  
• Όμως τη μάχη της 12ης Σεπτεμβρίου μνημόνευσε μουσικά και ο  Αυστριακός συνθέτης Johann Joseph Fux στην"Partita Turcaria", που έφερε τον υπότιτλο, "Μουσικό πορτρέτο της πολιορκίας της Βιέννης από τους Τούρκους το 1683". 

Πρόκειται για μουσική απεικόνιση του θριάμβου της νίκης, που ενθουσίασε το κοινό.

Portrait of Johann Joseph Fux,
 Jacob van Schuppen

Από τους σπουδαιότερους συνθέτες του ύστερου μπαρόκ ο Φουξ, εντυπωσίασε με τις συνθέσεις του τον αυτοκράτορα Λεοπόλδο τον Α', που τον προσέλαβε ως αρχιμουσικό στην Αυλή του, θέση που κράτησε και μετά το θάνατο του αυτοκράτορα. Η Partita Turcaria είναι μια από τις ωραιότερες κοσμικές συνθέσεις του αυστριακού δημιουργού, η οποία διακρίνεται για τη μίξη γαλλικών, ιταλικών και γερμανικών μουσικών ιδιορρυθμιών, με έμφαση στα εορταστικά - θριαμβικά χαρακτηριστικά, που ανατίθενται στα πνευστά και κρουστά της ορχήστρας του. 

Παρατηρείστε τις έντονα διακοσμημένες μουσικές φράσεις, που υπαινίσσονται το κύλισμα των στρατιωτικών ταμπούρων, τα πνευστά που προσομοιάζουν στο ηχόχρωμα του ταρογκάτο, ενώ ισχυρές φανφάρες από τα χάλκινα και τα κρουστά μεταφέρουν την ξέφρενη διάθεση και τις εκδηλώσεις χαράς και ευφορίας από τη νίκη.

Η παρτίτα αναπτύσσεται σε έξι μέρη και ολοκληρώνεται με το εμβατήριο - απόηχο του τουρκικού στυλ, που απόκτησε εντυπωσιακή δημοφιλία στη Βιέννη μετά την πολιορκία της πόλης το 1683.

Johann Joseph Fux: "Partita Turcaria":