Έναρξη σχολικής χρονιάς με Βenjamin Britten...

11 Σεπτεμβρίου σήμερα και το πρώτο χτύπημα του σχολικού κουδουνιού αντηχεί ξανά. Ηχεί για να σημάνει την αρχή μιας νέας σχολικής χρονιάς, αλλά και για να προσκαλέσει το πολύβουο μελίσσι της μαθητικής ζωής στο προαύλιο...

Καλή σχολική χρονιά σε όλους τους μαθητές! Εύχομαι η νέα αυτή αρχή να σας φέρει πρόοδο, να σας χαρίσει πολύτιμες γνώσεις και πλούσιες εμπειρίες που θα φωτίσουν το δρόμο σας. Κυρίως όμως, μέσα από τη συμμετοχή σας στη σχολική διαδικασία, εύχομαι να μάθετε κάτι ακόμη πιο σημαντικό.. να γίνετε "άνθρωποι" με όλη τη σημασία της λέξης. Προσωπικότητες σκεπτόμενες, ανεξάρτητες και αυτάρκεις, που θα πορεύονται στη ζωή με θάρρος και αυτοπεποίθηση, στηριζόμενοι στις δικές τους δυνάμεις και αξίες.

Να θυμάστε πως το σχολείο δεν είναι απλώς ένας τόπος μάθησης γνώσεων, αλλά και ένας χώρος όπου καλλιεργείται ο σεβασμός, η δημιουργικότητα, η αλληλεγγύη και η αγάπη για τη ζωή. Με αυτά τα εφόδια, η κάθε σας μέρα θα είναι μια νέα ευκαιρία για ανακάλυψη και εξέλιξη.

Καλή δύναμη, αισιοδοξία και πολλή χαρά σε όλη τη σχολική σας πορεία!

Οι ευχές συνοδεύοται από το πρώτο έργο ενός δημιουργού, που οργανώθηκε με φράσεις και συνθέσεις από τότε που ήταν μικρός μαθητής...

 

Ο 10χρονος Μπένζαμιν Μπρίτεν με σχολική αμφίεση
(Φωτό τραβηγμένη το Σεπτέμβριο του 1923
πηγή: Εθνική Πινακοθήκη Πορτρέτων, Λονδίνο)

Ο Μπένζαμιν Μπρίτεν άρχισε να συνθέτει από πολύ μικρή ηλικία, δείχνοντας εξαιρετική επιμέλεια, πειθαρχία αλλά και σπάνια ευαισθησία. Ήταν ένα παιδί που έβλεπε τον κόσμο μέσα από νότες. Τα πρώτα του έργα ήταν κυρίως για πιάνο, φωνή, καθώς και μικρές απόπειρες σύνθεσης για σύνολα μουσικής δωματίου. Ήδη από τότε, διακρινόταν για την καθαρότητα της γραφής του και την ιδιαίτερη μουσική του φαντασία.

Το πρώτο του σημαντικό έργο ήρθε λίγο αργότερα, ως δημιουργική ανασύνθεση υλικού από εκείνες τις πρώιμες μαθητικές συνθέσεις του. Ήταν μια πράξη ανάκλησης της παιδικής ματιάς, που όμως μέσα από την ωριμότητα του νέου συνθέτη μεταμορφώθηκε σε ολοκληρωμένη, μορφολογικά άρτια συμφωνική πρόταση.

Αυτό το έργο είναι η περίφημη "Simple Symphony, Op. 4", ένας τίτλος που δεν παραπέμπει σε απλοϊκότητα, αλλά στην αμεσότητα και τη διαύγεια και κυρίως στο γεγονός ότι δεν απαιτεί δεξιοτεχνικό παίξιμο, αλλά ευαισθησία και μουσικότητα. Προορίζεται, άλλωστε, για νεαρούς εκτελεστές και ακροατές, παιδιά ή εφήβους που μπορούν να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους στην ενέργεια και τη διάθεση του έργου.

Η "Simple Symphony" αναπτύσσεται σε τέσσερα μέρη με χαρακτηριστικούς και περιγραφικούς τίτλους, οι οποίοι μας προϊδεάζουν για το ύφος και τη διάθεση της μουσικής:

• Boisterous Bourrée (Θορυβώδες Μπουρέ). Ένα εναρκτήριο μέρος γεμάτο ζωντάνια και κίνηση, με παιχνιδιάρικη ορμή και ρυθμικό παλμό.
  
  
• Playful Pizzicato (Χαρούμενο Πιτσικάτο).Το πιο δημοφιλές μέρος του έργου, στο οποίο οι μουσικοί παίζουν τις χορδές τους με τα δάχτυλα, χωρίς δοξάρι. Το αποτέλεσμα είναι ένας ανάλαφρος, ρυθμικός χορός που αποπνέει σπιρτάδα και παιδική ευθυμία.
  
  
• Sentimental Sarabande (Συναισθηματική Σαραμπάντ).Ένα πιο αργό και εκφραστικό μέρος, με λυρισμό και μελαγχολική ομορφιά, που δείχνει τη συναισθηματική ωριμότητα του νεαρού συνθέτη και
  
  
• Frolicsome Finale (Παιχνιδιάρικο Φινάλε). Ένα ξέφρενο κλείσιμο, γεμάτο χιούμορ, ένταση και χορευτική διάθεση. Το έργο ολοκληρώνεται όπως ξεκίνησε, με νεανική ενέργεια και αίσθηση ελευθερίας.

Η πρεμιέρα της "Simple Symphony" πραγματοποιήθηκε το 1934, με τον 20χρονο τότε Britten να διευθύνει μια ερασιτεχνική ορχήστρα, μια πράξη που δείχνει τη δέσμευσή του στη μουσική, αλλά και την επιθυμία του να απευθυνθεί σε όλους, πέρα από τα στενά όρια της επαγγελματικής τέχνης.
Η Simple Symphony παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα πιο αγαπητά έργα του Μπρίττεν. Απλή, λυρική, με χιούμορ, μια γνήσια παιδική αίσθηση του θαύματος.

Προτείνω την ακρόαση του 2ου μέρους, "Playful Pizzicato", καθώς -όπως αναφέραμε- είναι περισσότερο γνωστό και διακρίνεται για τη ρυθμική ζωηράδα του με χαρακτηριστική την εκτέλεση των τοξοτών χωρίς δοξάρι...

Britten: Simple Symphony, Op. 4 - II. Playful Pizzicato:

Ο Μπρίτεν, φίλοι μου, ακόμα κι από τα μαθητικά του χρόνια, μας θυμίζει πως η δημιουργία δεν περιμένει την ωριμότητα, ανθίζει όπου υπάρχει πάθος και ευαισθησία.
Καλή αρχή στη νέα σχολική χρονιά!Είθε οι μέρες να γεμίζουν γνώση, φαντασία και φως. Κάθε σελίδα βιβλίου να γίνεται παράθυρο στον κόσμο, κάθε μάθημα ένα βήμα πιο κοντά στα όνειρα και κάθε μικρή προσπάθεια, σπόρος για ένα όμορφο αύριο...