Μάνος Χατζιδάκις: "Τρίτη 23 Οκτωβρίου 1925...Στις 10 το βράδυ, γεννήθηκα..."

 

"Τρίτη 23 Οκτωβρίου 1925...Στις 10 το βράδυ γεννήθηκα..."

"Αδιαφορώ για την δόξα. Με φυλακίζει στα όρια που εκείνη καθορίζει κι' όχι εγώ.

Πιστεύω στο τραγούδι που μας αποκαλύπτει κι όχι σ' αυτό που μας διασκεδάζει και μας κολακεύει...

Περιφρονώ αυτούς που δεν στοχεύουν στην πνευματική νεότητα, τους εύκολα επώνυμους πολιτικούς και καλλιτέχνες, τους εφησυχασμένους συνομήλικους, την πάσα λογής χυδαιότητα καθώς και κάθε ηλίθιο του καιρού μου.

(Μάνος Χατζιδάκις)

"Ionian Suite, έργο 7 για πιάνο"

Η Ιονική Σουίτα είναι το πρώτο νεανικό έργο μιας καθαρά δυτικής έμπνευσης και τεχνοτροπίας του Μάνου Χατζιδάκι. ΄
Οι πληροφορίες γύρω από το έργο είναι περιορισμένες. Η παρτιτούρα του βρέθηκε λίγο πριν από το θάνατο του συνθέτη. Πιθανολογείται ότι αναφέρεται στους Ιόνιους ποιητές Ανδρέα Κάλβο και Διονύσιο Σολωμό. Εντούτοις, τόσο από άποψη μουσική, μορφολογική, αρμονική και τεχνικής επεξεργασίας, όσο και από τον τίτλο και τις ονομασίες των μερών (Σουίτα, Σαραμπάντα, Σκέρτσο, Τραγούδι από το "Aria" και ο τελικός Χορός που ανταποκρίνεται στη γραφή της τοκάτας), το έργο αυτό όχι μόνο αναφέρεται στο Ιόνιο αλλά και το εγκωμιάζει ως τη μόνη γέφυρα επικοινωνίας της Ελλάδας, στα χρόνια της οθωμανικής κυριαρχίας, με την καλλιτεχνική δημιουργία της υπόλοιπης Ευρώπης. Και ακόμα ως κρίκο πολιτιστικής επανασύνδεσης με την ευρωπαϊκή σκέψη και απαραίτητο πνευματικό στοιχείο για την εξισορρόπηση της χώρας ανάμεσα σε δύο κόσμους.

Η Σουίτα διαρθρώνεται σε πέντε μέρη αντιθετικού χαρακτήρα και η μορφολογική της διάπλαση ανταποκρίνεται στο νεοκλασικό πρότυπο.
Η γραφή του έργου εντάσσεται στη σχολή του «δυναμισμού» που, όπως είναι γνωστό, εκπροσωπείται από συνθέτες των ανατολικών ευρωπαϊκών χωρών (Στραβίνσκι, Μπάρτοκ κ.ά.) και χαρακτηρίζεται από έντονους χορευτικούς ρυθμούς, ιδιότροπους τονισμούς και ανα­χρονισμούς:

το πρώτο μέρος μια εισαγωγή σ' ένα αρρενωπό μελωδικό σχή­μα

Το δεύτερο μέρος -Σαραμπάντα- κρατά τον κατά παράδοση αργό ρυθμό αισθησιακού χαρακτήρα. 

Το τρίτο μέρος -Σκέρτσο- προφανούς χιουμοριστικής διαθέσεως, διτονική αρ­μονική γραφή, εισάγει ένα σύντομο τρυφερό επεισόδιο, ενώ 

το τέταρτο μέρος είναι ένα Τραγούδι εσωτε­ρικής επικλητικής έκφρασης, που χαρακτηρίζεται από λυρική λιτότητα και απλή πιανιστική συνοδεία

το τελευταίο μέρος -Χορός- στον ασύμμετρο ρυθμό των 5/8, στο ύφος και με τη δεξιοτεχνική λάμψη της τοκάτας.

Το 1960 η Ιονική Σουίτα ανέβηκε και με τη μορφή μπαλέτου από το Ελληνικό Χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου.

Απολαμβάνουμε μια έξοχη εκτέλεση από τη Δανάη Καρά, που προσεγγίζει τη σύνθεση ακολουθώντας τις προτροπές του Χατζιδάκι που δήλωνε: "...όπως στον χορό ενώνουμε τα χέρια μεταξύ μας για ν’ ακολουθήσουμε ίδιες ρυθμικές κινήσεις, έτσι και στη μουσική ενώνουμε τις ψυχές μας για ν’ ακολουθήσουμε μαζί, τις ίδιες εσωτερικές δονήσεις..."

"Ionian Suite"
στο πιάνο η Δανάη Καρά

Πηγές:
Επίσημη ιστοσελίδα Μάνου Χατζιδάκι, panasmusic.gr