Παγκόσμια Ημέρα Γέλιου, σήμερα, πώς αλλιώς θα σας καλημέριζα παρά με ...χαβαλέ και κάτι διασκεδαστικό...
Πολλοί είναι εκείνοι οι επιστήμονες , που πιστεύουν στις θεραπευτικές ιδιότητες του γέλιου.Ενας απ'αυτούς, ο ινδός Δρ. Μαντάν Κατάρια, που με πρωτοβουλία του ξεκίνησε να γιορτάζεται το 1998 στη χώρα του, το γέλιο.
Αργότερα η 1η Κυριακή του Μάη καθιερώθηκε παγκοσμίως ως "Ημέρα Γέλιου".
Έτσι, ο χαιρετισμός μου έρχεται από το Βανκούβερτου Καναδά και το παραθαλάσσιο Morton Park, όπου δεσπόζει ένα ιδιαίτερο σύμπλεγμα γλυπτών με τίτλο: "Λαβύρινθος Γέλιου"!!!
Είναι του κινέζου καλλιτέχνη Yue Minjun και αποτελείται από 14 μπρούτζινα γλυπτά, που απεικονίζουν την εικόνα του δημιουργού τους σε μια κατάσταση "υστερικού γέλιου"!!!
Το μήνυμα είναι σαφές και βρίσκεται σκαλισμένο στο πεζούλι περιμετρικά της πλατείας:
"May this sculpture inspire laughter playfulness and joy in all who experience it-
Είθε αυτό το γλυπτό να χαρίζει γέλιο, διάθεση για παιχνίδι και χαρά σε όλους όσους το επισκέπτονται":
Το γέλιο, απαραίτητο στην εποχή μας, φίλοι μου!... ένα μικρό διάλειμμα σε όλες τις άσχημες καταστάσεις που υπάρχουν γύρω μας...
Δύο άριες του ΓΕΛΙΟΥ με την Εντίτα Γκρουμπέροβα:
1. D. F. Auber: "ΜΑΝΟΝ ΛΕΣΚΟ-C'est l'histoire amoureuse"
Η όπερα του Ωμπέρ: "Μανόν Λεσκό", που παρουσιάστηκε στο Παρίσι ξεχωρίζει για τις δεξιοτεχνικές άριες των πρωταγωνιστών , ιδιαίτερα της Μανόν, που είναι ρόλος απαιτητικότατος και απαράμιλλης τεχνικής δυσκολίας!Πολλές από τις άριες του ρόλου ερμηνεύθηκαν ανεξάρτητα, προκειμένου να αναδειχθεί το ταλέντο των διάσημων κολορατούρων!
Η "ΆΡΙΑ του ΓΕΛΙΟΥ", γνωστή με τον τίτλο "C'est l'histoire amoureuse", που ακούγεται στο τέλος της 1ης πράξης, είναι από τις άριες που προτιμούσε για να προβάλλει την δεξιοτεχνική φωνή της η Αντελίνα Πάττι.
Αριστοτεχνικά καμωμένη η τσιριχτή φωνούλα κι είναι φανερό το γιατί έχει αυτόν τον τίτλο η άρια, καθως η ηρωίδα μεταφέρει τη χαρούμενη ατμόσφαιρα της σκηνής παρασύροντας σε μια πρωτόγνωρη ευθυμία!
Βιρτουόζος όχι μόνο της φωνής αλλά και της διαμόρφωσης της διάθεσης, με θαυμαστή εξωστρέφεια η Μανόν τραγουδά σχεδόν κοροϊδευτικά, ιδιαίτερα στα σημεία που ακούγεται το σκαμπανέβασμα του γελαστικού επιφωνήματος: "Χαχαχα"...
Εκαθαμβωτική η Εντίτα Γκρουμπέροβα, καθένας μπορεί να αντιληφθεί σ'αυτήν την ερμηνεία περίσσευμα σαρκασμού και ειρωνίας...
D. F. Auber: "Manon Lescaut-Lauphing Song"/ Edita Gruberova
2. J. Strauss: "Η ΝΥΧΤΕΡΙΔΑ-Mein Herr Marquis"
Η "Νυχτερίδα-Die Fledermaus", που φέρει την υπογραφή του μάγου της αυστριακής οπερέτας Γιόχαν Στράους υιού, παρουσιάστηκε το 1874 και είναι η διασημότερη βιεννέζικη οπερέτα.Ο συνθέτης αναπτύσσει δομές, με τις οποίες στηρίζει ευφάνταστα την κωμική σύνθεση, χρησιμοποιώντας υπέροχα μουσικά θέματα και χορευτικούς ρυθμούς που γίνονται φορείς συναισθημάτων, ανάλογα με την περίσταση, ενώ προαναγγέλλουν εντυπωσιακά τη θεατρική δράση.
Στη 2η πράξη της σύνθεσης που περιγράφει έναν χορό μεταμφιεσμένων, ακούγεται η άρια: "Mein Herr Marquis-Αγαπητέ μου Μαρκήσιε", τραγουδισμένη από την υψίφωνο Αντέλε, μια καμαριέρα που έχει φορέσει το φόρεμα της κυρίας της χωρίς άδεια, που όμως αναγνωρίζεται από τον σύζυγο της μαρκησίας.
Κατά τη διάρκεια της άριας ακούγονται γελαστικά επιφωνήματα (γι'αυτο εξάλλου φέρει και τον υπότιτλο "ΑΡΙΑ του ΓΕΛΙΟΥ" ) με τα οποία η πανικοβλημένη Αντέλε προσπαθεί γελώντας και τάχα αδιάφορα, να πείσει τον κύριό της πως κάνει λάθος στην αναγνώριση ταυτότητας.Μια άρια παιχνιδιάρικου ύφους, σπιρτόζικη και άκρως δεξιοτεχνική, που ενισχύεται σε χαριτωμένο, γελαστικό ύφος με τη χορωδιακή συμμετοχή.
J. Strauss: "Die Fledermaus-Lauphing Song"/ Edita Gruberova
Έστω και για λίγο, αναγκαίο συμπλήρωμα της καθημερινότητάς μας για να αντλήσουμε δύναμη και αισιοδοξία ν'αντέξουμε, είναι το γέλιο, φίλοι μου!
Μην επιτρέψουμε να μάς καταβάλλουν σε κατήφεια, σκυθρωπότητα και κατσουφιά!
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Γέλιου μπορείτε να διαβάσετε και το κείμενο εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου