 |
| Albert W. Holden (mutualart) |
Ο Άγιος που γεννήθηκε στην Μικρά Ασία, φοίτησε στην ιατρική σχολή της Περγάμου κι έγινε γνωστός ως ο "μεγάλος γιατρός της φοβέρας νόσου των δοντιών".
Με αφορμή τον προστάτη των οδοντιάτρων λοιπόν, το κείμενο σήμερα και οι μουσικές προτάσεις:
Ι. Θα ακούσουμε τη χιουμοριστική άρια του Αμίλκαρε Πονκιέλλι με τίτλο "Dolor di denti", του 1873, γνωστή ως "Άρια του πονόδοντου".
Ο ταλαίπωρος ερμηνευτής υποτίθεται πως τυραννιέται από πονόδοντο, που όπως ισχυρίζεται αυτό που νοιώθει είναι πιο οδυνηρό κι από το θάνατο!
Ο αβάσταχτος πόνος τον κάνει να βλέπει τη νύχτα όχι μόνο αστεράκια, μα και τον ήλιο ακόμη!
Να θυμίσουμε πως ο ιταλός συνθετης , γνωστός κυρίως για την όπερά του: "La Gioconda", υπήρξε προικισμένος μουσουργός, στο ύφος -όπως πολλοί ισχυρίζονται- του Βέρντι.
Μαθητές του υπήρξαν οι Πουτσίνι και Μασκάνι, οι οποίοι τον εκτιμούσαν και θαύμαζαν απεριόριστα.
Έξοχος ο Πονκιέλι, κάνει έναν πονόδοντο να ευφραίνει την καρδιά μας!
ΙΙ. Λίγο νωρίτερα, ο Ζακ Όφενμπαχ είχε παρουσιάσει την ανάλαφρη οπερέτα του: "Η πριγκίπισσα της Τραπεζούντας".
Η υπόθεση εν τάχει θέλει έναν ευγενή, τον Ραφαέλ να ερωτεύεται μια πριγκίπισσα, τη Ζανέττα, που όμως στην πραγματικότητα είναι ένα φτωχό κορίτσι, θυγατέρα ενός διασκεδαστή, που επειδή έσπασε την κέρινη κούκλα της πριγκίπισσας, έχει πάρει τη θέση της. Όταν ο Ραφαέλ μαθαίνει την αλήθεια προσπαθεί να πείσει τον πατέρα του να δεχτεί την αγαπημένη του κι ας είναι κατώτερης κοινωνικής τάξης...
Στη δεύτερη πράξη, ακούγεται ένα αργό βαλσάκι στη μελωδία του οποίου αναπτύσσεται η "άρια του πονόδοντου-Ah!J'ai mal aux dents".
Ερμηνεύεται από το νεαρό Ραφαέλ, που σκαρφίζεται τον ψεύτικο πονόδοντο προκειμένου να αποφύγει το κυνήγι και να συναντηθεί με την όμορφη Ζανέττα.
ΙΙΙ. Μπορεί οι μουσικόφιλοι να γνωρίζουμε περισσότερο τον Christian Sinding από τους "Ψιθύρους της Άνοιξης", όμως εγω σάς προτείνω λόγω του θέματος μια δική του λυρικότατη μελωδία με αφορμή τον Άγιο Αντύπα!
Ο Christian Sinding στη συλλογή του "Alte Weisen-Παλιά τραγούδια " που συνέθεσε γύρω στο 1880 περιλαμβάνει ένα ληντ για πιάνο και υψίφωνο με τίτλο: "Röschen biß den Apfel an", που νομίζω σχετίζεται με τον τομέα της οδοντιατρικής, που υπηρέτησε ο Αγιος Αντύπας.
Εδώ, δεν περιγράφεται κάποιος πονόδοντος, αλλά οι περιπέτειες της νεαρής Ρόουζ που, όπως δάγκωσε ένα μήλο, έσπασε το δόντι της!
Καθώς ο Sinding ανήκει στους εκπροσώπους του όψιμου ρομαντισμού η σύνθεση τηρεί τους μελωδικούς και αρμονικούς κανόνες της περιόδου, κι έτσι ακούγεται γλυκιά, γεμάτη λυρισμό και ευαισθησία, κάνοντας τον ακροατή να δει με συμπάθεια το "ατύχημα" της Ρόουζ, που χρήζει ανάγκης οδοντιάτρου επειγόντως!
Ο ταλαίπωρος ερμηνευτής υποτίθεται πως τυραννιέται από πονόδοντο, που όπως ισχυρίζεται αυτό που νοιώθει είναι πιο οδυνηρό κι από το θάνατο!
Ο αβάσταχτος πόνος τον κάνει να βλέπει τη νύχτα όχι μόνο αστεράκια, μα και τον ήλιο ακόμη!
Να θυμίσουμε πως ο ιταλός συνθετης , γνωστός κυρίως για την όπερά του: "La Gioconda", υπήρξε προικισμένος μουσουργός, στο ύφος -όπως πολλοί ισχυρίζονται- του Βέρντι.
Μαθητές του υπήρξαν οι Πουτσίνι και Μασκάνι, οι οποίοι τον εκτιμούσαν και θαύμαζαν απεριόριστα.
Έξοχος ο Πονκιέλι, κάνει έναν πονόδοντο να ευφραίνει την καρδιά μας!
Amilcare Ponchielli: "Dolor di denti":
ΙΙ. Λίγο νωρίτερα, ο Ζακ Όφενμπαχ είχε παρουσιάσει την ανάλαφρη οπερέτα του: "Η πριγκίπισσα της Τραπεζούντας".
Η υπόθεση εν τάχει θέλει έναν ευγενή, τον Ραφαέλ να ερωτεύεται μια πριγκίπισσα, τη Ζανέττα, που όμως στην πραγματικότητα είναι ένα φτωχό κορίτσι, θυγατέρα ενός διασκεδαστή, που επειδή έσπασε την κέρινη κούκλα της πριγκίπισσας, έχει πάρει τη θέση της. Όταν ο Ραφαέλ μαθαίνει την αλήθεια προσπαθεί να πείσει τον πατέρα του να δεχτεί την αγαπημένη του κι ας είναι κατώτερης κοινωνικής τάξης...
Στη δεύτερη πράξη, ακούγεται ένα αργό βαλσάκι στη μελωδία του οποίου αναπτύσσεται η "άρια του πονόδοντου-Ah!J'ai mal aux dents".
Ερμηνεύεται από το νεαρό Ραφαέλ, που σκαρφίζεται τον ψεύτικο πονόδοντο προκειμένου να αποφύγει το κυνήγι και να συναντηθεί με την όμορφη Ζανέττα.
Offenbach: "Ah! J’ai mal aux dents!-Αχ! Έχω πονόδοντο!"
"Ραφαέλ (το χέρι του στο μάγουλο του): Αχ! Αχ!
Χορωδία: Έχετε πονόδοντο;
Ραφαέλ: Αχ! Αχ! έχω πονόδοντο
Αχ! Είναι ένας πόνος σαν μαχαιριά!
Αχ! Τι πονόδοντος, σωστό βασανιστήριο! Πώς υποφέρω!
Αχ! Είναι πολύ οδυνηρό, χειρότερο κι από την κόλαση!..."
ΙΙΙ. Μπορεί οι μουσικόφιλοι να γνωρίζουμε περισσότερο τον Christian Sinding από τους "Ψιθύρους της Άνοιξης", όμως εγω σάς προτείνω λόγω του θέματος μια δική του λυρικότατη μελωδία με αφορμή τον Άγιο Αντύπα!
Ο Christian Sinding στη συλλογή του "Alte Weisen-Παλιά τραγούδια " που συνέθεσε γύρω στο 1880 περιλαμβάνει ένα ληντ για πιάνο και υψίφωνο με τίτλο: "Röschen biß den Apfel an", που νομίζω σχετίζεται με τον τομέα της οδοντιατρικής, που υπηρέτησε ο Αγιος Αντύπας.
Εδώ, δεν περιγράφεται κάποιος πονόδοντος, αλλά οι περιπέτειες της νεαρής Ρόουζ που, όπως δάγκωσε ένα μήλο, έσπασε το δόντι της!
Καθώς ο Sinding ανήκει στους εκπροσώπους του όψιμου ρομαντισμού η σύνθεση τηρεί τους μελωδικούς και αρμονικούς κανόνες της περιόδου, κι έτσι ακούγεται γλυκιά, γεμάτη λυρισμό και ευαισθησία, κάνοντας τον ακροατή να δει με συμπάθεια το "ατύχημα" της Ρόουζ, που χρήζει ανάγκης οδοντιάτρου επειγόντως!
Christian Sinding: "Alte Weisen-Röschen biß den Apfel an":
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου