 |
| "The Raising of Lazarus " Caravaggio |
Χρόνια Πολλά για το Λαζαροσάββατο!
Σήμερα γιορτάζουμε την ανάσταση του φίλου του Ιησού από τη Βηθανία, μέρα νίκης της ζωής επί του θανάτου.
Η Ανάσταση του Λαζάρου έδωσε έμπνευση σε πολλούς καλλιτέχνες.
Ανάμεσά τους και ο Καραβάτζιο στο ομώνυμο εικαστικό του, στο οποίο με εκπληκτική μαεστρία απεικονίζει την ασθενική σάρκα του Λάζαρου, μόλις έχει αναστηθεί γι’αυτό και διατηρεί την ακαμψία του θανάτου, με ανασηκωμένο το ένα χέρι του αναστημένου προκειμένου να δεχτεί το Φως του Χριστού!
Θρυλείται πως ο ζωγράφος δούλευε με απόλυτη μυστικότητα το συγκεκριμένο εικαστικό, και πως υποχρέωνε τους εργάτες που χρησιμοποιούσε ως μοντέλα να κρατάνε ένα πτώμα που βρισκόταν σε κατάσταση αποσύνθεσης.
Όταν τέλειωσε και παρουσίασε το έργο, παρότι εξέπληξε, προκάλεσε σχόλια και αντιδράσεις, κάτι που εξόργισε τον δημιουργό, κι έτσι, οξύθυμος καθώς ήταν, κομμάτιασε τον πίνακα με το μαχαίρι του.
Στη συνέχεια, ζωγράφισε άλλον, πιστότερο και ωραιότερο…
 |
| "Portrait of Rachmaninov", Jan Ciągliński |
To όμορφο εικαστικό θα συνοδεύσω με το έκτo από τα "14 Songs op. 34" του Ραχμάνινοφ για υψίφωνο και πιάνο, που είναι εμπνευσμένο από την "Ανάσταση του Λαζάρου" και θα το ακούσουμε από την κορυφαία σουηδή Elisabeth Soderstrom, ενώ στο πιάνο τη συνοδεύει ο Vladimir Ashkenazy.
Πρόκειται για θρησκευτικό άσμα με μοναδική εναρμόνιση, μελωδική γραμμή στηριγμένη στην ελεγειακή, μεγαλόπρεπη φα ελάσσονα, σε αργό, σοβαρό-grave τέμπο, που προσδίδει στο σύνολο ιδιαίτερη εκφραστικότητα.
Η διάθεση του κειμένου, που συνιστά τη νίκη προς το θάνατο, αντανακλάται στην απέριττη γραφή.
Το συγκεκριμένο ληντ της συλλογής, που ο Ραχμάνινοφ έγραψε το 1912, είναι ιδιαίτερης πνευματικότητας και μαρτυρά τη βαθιά θρησκευτική πίστη του συνθέτη.
Παρότι δε, έχει ηχογραφηθεί και σε άλλες γλώσσες, το προτείνω στην αρχική ρωσική, με αυτή τη "βαριά-μεστή" προφορά, γιατί πιστεύω αποδίδει το μέγεθος του μεγαλείου της ζωής που νικά τη λήθη και το θάνατο.
Πρόκειται για θρησκευτικό άσμα με μοναδική εναρμόνιση, μελωδική γραμμή στηριγμένη στην ελεγειακή, μεγαλόπρεπη φα ελάσσονα, σε αργό, σοβαρό-grave τέμπο, που προσδίδει στο σύνολο ιδιαίτερη εκφραστικότητα.
Η διάθεση του κειμένου, που συνιστά τη νίκη προς το θάνατο, αντανακλάται στην απέριττη γραφή.
Το συγκεκριμένο ληντ της συλλογής, που ο Ραχμάνινοφ έγραψε το 1912, είναι ιδιαίτερης πνευματικότητας και μαρτυρά τη βαθιά θρησκευτική πίστη του συνθέτη.
Παρότι δε, έχει ηχογραφηθεί και σε άλλες γλώσσες, το προτείνω στην αρχική ρωσική, με αυτή τη "βαριά-μεστή" προφορά, γιατί πιστεύω αποδίδει το μέγεθος του μεγαλείου της ζωής που νικά τη λήθη και το θάνατο.
Η μελωδία λυτρωτική, κατανυκτική στοχεύει να υποδείξει πως στο πρόσωπο του Χριστού, η θεία και η ανθρώπινη φύση ενώνονται χωρίς να συγχέονται.
Το φινάλε ηχεί ιδιαιτέρως λαμπρό με τις πιανιστικές συγχορδίες σταθερές, πλατιές να στηρίζουν ως σίγουρα και στιβαρά θεμέλια το μουσικό ύφος και έκφραση.
Ο Ραχμάνινοφ αφιέρωσε τη σύνθεση στον μέγα βαθύφωνο Φιοντόρ Σαλιάπιν, ενώ το κείμενο είναι του ρώσου θεολόγου, φιλοσόφου και ποιητή Aleksey Khomyakov, η λογοτεχνική πένα του οποίου σηματοδοτεί ένα σπουδαίο κεφάλαιο στην ανάπτυξη της ρωσικής σκέψης τον 19ο αιώνα.
Το φινάλε ηχεί ιδιαιτέρως λαμπρό με τις πιανιστικές συγχορδίες σταθερές, πλατιές να στηρίζουν ως σίγουρα και στιβαρά θεμέλια το μουσικό ύφος και έκφραση.
Ο Ραχμάνινοφ αφιέρωσε τη σύνθεση στον μέγα βαθύφωνο Φιοντόρ Σαλιάπιν, ενώ το κείμενο είναι του ρώσου θεολόγου, φιλοσόφου και ποιητή Aleksey Khomyakov, η λογοτεχνική πένα του οποίου σηματοδοτεί ένα σπουδαίο κεφάλαιο στην ανάπτυξη της ρωσικής σκέψης τον 19ο αιώνα.
Ραχμάνινοφ : "Η Ανάσταση του Λαζάρου"
Elisabeth Soderstrom, Vladimir Ashkenazy:
Και μια κατανυκτική ερμηνεία σε διασκευή για ανδρική χορωδία:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου