Σαιν Σανς: γαλλική φινέτσα με Αιγυπτιακό άρωμα!

Καλησπερίζω με άρωμα Ανατολής σε ύφος κλασικό
και με τη  γαλλική φινέτσα του Σαιν Σανς!

Γεννημένος  στις 9 Οκτωβρίου του 1835 στο Παρίσι, ο Καμίγ Σαιν-Σανς θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους γάλλους συνθέτες.
Ανατράφηκε από τη μητέρα και τη θεία του, αφού ο πατέρας του πέθανε λίγο πριν ο Καμίγ έρθει στη ζωή.
Η θεία του, καλλιεργημένη γυναίκα, τον πρωτοδίδαξε  πιάνο.
Σύντομα φάνηκε η ιδιοφυία του.
Λέγεται πως στα δυόμισι του χρόνια έπαιζε μελωδίες στο πιάνο και στα τρία του είχε ήδη συνθέσει το πρώτο του έργο.
Το 1856  κατέπληξε το ακροατήριο, προσφερόμενος να παίξει οποιαδήποτε από τις 32 σονάτες για πιάνο του Μπετόβεν από μνήμης.

Συνέβαλλε στη διάδοση της γαλλικής μουσικής και ενθάρρυνε τη σύνθεση και την παρουσίαση έργων Γάλλων συνθετών.
Ο 40χρονος Σαιν-Σανς το 1875  παντρεύτηκε την 19χρονη Μαρί Τριφό και απέκτησαν 2 γιους.
Η μοίρα όμως χτύπησε άδικα το συνθέτη, ο οποίος σε διάστημα έξι εβδομάδων έχασε και τα δυο του παιδιά, γεγονός για το οποίο έριξε ευθύνες στη γυναίκα του, λόγος, που την εγκατέλειψε.
Από τότε έζησε μόνος  με  παρηγοριά τη μουσική, τα σκυλιά και τα ταξίδια του.

Στο ταξίδι του στη νότια Αμερική εμπνεύστηκε τον εθνικό ύμνο της Ουρουγουάης.

Αγαπούσε τα εξωτικά μέρη της Ανατολής. Oι φίλοι του στο Παρίσι τον αποκαλούσαν "πουλάκι του χιονιού", καθώς τους χειμώνες του άρεσε να φεύγει από το Παρίσι για πιο ζεστά κλίματα. Αγαπημένοι του προορισμοί  ήταν η Αίγυπτος και η Αλγερία.

Το χρώμα και η αρχαία μουσική τους, ενέπνευσαν στον Σαιν-Σανς αρκετά έργα όπως η Αλγερινή Σουίτα  και το Κοντσέρτο για πιάνο αρ.5 “Αιγυπτιακό”.
Λάτρης της επιστήμης της Αρχαιολογίας χαιρόταν να επισκέπτεται τα αρχαία μνημεια της χώρας και να εμπνέεται απ'αυτά. Ο ενθουσιασμός του ήταν απερίγραπτος ιδιαίτερα μετά την επίσκεψη στο  ναό του Καρνάκ του Λούξορ.

Ο συνθέτης με τον αιγυπτιολόγο, Georges Legrain, στο Καρνάκ
(πηγή: egyptophile)

Στο μεγαλειώδες Κοντσέρτο για πιάνο αρ.5 , το επονομαζόμενο “Αιγυπτιακό”, ο συνθέτης μιμείται το κόασμα των βατράχων και τον ήχο των γρύλλων, που άκουσε στο Νείλο, ένα ερωτικό τραγούδι της φυλής Νουμπιάν, που αποδίδει με τρέμολο στα έγχορδα και στο φινάλε  τη στροφή των ελίκων του πλοίου.

Οι κριτικοί  χαιρέτισαν το έργο ως "ένα έργο φαντασίας διακοσμημένο και χρωματισμένο με πορφυρό Ανατολής".

Σε μορφή σονάτας, με πιο ελεύθερη δομή.
Με μέρη, που λέγεται πως αντανακλούν την ευτυχία του συνθέτη που βρίσκεται στην Ανατολή, αν και ο ίδιος δήλωνε πως αντανακλούσε ένα ταξίδι στη θάλασσα.
Στην πρεμιέρα, που είχε ενθουσιώδη υποδοχή, στο πιάνο ως σολίστ εμφανίστηκε ο ίδιος ο συνθέτης. 

Το πρώτο θέμα allegro, απλό με ζωντανό ύφος, σε χορευτικό ρυθμό, κάπως κωμικό, τρέχει πάνω και κάτω στο πληκτρολόγιο του πιάνου.

Το δεύτερo θέμα andante, κινείται σε μια πιο λυρική  ιδέα, μελαγχολική...
Η ασυνήθιστη ενορχήστρωση του συνθέτη παραπέμπει στο εξωτικό στοιχείο.
Ιδιαίτερα στο συνδυασμό των κεράτων και πιάνου, καθώς και η έκφραση των κυματισμών του νερού μέσω της άρπας.

Στο τρίτο μέρος molto alegro, η ιλιγγιώδης κίνηση στα πνευστά και έγχορδα  αλληλεπικαλύπτονται, δημιουργώντας  ένταση και οδηγώντας έξυπνα σε ένα θριαμβευτικό φινάλε!

Απολαύστε το!