Δραγατάκης, ο Ηπειρώτης μουσικός...

 

Dimitris Dragatakis

Τα πρώτα του ακούσματα είναι τα τραγούδια της πατρίδας του, της Ηπείρου.

Ηπειρώτικες μελωδίες έπαιζε ο πατέρας του με τυλιγμένα φύλλα μουριάς, ενώ η μητέρα του τον νανούριζε με ηπειρώτικους σκοπούς...
Απ'αυτούς αγάπησε τη μουσική και τού γεννήθηκε η επιθυμία να ασχοληθεί με τη μουσική τέχνη(αν και μετά τα σαράντα του χρόνια)...

Σαν σήμερα πριν 105 χρόνια γεννήθηκε ο πολυγραφότατος και πρωτοποριακός ηπειρώτης συνθέτης, Δημήτρης Δραγατάκης.

Δ.Δραγατάκης (Dragatakis D. fb)

Μικρός, αντίθετα από τα παιδιά της ηλικίας του που έφτιαχναν σφεντόνες, εκείνος έφτιαχνε όργανα...
Ακολουθώντας το παράδειγμα του πατέρα του πειραματιζόταν με φύλλα, κλαδιά, καλάμια και ό,τι τού παρείχε η φύση...

Εντυπωσιαζόταν από τους φυσικούς ήχους. Ο αντίλαλος από τα κουδούνια των κοπαδιών στα γύρω βουνά, ο συνεχής γάργαρος βόμβος του Αράχθου στη ρεματιά, τα κελαηδίσματα...όλα ήταν καθοριστικά στη διαμόρφωση της αντίληψής του για τη μουσική.

Εκτός από το δημοτικό τραγούδι, η μουσική του ενσωμάτωνε στοιχεία από τη μελοποιία του αρχαίου ελληνικού δράματος υιοθετώντας όμως πρωτοποριακές τεχνικές και σύγχρονα μέσα.

Υπήρξε βιολιστής, αλλά και μετά από παρότρυνση του δασκάλου του, Μανώλη Καλομοίρη στράφηκε προς τη βιόλα και διετέλεσε για μια 20ετία μέλος της Ορχήστρας της ΕΛΣ.

"Θέλω να γράφω μουσική που βοηθάει τον άνθρωπο να σκέφτεται...", έλεγε..

Ο Δραγατάκης είναι από τους σημαντικότερους συνθέτες της γενιάς του, ενώ φωτεινή και γόνιμη ήταν η προσφορά του στον παιδαγωγικό τομέα με διακεκριμένους μαθητές.
Ένας απουδαίος, εμπνευσμένος δημιουργός που ομολογούσε συχνά πως οφείλει στη μητέρα του το ότι έγινε μουσικός, καθώς τον νανούριζε με ηπειρώτικα τραγούδια.

Το "Νανούρισμά" του είναι μια νεανική σύνθεσή του για βιολί και πιάνο κι ανήκει στα αχρονολόγητα έργα του συνθέτη.
Η μελωδία του είναι λιτή και παραπέμπει στο ύφος του παραδοσιακού νανουρίσματος και την ηπειρώτικη καταγωγή του δημιουργού.

ΔΡΑΓΑΤΑΚΗΣ: "Νανούρισμα" για βιολί και πιάνο:

Θα κλείσουμε την αφιερωματική δημοσίευση για τη γενέθλια επέτειο του έλληνα συνθέτη με το -κατά γενική ομολογία- σπουδαιότερο έργο του.

Αναφέρομαι στο "Κονσέρτο για βιολί".

Η μουσική σύνθεση, που γράφτηκε το 1969, κινείται σ'εναν ατονικό χαρακτήρα γραφής με μουσικά στοιχεία που θυμίζουν δημοτικό ηπειρώτικο τραγούδι, όπως συχνά επεδίωκε ο δημιουργός.
Παρατηρείστε την ιδιαίτερη χρήση των κρουστών ιδιοφώνων που δημιουργούν υποβλητική δραματικότητα και τον μοναδικής έντασης και διέγερσης, μουσικό μονόλογο του βιολιού.

Την ιδέα της σύνθεσης έδωσε στο Δραγατάκη ο συμπατριώτης του Ηπειρώτης βιολιστής, Τάτσης Αποστολίδης, στον οποίο και αφιέρωσε το κονσέρτο.
Δομικά, η σύνθεση δεν ακολουθεί τη φόρμα του κονσέρτου και σύμφωνα με το συνθέτη περιέχει όλη εκείνη "τη σκληράδα του τόπου μας ξεκινώντας από τους ηπειρώτικους ρυθμούς και μοιρολόγια", παραπέμποντας στα μουσικά χαρακτηριστικά της Ηπείρου, αργή, δυναμική και μεγαλοπρεπής, επηρεασμένη από την ορεινή μορφολογία του εδάφους και το ψυχρό κλίμα...

Δ. Δραγατάκης: "Violin Concerto"

I. Adagio

II. Allegro

Όπως είδαμε, ο χαρακτήρας της γραφής του Δραγατάκη είναι ελεύθερα ατονικός, που η ποικιλία των στοιχείων του, όπως το ισοκράτημα, ή τα μικρά μελωδικά μοτίβα που θυμίζουν δημοτικό τραγούδι, καθιστούν αναγνωρίσιμες τις συνθέσεις του.
Το έργο του, ορόσημο ιστορικής συνέχειας της έντεχνης ελληνικής μουσικής, συνεχίζει ακάματα την πορεία του στο μουσικό στερέωμα ...

Η Ήπειρος πρέπει να είναι περήφανη για το τέκνο της!