Εκτός από το μουσικό του ταλέντο, πάντα θαύμαζα την "αντισυμβατική" του παρουσία με την coiffure του!
Ο αγαπημένος Λετονός τσελίστας Μίσα Μάισκυ σήμερα γίνεται 71 χρονών.
με θεωρώ "Πολίτη του κόσμου"!!!
με αυστριακές και γερμανικές χορδές...
η κόρη μου γεννήθηκε στη Γαλλία, ο μεγαλύτερος γιος μου στο Βέλγιο,
ο μεσαίος στην Ιταλία και ο βενιαμίν στην Ελβετία...
οδηγώ ιαπωνικό αυτοκίνητο, το ρολόι μου είναι ελβετικό, το χαϊμαλί μου αγορασμένο στην Ινδία...
απολαμβάνουν την καλή μουσική..."
Ο Μίσα Μάισκυ άρχισε μαθήματα μουσικής στο Ωδείο της Ρίγας στα επτά του χρόνια. Ομως το αυστηρό πρόγραμμα σπουδων τον απογοήτευσε τόσο, που το 1965 έφυγε για το Λένινγκραντ. Σε ηλικία 17 ετών και με το θριαμβευτικό ντεμπούτο του με τη φιλαρμονική της πόλης κερδίζει το παρατσούκλι "Ροστροπόβιτς του μέλλοντος".
Με τον Ροστροπόβιτς έμελλε να συνεχιστούν οι σπουδές του και να απογειωθεί η καριέρα του!
"Οι ερμηνείες του συνδυάζουν ποίηση με έντονο ταμπεραμέντο και θαυμάσια τεχνική", είπε γι'αυτόν ο δάσκαλός του.
Ετσι, όπως προφήτεψε ο Σλάβα για τον μακρυμάλλη με το μποέμ look, μαθητή του, Μάισκυ, έγινε μέγας και τρανός, βραβευμένος πολλάκις και με πλήθος ηχογραφήσεων.
Όπως έχει εξομολογηθεί ο τιμώμενος σήμερα, Μάισκυ αποτελούσε όνειρο της ζωής μου να μελετήσει με τον Ροστροπόβιτς και αισθάνεται απίστευτα τυχερός που το βίωσε γιατί η σχέση τους δεν περιορίστηκε στην τυπικότητα μαθητή-δασκάλου, αλλά καθώς είχε πεθάνει ο πατέρας του, ο Ροστροπόβιτς έγινε ο δεύτερος πατέρας για τον Μίσα εκείνη τη δύσκολη στιγμή. Υποστήριξε το μαθητή του σε διδακτικό, επαγγελματικό, αλλά και προσωπικό επίπεδο.
Ο Σλάβα ήθελε πάντα να έχει ένα γιο! Είχε, βέβαια, δυο πανέμορφες και ταλαντούχες κόρες που λάτρευε...Όμως, όπως μού εκμυστηρεύτηκε μετά από χρόνια, ήμουν για κείνον ο "γιος που δεν απέκτησε ποτέ!"Ο Μάισκυ ερμηνεύει σε ένα τσέλο του 1720, κατασκευής Domenico Montagnana, ενός από τους καλύτερους κατασκευαστές της εποχής του.
Το τσέλο αυτό βρέθηκε στα χέρια του ως δώρο θαυμαστή του όταν έπαιξε για πρώτη φορά στο Κάρνεγκι Χολ.
Ήταν ένας υπέργηρος, φιλόμουσος κύριος, ερασιτέχνης βιολιστής, που εμφανίστηκε στο καμαρίνι του σε αναπηρικό καροτσάκι και εν παραλύσει. Τού εξομολογήθηκε πως έπαιζε συχνά με το θείο του ντουέτο.
Ο Μάισκυ συγκινημένος ερμήνευσε για χάρη του, βλέποντας τον γέρο ακροατή να παρακολουθεί με δάκρυα στα μάτια.
Μετά από αυτή την ακρόαση του χάρισε το τσέλο του λέγοντας πως "πλέον θα μπορούσε να πεθάνει ειρηνικά".
Όταν ρωτούν τον Μίσα πώς και επέλεξε το τσέλο ως όργανο, απαντά πως με αυτόν τον τρόπο ολοκληρωνόταν το οικογενειακό τρίο, καθώς η μεγαλύτερη αδερφή του έπαιζε πιάνο και ο αδερφός του, βιολί.
Τον θλίβει που μουσικά δεν συνέπραξαν ποτέ, ούτε και θα γίνει αφού και τα δυο του αδέρφια έχουν φύγει πια από τη ζωή...
Εν μέρει το όνειρο του πραγματοποιείται σήμερα, αφού μπορεί και ερμηνεύει με τα δυο παιδιά του, Λίλλυ (πιάνο) και Σάσα(βιολί), τους οποίους θα απολαύσουμε στο Αντάτζιο από το "Piano Trio Οp.11" του Μπετόβεν.
Ενα Τρίο που ο τιτάνας έγραψε το 1797 για τον σπάνιο -ομολογουμένως- συνδυασμό κλαρινέτου, τσέλου και πιάνου. Αργότερα, ο συνθέτης το προσάρμοσε στην ορθόδοξη εκδοχή του, όπου το κλαρινέτο αντικαθίσταται, με ελάχιστες προσαρμογές, από βιολί.
Ενα υπέροχο λυρικό, γεμάτο ποιητικότητα, μοτίβο διατρέχει όλο το 2ο αργό μέρος κι αποτελεί το θέμα μουσικού διαλόγου ανάμεσα σε βιολί και τσέλο, που ανταλλάσσουν πατέρας και γιος με περισσή ευαισθησία, ενώ η Λίλλυ στρώνει το πιανιστικό της χαλί να πατήσουν οι δοξαριές των ανδρών της οικογένειας...
Η καθαρότητα του ήχου, όπως και η ρυθμική ακρίβεια, δεδομένες!
Μοναδική εκλέπτυνση στην απόδοση της δυναμικής, πιανίσιμι και φορτίσιμι σε αξιοθαύμαστα επίπεδα, με την έκφραση αβίαστα να αναδύει πληθώρα συναισθημάτων...
Υπέροχος!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο τρίο, σε ευχαριστούμε Ελπιδα, καλή Χρόνια!..
ΑπάντησηΔιαγραφή