Translate

fb

Κυριακή 7 Απριλίου 2019

Ραβί Σανκάρ, η ανθρωπιστική πλευρά του μεγάλου ινδού μουσικού...

 






"Η μουσική είναι η ζωή μου! Χωρίς αυτήν νοιώθω νεκρός. Η μουσική τέχνη είναι ό,τι ωραιότερο, ρομαντικότερο και πιο πνευματικό, μπορεί κάποιος να βιώσει!"
(Ραβί Σανκάρ)





Ο σπουδαίος ινδός βιρτουόζος του σιτάρ και συνθέτης, Ραβί Σανκάρ, γεννήθηκε σαν σήμερα, 7 Απριλίου 1920 στο Βαρανάσι.


Βασικός εκπρόσωπος της ινδουστανικής κλασικής μουσικής, ο Σανκάρ έκανε γνωστή τη μουσική της πατρίδας του στη Δύση με τις συνεργασίες του με καλλιτέχνες από όλους τους μουσικούς χώρους.
Από το χώρο της κλασικής με τους: Μενουχίν, Όιστραχ, Ροστροπόβιτς, Ζούμπιν Μέτα, Φίλιπ Γκλας, Ζαν-Πιερ Ραμπάλ... Και όλοι τους είχαν να δηλώσουν τα καλύτερα για τον καλλιτέχνη και άνθρωπο, Σανκάρ.
Εξαιρετικά συγκινητική υπήρξε η θέση του Μενουχίν: "η ιδιοφυΐα και ο ανθρωπισμός του Σανκάρ μπορούν να συγκριθούν μόνο με του Μότσαρτ".


Κορυφαίος πρεσβευτής της ινδικής πολιτιστικής κληρονομιάς, ο Σανκάρ είχε συνεργαστεί και με το συγκρότημα των Μπητλς και ιδιαίτερα με τον κιθαρίστα τους, Τζωρτζ Χάρισον.


Άνθρωπος ευαίσθητος, ο Σανκάρ πάντα με τη στάση του υπογράμμιζε την ανθρωπιστική θέση του. Έπαιρνε ηθικές αποφάσεις που βασίζονταν στην ενσυναίσθηση, στο ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο και το καλό της ανθρωπότητας. Πάντα έπραττε με βαθιά την πίστη ότι ο άνθρωπος έχει μια εν δυνάμει αξία, και ο σεβασμός αυτής της αξίας αποτελεί την πηγή όλων των άλλων αξιών και δικαιωμάτων.

Έτσι, όταν...

Τούς παρακολουθούσε καθημερινά να καταφθάνουν σε καραβάνια από το Μπαγκλαντές στην Ινδία. Σκελετωμένοι από την πείνα οι ηλικιωμένοι και τα γυναικόπαιδα .
Ο Σανκάρ δεν άντεχε να τούς βλέπει...Η ιδέα να κάνει κάτι, να προσφέρει βοήθεια σε όλους αυτούς τους αδύναμους συνανθρώπους του, στροβίλιζε για μήνες το μυαλό του.
Μοιράστηκε την αγωνία του με τον φίλο και μαθητή του, Τζωρτζ Χάρισον, τον κιθαρίστα των Μπητλς, που σχεδόν αμέσως έδωσε την ιδέα οργάνωσης μιας μεγάλης συναυλίας από γνωστούς καλλιτέχνες και τα ποσά που θα συγκεντρώνονταν θα μοιράζονταν στους φτωχούς, ανήμπορους και πεινασμένους από το Μπαγκλαντές.

Η κίνηση του Σανκάρ και του Χάρισον απέφερε 15.000.000 δολλάρια, που μοιράστηκαν μέσω της Unicef σε όσους τα χρειάζονταν.


Οι συναυλίες πραγματοποιήθηκαν το μεσημέρι και το βράδυ της Κυριακής, 1 Αυγούστου 1971, στη Madison Square Garden της Νέας Υόρκης, με περισσότερα από 40.00 άτομα να τις παρακολουθούν. Μετά τις επιτυχημένες παραστάσεις ακολούθησε η ηχογράφηση ενος άλμπουμ με μια "υπερομάδα" ερμηνευτών που περιελάμβανε τα μέλη των Μπητλς και πρώην συεργάτες του Χάρισον, Ντύλαν, Κλάπτον κλπ... Επιπλέον, ο Σανκάρ με τον Ali Akbar Khan(και οι δύο είχαν ρίζες από το Μπαγκλαντές) παρουσίασαν ένα εναρκτήριο σετ ινδικής κλασικής μουσικής.

"Μια από τις πιο συγκινητικές και μουσικές εμπειρίες μου. Ήταν αυτό που αποζητούσε η καρδιά μου", θα πει ο Ραβί Σανκάρ για το "Κονσέρτο για το Μπαγκλαντές", ο παγκόσμιος πρεσβευτής της ινδικής μουσικής, βιρτουόζος του σιτάρ, μια δυναμική προσωπικότητα στα όρια του θρύλου.
Ίσως δεν πήρε τυχαία το όνομά του Ραβί=ήλιος...


"Concert For Bangladesh", Ravi Shankar:




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου