Πρόκειται για λατινικό Ύμνο προς τον Άγιο, απ'την ακροστιχίδα του οποίου δόθηκαν και τα ονόματα στις ΝΟΤΕΣ.
Η ονοµατοδοσία αποδίδεται στον Γκουίντο ντ' Αρέτσο, ο οποίος δίδαξε τον µουσικό συλλαβισµό. Ήταν Βενεδικτίνος μοναχός από το Αρέτσο της Ιταλίας και θεωρητικός της μουσικής κατά τον Μεσαίωνα, που επινόησε το σύγχρονο σύστημα μουσικής γραφής, το οποίο αντικατέστησε τη νευματική σημειογραφία.
Guido d' Arezzo όπως απεικονίζεται σε μεσαιωνικό χειρόγραφο |
Παρατηρείστε την αρχική συλλαβή κάθε στίχου που αντιστοιχεί στην ακολουθία των νοτών µιας κλίµακας, όπως φαίνεται παρακάτω:
Σήμερα κάποιοι έχουν μετονομάσει και το "Σι" σε "Τι" προκειμένου να μη δημιουργείται σύγχυση επειδή υπάρχουν μαζί με το Σολ, 2 νότες με το ίδιο σύμφωνο...
Το Σι δεν προϋπήρχε στο τετράγραμμο του Γκουίντο ντ' Αρέτσο γιατί ο τόνος του θεωρείτο διαβολικός.
να τιµήσουν µε δυνατές φωνές
τις θαυµαστές σου πράξεις,
εξάλειψε την αµαρτία
από τα ακάθαρτα χείλη τους,
AΓΙΕ ΙΩΑΝΝΗ!"
Στους στίχους του ύμνου έγραψε μουσική και ο Κλαούντιο Μοντεβέρντι. "Ο ύμνος στον Ιωάννη
"Ut queant laxis" περιλαμβάνεται στη συλλογή ιερής μουσικής του Ιταλού συνθέτη που δημοσιεύτηκε στη Βενετία το 1641 και έχει τίτλο: "Selva morale e spirituale - Ηθικές και πνευματικές περιπλανήσεις". Θεωρείται η πιο σημαντική ανθολογία λειτουργικών έργων του Μοντεβέρντι με έργα που συντέθηκαν για τον Άγο Μάρκο της Βενετίας, όπου υπηρετούσε ο ιταλός καλλιτέχνης.
St. Albans Abbey Girls Choir
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου