"Οι Τρεις Μάγοι", ψηφιδωτό Ραβέννα |
Η Δυτική Εκκλησία τιμά τους Τρεις Μάγους εξ Ανατολών που με οδηγό του "Άστρο της Βηθλεέμ" τούς οδήγησε στο Μεσσία.
"...καὶ ἐλθόντες εἰς τὴν οἰκίαν εἶδον τὸ παιδίον μετὰ Μαρίας τῆς μητρὸς αὐτοῦ, καὶ πεσόντες προσεκύνησαν αὐτῷ, καὶ ἀνοίξαντες τοὺς θησαυροὺς αὐτῶν προσήνεγκαν αὐτῷ δῶρα, χρυσὸν καὶ λίβανον καὶ σμύρναν"
(Κατά Ματθαίον, 2, 11)
Οι Τρεις Μάγοι στη Βυζαντινή Τέχνη απεικονίζονται συνήθως με περσική ενδυμασία για να δηλωθεί η εξ Ανατολών προέλευσή τους, όπως στο βυζαντινό ψηφιδωτό από τη νέα βασιλική του Αγίου Απολλιναρίου, στη Ραβέννα που η περσική ενδυμασία τους περιλαμβάνει κάπες και φρυγικούς σκούφους.
Είναι παμπάλαιο το έθιμο σε ανάμνηση του γεγονότος, που παρατηρείται από την Ισπανία της Μεσογείου ως την Ολλανδία της Βόρειων χωρών:
Κάθε χρόνο τέτοια μέρα τα παιδιά πήγαιναν από πόρτα σε πόρτα μεταφέροντας ένα φανάρι σε σχήμα αστεριού ("Αστέρι των Βασιλέων") κρεμασμένο από ένα στύλο τραγουδώντας σχετικά κάλαντα περιμένοντας το φιλοδώρημα τους.
Λέγεται πως και ο μεγάλος Ολλανδός ζωγράφος Ρέμπραντ από μια τέτοια σκηνή άντλησε το θέμα του σε αυτό το σχέδιό του σε χαρτί με μολύβι...
Rembrandt van Rijn: The Star of the Kings, 1645/1647 British Museum collection |
Ο καλλιτέχνης τοποθετεί στο κέντρο μια ομάδα παιδιών. Το ένα κρατά το φανάρι-άστρο, το άλλο φυσά τη φλογέρα και το τρίτο κτυπά το τρίγωνο και τραγουδά. Στα αριστερά των παιδιών μια οικογένεια παρακολουθεί τη σκηνή και ακούει τα κάλαντα από το παράθυρο του σπιτιού της.
Μια μητέρα με το μωρό στην αγκαλιά της παρατηρεί κι αυτή, ενώ δίπλα της ένα άλλο παιδί δείχνει το αστέρι στο μικρότερο μάλλον αδερφάκι του που κλαίει φοβισμένο.
Κάποιος δεξιά έχει απομακρυνθεί αδιαφορώντας ενώ δυο καπελοφόροι άνδρες κοντοστέκονται και στρέφονται προς το μέρος που διαδραματίζεται η σκηνή.
Οι σκιές με το μολύβι δηλώνουν το βάθος και τη νυχτερινή ατμόσφαιρα, την οποία φαίνεται να απολαμβάνει κι ο χαριτωμένος σκυλάκος.
Από τα πιο γνωστά κάλαντα αυτής της μέρας είναι το: "We Three Kings of Orient Are", γραμμένο από τον αιδεσιμώτατο John Henry Hopkins το νεώτερο,(κατά πάσα πιθανότητα το 1857), ο οποίος εκτός από τη μουσική έγραψε και τους στίχους ως μέρος Χριστουγεννιάτικης γιορτής για τη Θεολογική Σχολή της Νέας Υόρκης.
Guide us to Thy perfect light"
Η Vocal εκδοχή από την Leontyne Price υπό την μπαγκέτα του φον Κάραγιαν:
Mια κατευναστική χορωδιακή επεξεργασία από τον οργανίστα Ivor Atkins από την Mormon Tabernacle Choir:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου