Παραδομένοι στο "όνειρο" του Ταγκόρ...

 

Kαθώς σουρούπωσε, έφτασε -θαρρώ- η κατάλληλη ώρα για ένα ...όνειρο...


Γεννήθηκε σαν σήμερα 7 Μαΐου του 1861 στην Καλκούτα.
Ο ινδός ποιητής Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ ασχολήθηκε με την ποίηση από πολύ μικρός, όπως επίσης ταλαντούχος ήταν στη ζωγραφική και τη μουσική. Μην ξεχνάμε πως εκτός από τους στίχους, ο Ταγκόρ έχει γράψει και τη μουσική του Εθνικού ύμνου της Ινδίας, που τιτλοφορείται:"Jana Gana Mana - Διαχειριστή του πεπρωμένου", πάνω σε βραχμανικό ύμνο, γραμμένου στα σανσκριτικά:

Ω! Διαχειριστή του πεπρωμένου της Ινδίας, 

εσύ είσαι ο κυβερνήτης των μυαλών όλων των ανθρώπων

Το όνομά σου αφυπνίζει τις καρδιές των Πουντζάπ, Σιντ, Γκουτζαράτ 

και της χώρας Μαράθα

Στη χώρα των Δραβίδων, στην Ουτκάλα και στη Βεγγάλη

Αντηχεί στους λόφους των Βίντγιας και των Ιμαλαΐων,

συμφύρεται στις ραψωδίες των γάργαρων νερών του Γιαμούνα και του Γάγγη

Τραγουδούν μόνο το όνομά σου.

Επιζητούν μόνο τις ελπιδοφόρες σου ευλογίες.

Τραγουδούν μόνο τη δόξα της νίκης σου.

Η σωτηρία όλων των ανθρώπων περιμένει στα χέρια σου,

Ω! Διαχειριστή του πεπρωμένου της Ινδίας,
εσύ είσαι ο κυβερνήτης των μυαλών όλων των ανθρώπων

Νίκη, Νίκη, Νίκη σε σένα!
(από: wikisource)

και μπορείτε να τον ακούσετε σε εκτέλεση από τη Συμφωνική της Iνδίας εδώ.

Σκοπός του Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ ήταν με τα κείμενά του να διδάξει την απλότητα της ζωής και την καλλιέργεια της εσωτερικής και πνευματικής ομορφιάς.
Λίγο πριν του απονεμηθεί το 1913, το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας μεταφράζει ο ίδιος στην αγγλική γλώσσα την πασίγνωστη σήμερα ποιητική συλλογή του «Gitanjali», που εκδίδεται με τον τίτλο: «Λυρικά αφιερώματα».

Από αυτή τη συλλογή είναι και το τραγούδι του συμπατριώτη μας Γιάννη Κωνσταντινίδη, με τίτλο «ΟΝΕΙΡΟ» από τα «Πέντε Τραγούδια Προσμονής».

"He came and sat by my side but I woke not.
What a cursed sleep it was, O miserable me!

He came when the night was still;
he had his harp in his hands,
and my dreams became resonant with its melodies.

Alas, why are my nights all thus lost?
Ah, why do I ever miss his sight
whose breath touches my sleep?"

(Rabindranath Tagore, Gitanjali: Song Offerings)



"Ήρθε και κάθησε στο πλάι μου, μα εγώ δεν ξύπνησα.
Τι καταραμένος ύπνος ήταν! Ω! Ο κακορροίζικος εγώ!

Ήρθε, όταν η νύχτα ήταν βυθισμένη στη γαλήνη.
Κρατούσε στα χέρια Του την άρπα Του,
και στα όνειρά μου όλο ένα πιο ζωηρά
αντηχούσαν οι γλυκές Του μελωδίες.

Αλλοί μου! Γιατί χάθηκαν έτσι οι νύχτες μου όλες;
Αχ! Γιατί τα μάτια μου ποτέ να μη μπορούν
να ιδούν Εκείνον που η πνοή Του
αγγίζει τον ύπνο μου;"

(Γιταντζαλί-Λυρικά αφιερώματα-Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ, μτφ: Κώστας Τρικογλίδης)

Ποίηση του Ταγκόρ μελοποίησε και ο αγαπημένος Γιάννης Κωνσταντινίδης.

Φυσικά, δεν χρειάζεται να πω τίποτε για τον πολύπλευρο συνθέτη…
Μπορεί, το ευρύ κοινό να τον γνωρίζει με το ψευδώνυμο Κώστας Γιαννίδης, που χρησιμοποιούσε για τις συνθέσεις του ελαφράς μουσικής, οι μουσικόφιλοι όμως σίγουρα υποκλινόμαστε στο ταλέντο του ως συνθέτη, πιανίστα και μαέστρο, από τις πιο διακεκριμένες προσωπικότητες της Ελληνικής Μουσικής του 20ού αι. και στην "κλασική" μουσική, όπου συνδύαζε αρμονικά το ελληνικό μουσικό ιδίωμα με τη δυτικότροπη κλασική δομή.

Σπουδαίος ο συνθέτης, είτε ως Κωνσταντινίδης, είτε ως Γιαννίδης, όνομα που ο ίδιος είχε επιλέξει προκειμένου να ξεχωρίζεται με αυτό τον τρόπο το είδος της μουσικής, που πραγματευόταν κάθε φορά.
Το έργο του αποτελεί θεμέλιο λίθο της σύγχρονης ελληνικής μουσικής και να επισημάνω και την επιρροή του από το Σκαλκώτα, του οποίου υπήρξε φίλος.

Στη σύνθεσή του: "Πέντε Τραγούδια Προσμονής" παρατηρούμε μια διαφορετική φόρμα, λυρικότατου ύφους, έμπνευση από τον ινδό, νομπελίστα ποιητή που σήμερα γιορτάζουμε τα γενέθλιά του.

Λατρεύω τον Ταγκόρ..Toν λατρεύεις και συ, φίλε αναγνώστη!
Γι' αυτό τον "ανέσυρα" για να χαρούμε και να ονειρευτούμε όλοι μας!

Εξαιρετικά ήπια σύνθεση, διακατέχεται από ήρεμη μελωδική κίνηση και ομαλή ρυθμική ροή. Ο διάχυτος λυρισμός του τραγουδιού, το καθιστά εμβληματικό δείγμα έκφρασης της  ενδόμυχης αγάπης του ποιητή για τον "μεγάλο δάσκαλο". Κατευναστική η πιανιστική συνοδεία, ενισχύει την δημιουργία ατμόσφαιρας μυστικισμού και εσωτερικής γαλήνης, αντάξια της λακωνικής ποίησης  του Ταγκόρ, που όμως σού επιβάλλεται με το συμπυκνωμένο φιλοσοφικό της φορτίο.

Συνοδοιπόροι στο "Όνειρο", δυο αγαπημένοι ερμηνευτές...

Ο Γιάννης Βακαρέλης στο πιάνο, συγκρατημένος στο πάτημα των πλήκτρων και τη χρήση του πεντάλ, αφήνει τη λατρεμένη σοπράνο Νατάσα Θεοδωρίδου να κατευθύνει όλο το συναίσθημα που γεννά ο ποιητικός λόγος του Ταγκόρ!

ΟΝΕΙΡΟ: από τα «Πέντε Τραγούδια Προσμονής»

Τραγουδά η σοπράνο: Σόνια Θεοδωρίδου

Στο πιάνο ο: Γιάννης Βακαρέλης

Στα "Πέντε τραγούδια προσμονής" που μελοποίησε ο Γ. Κωνσταντινίδης περιλαμβάνονται:

1: Όνειρο

2: Πού να βρίσκεσαι

3: Η μέρα τελειώνει

4: Στο γκρίζο ζεστό μεσημέρι

5: Αυτ' είναι η ηδονή μου

και μπορείτε να τα απολαύσετε στο παρακάτω βίντεο: