"Λουόμενες στη θάλασσα του Trenet"

 

Renoir : "Λουόμενες"

Ας βυθιστούμε σε μια ατμόσφαιρα μεθυστικής ηδυπάθειας... ως αόρατοι "λουόμενοι" του Ρενουάρ, αυτό το ζεστό πρωινό του Ιούνη...
Πως αγαπώ αυτή την "αδιακρισία" του νερού, που παίρνει το δικαίωμα να σουλατσάρει ελεύθερα στα μονοπάτια του κορμιού μας!

Ωραία χρώματα σε μια προσπάθεια να αποτυπωθεί η γυναικεία χάρη...το φιλντισένιο δέρμα, τα πλούσια στήθη, ένα εγκώμιο στη ζουμερή σάρκα, που αναζητά λίγη δροσιά σαν φιγούρα τροφαντής νύμφης, που της λίμνης τα ύδατα καθρεφτίζουν τα κάλλη της.
Κι αν δεν είναι η στασιμότητα της λίμνης να ταξιδέψει την αισθησιακή αύρα, θα'ναι η ροή του ποταμού, που κατρακυλά τη μέθη απ'τον ιδρώτα της έκστασης πάνω σ'ένα φύλλο που επιπλέει, αλλά και η θάλασσα, που παιχνιδιάρικα στέλνει το κύμα να χαϊδέψει δειλά τον αστράγαλο!
Και πώς να αντισταθείς σ'αυτή την υγρασία, που ψιθυρίζει στ' αυτί ερωτόλογα απ'τα βάθη της θάλασσας;

Αυτός ο ελαφρύς κυματισμός, σε ρυθμό σουίνγκ, που δίνει έμπνευση στον Charles Trenet και μετατρέπει σε νότες το πάθος και την ανάγκη του τραγουδοποιού να δώσει κίνηση στην υγρή εικόνα, που μια καλοκαιρινή μέρα του '43 συνέλαβε μέσα στο τρένο, ενώ ταξίδευε κατά μήκος των γαλλικών ακτών της Μεσογείου επιστρέφοντας από το Παρίσι.

Λέγεται πως το τραγούδι γράφτηκε μέσα σε δέκα λεπτά.
Μια μελωδία που αιχμαλωτίζει τη μελαγχολία της ατμόσφαιρας που επικρατούσε στη Γαλλία εκείνη την περίοδο. 

O Tρενέ, όμως, καταφέρνει να εμφυσήσει μέσα του την ψυχή.

Ο Γάλλος Charles Trenet γεννημένος το 1913 στη Ναρμπόν της Ν.Γαλλίας μάγεψε με τις μουσικές εμπνεύσεις του.
Δημιουργός ονείρων με τις αθάνατες μελωδίες του ύμνησε τον έρωτα, τη θάλασσα, το αγαπημένο του Παρίσι, "σύμβολο της χαμογελαστής Γαλλίας, μάγος των λέξεων, ποιητής και εφευρέτης ρυθμών", όπως τον χαρακτήρισε ο πρόεδρος Ζαν Σιράκ.

Ζαν Κοκτώ : Charles Trenet 

Τα τραγούδια του διασκευάστηκαν και ερμηνεύτηκαν από μεγάλα oνόματα, όπως οι Σινάτρα, Άρμστρονγκ, Έλλιγκτον...

Με ένα στυλ μεταξύ νοσταλγίας και μαγκιάς, που άντεξε το βομβαρδισμό της αμερικανικής ποπ μουσικής για περισσότερα από 30 χρόνια.

Περισσότερο γνωστός στους λάτρεις του είδους με τη "στολή", που φορούσε στη σκηνή ...
Σταυρωτό κοστούμι με λουλούδι στο πέτο, σκούρο πουκάμισο και γραβάτα ανοιχτόχρωμη, με ένα καβουράκι χωσμένο κυριολεκτικά στο πίσω μέρος του κεφαλιού του.

Ο Ζαν Κοκτώ σχεδίασε μια περίφημη αφίσα που δείχνει τον Trenet με αυτό το ντύσιμο, αλλά στην πλάτη του έχει προσθέσει φτερά αγγέλων.

Πέθανε το 2001, πλήρης ημερών και η τέφρα του, μετά από επιθυμία, που είχε εκφράσει, σκορπίστηκε στον περίβολο του σπιτιού του.

Με ρουστίκ διακόσμηση η αμέριμνη θάλασσα του Τρενέ ... και σαν εσάρπα, τη γαλήνη στους ώμους της απλώνει ο "καιρός, ο μουσικός".
Πώς θα'θελα τ' αφρένια της άλογα να καλπάσουν εκεί που δροσίζονται οι τροφαντές του Ρενουάρ, "λουόμενες"!

Θάλασσα!

που χορεύεις με τους ήσυχους όρμους...

Τρεμοπαίζεις μ' ασήμια.

Θάλασσα!

που λαμπυρίζεις

κάτω απ' τη βροχή...

Θάλασσα!

ερωτικό τραγούδι,

δονείς την καρδιά μου για ζωή...

Το κείμενο έχει δημοσιευτεί και στο ηλεκτρονικό περιοδικό iporta.gr