Για μια ΕΛΠΙΔΟσπαρτη Κυριακή...

 [Στον απόηχο της προχτεσινής μουσικοθεατρικής μας παράστασης...]

Τα παιδιά είναι ΕΛΠΙΔΑ...κι ας το ξεχνάμε κάποιες φορές...Έρχονται όμως άλλες, που μας το υπενθυμίζουν με μια αγκαλιά, ένα φιλί, ένα "ευχαριστώ, κυρία για όλα...δεν θα σας ξεχάσω ποτέ!"

Έτσι, το καλημέρισμα της Κυριακής έρχεται με αφορμή την ΕΛΠΙΔΑ, που πηγάζει μέσα από μια αυθόρμητη παιδική κίνηση..., από έναν ανεπηρέαστο και χωρίς υπολογισμό  μορφασμό αγάπης ενός εφήβου...

<<Ελπίδα. Ακόμα κι αν όλα έχουν χαθεί, αυτή μένει...>>

Καλημέρα ΕΛΠΙΔΟφόρα λοιπόν, αισιόδοξη και με θετική ματιά να ατενίζει την κάθε στιγμή που καταφθάνει!
Κι επειδή η ελπίδα είναι αιώνια κι άχρονη, στέλνω δυο εκδοχές της...
Η μουσική από την Αναγέννηση...η εικαστική από τη σύγχρονη εποχή.

Juan Miro:"La Speranza"/www.babelearte.it

Juan Miro:"La Speranza"

Αινιγματική εικονογραφία, μια αφηρημένη απεικόνιση της ελπίδας.
Ένας καλλιτεχνικός πειραματισμός, με επικεφαλής τους χρωματικούς κραδασμούς πάνω στον ανοιχτόχρωμο και φωτεινό φόντο.
Οι κηλίδες, οι σχηματικές ανθρώπινες φιγούρες, ένας χαρταετός και το γαλανό άστρο  είναι στοιχεία θετικότητας, που παραπέμπουν σε αυθορμητισμό, κάτι σαν παιδικό παιχνίδι...

"Spem in Alium", Τόμας Τάλλις

Το επιβλητικό αυτό μοτέτο, που γράφτηκε για οκτώ πεντάφωνες χορωδίες (σοπράνο, άλτο, τενόρο, βαρύτονο και μπάσο) αποτελεί επιστέγασμα της πολυφωνίας!
Το πιθανότερο είναι ότι ο Τάλλις προόριζε τους ερμηνευτές του να σταθούν σε σχήμα πετάλου.
Διαφορετικές μελωδικές γραμμές, η μία καλύπτει την άλλη, αφού σκοπός δεν ήταν η καθαρότητα απόδοσης του κειμένου αλλά η επιβλητικότητα των ηχητικών κυμάτων από χορωδίες στημένες σε διάφορα σημεία του ναού.
Σαράντα διαφορετικές φωνές , άλλοτε να αποτελούν ενότητα κι άλλοτε σε ανεξάρτητη κίνηση, σε ένα στυλ μιμητικό, μέσα σε ένα κομψό κι αρμονικό πλαίσιο.
Κι ενώ κανείς θα περίμενε τη μονοτονία του χάους μες σ'αυτό τον φωνητικό κυκεώνα, η ανάπτυξη των θεμάτων και ο τρόπος  ανάθεσή τους στις φωνές δημιουργεί νέες μουσικές ιδέες, που οδηγούν στην απόλυτη κορύφωση!

Ο Τάλλις επεδίωξε την αίσθηση απουσίας διαστημάτων αναπνοής, γιατί έτσι φαντάζονταν εκείνη την εποχή ότι τραγουδούσαν οι άγγελοι.
Και δεν χρειάζονται "βροντές", οι Άγγελοι!
Μοναχά ανεπαίσθητες ανάσες...και με το βελουδένιο τους πουκάμισο να κάνουν τη γη μας, ουρανό...

To ακούμε σε μια εξαιρετικά υψηλής ποιότητας, κατά την ταπεινή γνώμη μου, ερμηνεία από  ένα φωνητικό σύνολο ειδικευμένο στις εκτελέσεις a cappella ιερής, παλαιάς φωνητικής μουσικής, τους βρετανούς "Tallis Scholars", ένα από τα κορυφαία σύνολα του κόσμου στην Αναγεννησιακή πολυφωνία!

Της ΕΛΠΙΔΑΣ λάμπος και ύμνισμα, φίλοι μου!
Χαρούμενη, αισιόδοξη, ελπιδόσπαρτη, ευνοϊκή και μ'ούριο άνεμο, Κυριακή!Και μεις όλοι αυθεντικοί, αληθινοί και ειλικρινείς με τον εαυτό μας, γνώστες των απεριόριστων δυνατοτήτων μας σε μια διαδικασία διαμόρφωσης της προσωπικής μας ταυτότητας..

Αφιερωμένο στους μαθητές μου-συμμετέχοντες στη μουσικοθεατρική παράσταση "ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ μας ΤΣΙΡΚΟ" την 24η Ιουνίου 2016.