Το ραντεβού μας σήμερα δίνεται στην Βενετία του βορρά, την αριστοκρατική πόλη της Αγίας Πετρούπολης, ένα μέρος γεμάτο ομορφιές, μια πόλη παγκόσμιας ακτινοβολίας!
Ο Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν γεννήθηκε σαν σήμερα 6 Ιουνίου του 1799 και ήταν θαμώνας του Λογοτεχνικού Καφενείου.
Σύμφωνα με το θρύλο, μάλιστα, ήταν το τελευταίο μέρος που επισκέφθηκε ο Πούσκιν πριν από το θάνατό του.
Εδώ ήπιε τον καφέ του κι έφυγε για τη μοιραία μονομαχία, ο μικρόσωμος άνδρας με τα σγουρά μαλλιά και το "μπρούτζινο δέρμα" ( χαρακτηριστικά που οφείλονται στην καταγωγή του από έγχρωμο σκλάβο από την Αβησσυνία, που βρέθηκε στην υπηρεσία του Μεγάλου Πέτρου), ο μεγάλος ποιητής, δραματουργός και πεζογράφος της Ρωσίας, ο αποκληθείς "αρχή κάθε αρχής" από τον ομόεθνό του, Μαξίμ Γκόρκι. Ενώ ο Νικολάι Γκόγκολ έγραψε πως "ο Πούσκιν για τους ποιητές υπήρξε η εξ ουρανού πεσμένη ποιητική φλόγα που απ'αυτήν, σαν κεράκια, άναψαν άλλοι ποιητές".
Στην είσοδο του διόροφου κτίσματος σε υποδέχεται το κέρινο ομοίωμά του, που τον παριστά καθιστό στο λιτό γραφείο του, κρατώντας μια πένα να καταγράφει τις ποιητικές του εμπνεύσεις!
Η σκάλα και οι τοίχοι του επιβλητικού και με αριστοκρατική ατμόσφαιρα κτιρίου κοσμώνται με γκραβούρες και πίνακες ρώσων ζωγράφων με θέματα τον μεγάλο ποιητή!
Το 1949, ο Σεργκέι Προκόφιεφ έγραψε για τον εορτασμό των 150 χρόνων από τη γέννηση του Πούσκιν δυο μικρά βαλς, τα οποία τιτλοφόρησε με το όνομά του: "Pushkin Waltzes, Op. 120".
Στο πρώτο, με ρυθμό "Allegro espressivo", μια χαριτωμένη μελωδία εισάγεται από το όμποε και γρήγορα μεταπηδά στο κλαρινέτο.
Ανάλαφρη, με την ανάπτυξη να γίνεται μέσα από λεπτές, τραγουδιστές φράσεις και την κίνηση να ολοκληρώνεται ήσυχα και γαλήνια.
Το "Allegro meditativo" αναθέτει στο κλαρινέτο έναν πιο γλυκόπικρο ρόλο, εισάγοντας εν συντομία ένα θέμα σε τριμερές φυσικά βαλς που σύντομα αναλαμβάνουν τα τοξοτά.
Αργή, λυπημένη η μελωδία επιστρέφει στα πνευστά ενώ στη συνέχεια εμφανίζεται σε ισχύ δυναμικής από τα έγχορδα.
Το μελωδικό επεισόδιο ζοφερό, σε ύφος απειλητικό που ενισχύουν τα ξεσπάσματα από τις τρομπέτες και τα τύμπανα.
Το βαλς τελειώνει με μια πλημμυρισμένη λυρισμό, σχεδόν ερωτική coda.
Πλούσιο το σημερινό σου αφιέρωμα, Ελπίδα μου στον Ρομαντικό ποιητή και συγγραφέα Πούσκιν που θεωρείται ίσως ο μεγαλύτερος ποιητής της Ρωσίας. Οι φωτογραφίες σου απ' το σπίτι - μουσείο του ποιητή άκρως κατατοπιστικές! Αλλά και τα δύο βαλς του Προκόφιεφ πολύ μελωδικά και ιδιαίτερα το δεύτερο με πολύ στοχαστική διάθεση. Το κλαρινέτο επάξια μεταφέρει τις σκέψεις για την ζωή, την δράση και την υστεροφημία του ποιητή. Ευχαριστούμε πολύ για το ιδιαίτερο αυτό άρθρο αφιερωμένο στην γέννηση του Πούσκιν του οποίου στίχους χρησιμοποίησαν πολλοί συνθέτες για τα έργα τους όπως ο Τσαϊκόφσκυ, ο Μουσόργκσκι και άλλοι. Έχει γράψει κι ένα υπέροχο ποίημα για την Ελλάδα, τότε που έγινε η επανάσταση του 1821! Καλό απόγευμα καλή μου φίλη! ❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημενη μου Αζη ο Πουσκιν θεωρείται ο Σαιξπηρ της Ρωσιας και δεν τον εγκωμίασαν χαριν ευγενειας οι ομοεθνοι του ποιητες και συγγραφεις... Πολύ αγαπημενος μου εκπρόσωπος του ροαντισμου, ετσι αναζητησα μέρη που εζησε και που συχναζε όταν επισκεφτηκα τη Ρωσια,οπως το Λογοτεχνικο Καφενειο στην Αγια Πετρουπολη.
ΔιαγραφήΧαιρομαι που σου αρεσαν οι φωτο μου. Τις ξαναειδα και γω με μεγαλη ευχαριστηση και νοσταλγια...
Τα βαλς του Προκοφιεφ εχουν μια ιδιαιτερη χαρη, αλλοτε με απαλα, ήρεμα μοτίβα "αθωότητας", κι αλλοτε με ηχητικές εμφάσεις από την ορχηστρα με το αποτέλεσμα να συνδυαζει λυρικη γοητεια και τρυφεροτητα.
Σ'ευχαριστω πάρα πολύ για το θαυμάσιο σχόλιό σου που μαρτυρά το πόσο "εσκυψες" στην αναρτηση κι ας ηταν μια απλή αναφορά στη γενεθλια μερα του ποιητη, που αποθεωθηκε από πληθωρα συνθετων, που πολλα από τα εργα τους στηριχτηκαν σε ποιηματα του...
Καλα κανεις και μνημονευεις ποιητικες δημιουργιες του για την Ελλαδα γιατι υπήρξε και μεγαλος φιλέλλην! Καλό απόγευμα καλή μου φίλη!Στελνω την αγαπη μου! ❤