Τα ΠΑΙΔΙΑ του ΠΕΙΡΑΙΑ, ένα "τόσο ασήμαντο τραγούδι"

 

[Διαβάζοντας πως σαν σήμερα μάς άφησε...πώς αλλιώς να σας καληνυχτίσω;...]

Αλησμόνητος και λατρεμένος μας ο Μάνος της καρδιάς μας!

Αληθινός καλλιτέχνης, σπουδαίος και μοναδικός!

Ένας δημιουργός, που "αδιαφορούσε για την δόξα, πίστευε στο τραγούδι που μας αποκαλύπτει και μας εκφράζει βαθιά, κι όχι σ’ αυτό που κολακεύει τις επιπόλαιες συνήθειές μας", για να μιλήσω με τα δικά του λόγια...

Χωρίς έπαρση, αλλά και χωρίς να μασάει τα λόγια του!

Ετοιμόλογος, με το θάρρος της γνώμης του, που την έλεγε ακόμα κι όταν απέναντί του είχε γίγαντες!!!

"Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι η μεγαλύτερη πριμαντόνα του κόσμου 

θα τραγουδούσε τόσο μέτρια αυτό το μέτριο τραγούδι!!!"

Τάδε έφη Μάνος Χατζιδάκις, όταν άκουσε να τραγουδά η Μαρία Κάλλας το τραγούδι του: 

"Τα Παιδιά του Πειραιά".

Ένα τραγούδι, για το οποίο ο συνθέτης, που έφυγε από κοντά μας σαν σήμερα 15 Ιουνίου του '94 είχε βραβευτεί με Όσκαρ.

Γραμμένο για την ταινία "Ποτέ την Κυριακή", σε σκηνοθεσία και σενάριο Ζυλ Ντασέν και πρωταγωνίστρια τη Μελίνα Μερκούρη.

Μπορείτε να δείτε τη βράβευση στις Κάννες εδώ.

Λέγεται πως ο Μάνος είχε φωνάξει το Γιώργο Ζαμπέτα για να του πει τη γνώμη του για το τραγούδι. Όταν ο Ζαμπέτας άκουσε την εισαγωγή, "τσάκωσε" το μπουζούκι του και  ξανάπαιξε το μοτίβο. Ενθουσιασμένος και προφητικός γύρισε στο Χατζιδάκι και με το γνωστό, γλαφυρό του ύφος είπε: "Εδώ, Μανώλη, βλέπω "εκατομμύρια δίσκοι"...

Σχετικά με το Όσκαρ, η ιστορία λέει πως ο Χατζιδάκις πέταξε το αγαλματάκι στα σκουπίδια, απ' όπου το περιμάζεψαν η οικιακή βοηθός και η αδελφή του...

Αντίθετος με το θεσμό και τη σημασία του, μιας και τα  Βραβεία είχαν πέσει θύματα του λάιφ-στάιλ και  της  ελίτ του Χόλιγουντ, δεν πήγε  να το παραλάβει.

Του στάλθηκε ταχυδρομικώς.

Μαθήματα ποιότητος έδινε ο Μάνος! Ποιος τον άκουγε, όμως;

Όσο για το συμβάν και το σχόλιο με την Κάλλας, να πω πως δεν είχε διόλου προσβλητικό χαρακτήρα απέναντι στη μεγάλη ντίβα της όπερας...

Ίσα-ίσα! Ήθελε να υπογραμμίσει πόσο εύκολα, ακόμα και σοβαρά και υψίστου βεληνεκούς άτομα, μπορούν να υποκύψουν σε "ασημαντότητες"...

Τα "Παιδιά του Πειραιά", αν και του χάρισαν παγκόσμια αναγνώριση, θεωρούνταν απ'τον ίδιο μια "ανοησία", όπως έλεγε χαρακτηριστικά ο Χατζιδάκις, και θεωρούσε αδικία ο κόσμος να τον γνωρίζει μέσα από ένα "τόσο ασήμαντο" τραγούδι!

 Το άρθρο δημοσιεύτηκε και στο ηλεκτρονικό περιοδικό iporta.gr