20 ΙΟΥΝΙΟΥ: "Ημέρα Προσφύγων"
Σήμερα τιμάται το κουράγιο, το ακατάβλητο πνεύμα και η δύναμη των προσφύγων. Εκείνων των ανθρώπων, που ξεριζώθηκαν από τις πατρίδες τους, άφησαν τα πάντα πίσω τους για να ξεφύγουν από τη φρίκη του πολέμου, της βίας, της πείνας και των διώξεων. Υποκλινόμαστε στην αποφασιστικότητα και τη θέλησή τους για επιβίωση!
Η γενιά μας κληρονόμησε από τους παππούδες μας τις απώλειες τους στην δική τους προσφυγιά.
Μην γυρίζουμε την πλάτη κι ας σταθούμε αλληλέγγυοι απέναντί τους...
Το παραπάνω εικαστικό που τιτλοφορείται: "Quiet Noise", φιλοτεχνήθηκε από την Parmis, μια ιρανή πρόσφυγα που έφτασε στην Αυστρία το 2015, εγκαταλείποντας το σπίτι της στην Τεχεράνη για πολιτικούς λόγους.
Το παραπάνω εικαστικό που τιτλοφορείται: "Quiet Noise", φιλοτεχνήθηκε από την Parmis, μια ιρανή πρόσφυγα που έφτασε στην Αυστρία το 2015, εγκαταλείποντας το σπίτι της στην Τεχεράνη για πολιτικούς λόγους.
"Όταν ζωγραφίζω, όταν σκιτσάρω, ξεχνώ τα πάντα στη ζωή μου, τον πόνο μου", λέει.
Αrvo Part: "Στα ποτάμια τής Βαβυλώνας-Ένας θρήνος για τους πρόσφυγες"
"Στα ποτάμια τής Βαβυλώνας, εκεί καθήσαμε, και κλάψαμε, όταν θυμηθήκαμε τη Σιών.
Στις ιτιές, που είναι μέσα σ’ αυτή, κρεμάσαμε τις κιθάρες μας.
Επειδή, αυτοί που μας αιχμαλώτισαν, εκεί ζήτησαν από μας λόγια ασμάτων κι αυτοί που μας ερήμωσαν, ζήτησαν ύμνο, λέγοντας: Ψάλτε σε μας από τις ωδές τής Σιών.
Πώς να ψάλουμε την ωδή τού Κυρίου σε ξένη γη;"
(Ψαλμός 137)
"Ας είναι -λέει ο συνθέτης- θρήνος και προσευχή για τα δεινά των σημερινών προσφύγων"
Γράφτηκε το 1976 αυστηρά πάνω στην τεχνική tintinnabuli*.
Καθώς το θεματικό υλικό της σύνθεσης ξεδιπλώνεται σταδιακά, οι μελωδίες σχηματίζονται από τμήματα γύρω από το κύριο μοτίβο, νότα με νότα, μετακινούμενες ανοδικά και καθοδικά εναλλάξ με προκαθορισμένους κανόνες.
Στο στιχουργικό κείμενο του πρωτότυπου κομματιού, "In spe" (στην ελπίδα") ακούγονται μόνο τα φωνήεντα "ι", "ε" και "o" από τη φράση "Κύριε Ελέησον", στοιχείο που στην σοβιετική εποχή, θεωρείτο κωδικοποιημένη γραφή.
Η εξορία, και η λαχτάρα για νόστιμον ήμαρ που πραγματεύεται ο Ψαλμός, ήταν αναμφίβολα θέματα και για τον Arvo Pärt, που λίγα χρόνια νωρίτερα είχε μεταναστεύσει από την Εσθονία στην Αυστρία και τη Γερμανία.
*Όπως έχει πει ο ίδιος ο συνθέτης: στηρίζεται στο tintinnabuli, μια περιοχή στην οποία περιπλανιέται όταν ψάχνει για απαντήσεις …μόνος με την σιωπή… ένας σιωπηλός παλμός, ή μια κίνηση σιωπής που ανακουφίζουν…Χτίζει με πρωτόγονα υλικά, με την τριάδα, με μια συγκεκριμένη τονικότητα…τρεις νότες μια τριάδας, σαν καμπάνες, γι’ αυτό το ονόμασε tintinnabuli.
Arvo Pärt : "Στα ποτάμια τής Βαβυλώνας- Ένας θρήνος για τους πρόσφυγες":
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου