"Ένας χορός μεταμφιεσμένων και μια δολοφονία"

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2015

"Ένας χορός μεταμφιεσμένων και μια δολοφονία"

"Gustav's masquerade dress"

ΓΟΥΣΤΑΥΟΣ ο Γ΄, βασιλιάς της Σουηδίας.
Λάτρης του θεάματος και των εικαστικών τεχνών, της μουσικής, του θεάτρου και της λογοτεχνίας.

Νύχτα της 16ης Μαρτίου του 1792 γίνεται απόπειρα δολοφονίας εναντίον του.Πεθαίνει μετά από κάποιες μέρες από μόλυνση του τραύματός του.

Το περιστατικό έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια ενός χορού μεταμφιεσμένων και θα αποτελέσει πηγή έμπνευσης για την Μουσική Τέχνη.

Πρώτος ο Ντανιέλ Ωμπέρ το 1833 γράφει την ιστορική όπερα "Gustave III", που παρουσιάστηκε στην Όπερα του Παρισιού με τεράστια επιτυχία!

Οι κριτικοί της εποχής αναφέρουν πως :

"μουσική, τραγουδιστές, λιμπρέτο και σκηνικά δημιουργούν θάμβος!"...
Η δε σκηνή του χορού ήταν:
"ό,τι πιο πλούσιο είχαν δει μέχρι τότε!Υψηλό γούστο, κομψότητα...βελούδο!"

Daniel Auber - Gustave III, Ouverture

Ολόκληρη η όπερα του Ωμπέρ εδώ:

Το 1859 ο Βέρντι γράφει την όπερα "Χορός μεταμφιεσμένων", που βασίζεται σε ποιητικό κείμενο του Αντόνιο Σόμα.

Λόγω του πολιτικά ευαίσθητου θέματος της όπερας, η λογοκρισία της εποχής ζήτησε από τον Βέρντι να κάνει πολλές αλλαγές στο έργο καθώς η σκηνική παρουσίαση της δολοφονίας ευρωπαίου μονάρχη δεν ήταν ανεκτή.
Έτσι, τόπος και δράση της υπόθεσης μεταφέρθηκαν στη Βοστόνη στα τέλη του 17ου αιώνα και ο βασιλιάς Γουσταύος Γ' έγινε κυβερνήτης με το όνομα Ριχάρδος .

"Η δολοφονία του Γουσταύου-Ριχάρδου", λιθογραφία του 1861

Η δύναμη της εξουσίας, ο έρωτας και η προδοσία είναι τα θέματα, που πραγματεύεται αυτό το μεγαλειώδες μελόδραμα!

Μπορεί το γεγονός να είναι πραγματικό, ωστόσο η αισθηματική ιστορία στο σενάριο της όπερας είναι φανταστική.
Ο Ρικάρντο είναι ερωτευμένος με την Αμέλια, γυναίκα ενός από τους συμβούλους του.

Βαθιά η φιλία, που δένει τους δυο άντρες, με δυσκολία καταφέρνει να κρύψει το πάθος του για την όμορφη σύζυγο του υφισταμένου και φίλου του.
Όμως και της Αμέλιας η καρδιά σιγοκαίει από έρωτα για το Ρικάρντο.

Όταν ο άντρας της ανακαλύπτει τα αισθήματά τους, νοιώθει προδομένος και αποφασίζει να συνεργαστεί με τους συνωμότες του Ρικάρντο προκειμένου να δολοφονήσει τον αντίζηλό του.
Μια βραδιά χορού μεταμφιεσμένων είναι ιδανική να πραγματοποιήσει ό,τι έχει κατά νου και να πάρει εκδίκηση...
Ομως ο Ρικάρντο έχει αποφασίσει να κάνει πίσω και να πνίξει το πάθος του. Δεν θέλει να μπει ανάμεσα στο ζευγάρι. Έτσι σκέφτεται να στείλει το Ρενάτο και την Αμέλια σε άλλο τόπο προκειμένου να την ξεχάσει...
Όμως αυτό δεν το γνωρίζει ο "προδομένος" σύζυγος, που σκοτώνει το Ρικάρντο.
Στην τελευταία σκηνή, ο μεγαλόψυχος κυβερνήτης συγχωρεί τους συνωμότες του λίγο πριν ξεψυχήσει...

Από τις ιστορικότερες παραγωγές, αυτή της δεκαετίας του '50 στη Σκάλα του Μιλάνου με τον Τζουζέπε ντι Στέφανο στο ρόλο του Ρικάρντο και την Μαρία Κάλλας στο ρόλο της Αμέλια.

"Teco io sto...non sai tu"

Ας μου επιτρέψετε να αναφέρω, μιας και έχει σχέση με τη γενέτειρά μου, πως με την όπερα του Βέρντι "Χορός μεταμφιεσμένων" εγκαινιάστηκε το θέατρο Απόλλων της Πάτρας στις 10 Οκτωβρίου 1872. Η Πάτρα φιλοξένησε πολλούς ιταλικούς θιάσους που δείχνει το επίπεδο της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της πόλης.