Μια οπτασία του χορού!
Ο ωραιότερος Κύκνος στην ιστορία του μπαλέτου!
Αιθέρια κι αέρινη, σα το λευκό φτερωτό πουλί, που κυλά στα ήρεμα νερά της λίμνης...
Έγινε θρύλος με τον τρόπο που ερμήνευσε τον ρόλο αυτό, που χορογράφησε ο Mikhail Fokine πάνω στη μουσική του Σαιν Σανς.
Ευελιξία, έκφραστικη δυναμη , αρμονία, χάρη και λεπτότητα ήταν τα όπλα στη φαρέτρα της μεγάλης χορεύτριας!
Χάρμα οφθαλμών κάθε της κίνηση!
Στην πρόσοψη του σπιτιού της στην Αγία Πετρούπολη, στο νούμερο 5 της Italyanskaya ulitsa (του δρόμου των Ιταλικών Κήπων) έχει τοποθετηθεί μια αναμνηστική πλάκα με το όνομα και το ανάγλυφό της:
Το 1912, η Πάβλοβα έφυγε από τη Ρωσία και μετακόμισε στο Λονδίνο, όπου έζησε για το υπόλοιπο της ζωής της.
Εκεί ίδρυσε μια σχολή χορού, ασκώντας μεγάλη επιρροή στην ανάπτυξη του Βρετανικού μπαλέτου.
Oι Άγγλοι τη λάτρεψαν τόσο, που όταν θα άνοιγε το περίφημο Victoria Palace Theater, στον τρούλο του τοποθέτησαν ένα επίχρυσο άγαλμά της με μια κλασική φούστα σε θέση Arabesque.
Aν περάσετε ποτέ από κει, στρέψτε το κεφάλι σας στον ουρανό, ανασηκώστε το χέρι και στείλτε της έναν αβρό χαιρετισμό…
Τα εκφραστικά μάτια της, το χλωμό οβάλ πρόσωπο που περιβαλλόταν από τα σκουρόχρωμα μαλλιά, το κομψό, λεπτεπίλεπτο κορμί, η αέρινη κίνηση των χεριών, ακόμα και στις καθημερινές κινήσεις, η σχεδόν θρησκευτική αφοσίωση στην τέχνη της, δεν μπορούσαν να αφήσουν ασυγκίνητους τους βρετανούς, που πάνω της εντόπισαν μια θεά του μπαλέτου.
Όλοι οι φιλότεχνοι του κόσμου αναγνωρίζουν πως η Πάβλοβα είναι εκείνη που έκανε το μπαλέτο παγκόσμιο, προσιτό και ελκυστικό σε διαφορετικές κοινωνικές τάξεις και κουλτούρες τάξεων. Εκείνη που συνέβαλε καθοριστικά στον προσδιορισμό και τη διάδοση ενός περισσότερο εκφραστικού και συναισθηματικού χορευτικού στυλ. Έχαιρε θαυμασμού από τους φανατικούς μπαλετόφιλους της τσαρικής Αγίας Πετρούπολης και οι λεγεώνες των οπαδών της αυτοαποκαλούνταν "Παβλοβάτσι".
Συχνά δε, η Πάβλοβα χορογραφούσε η ίδια διάφορα σόλι για τον εαυτό της.
Ο "Κύκνος" του Σαιν Σανς από το "ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΤΩΝ ΖΩΩΝ" είναι μια πραγματικά εμπνευσμένη σύνθεση!
To ρομαντικό σόλο του τσέλου που περιγράφει την αργή κίνηση του κύκνου πάνω στα νερά της λίμνης είναι από τις πιο αγαπημένες μελωδίες!
Μια μελωδία ρέουσα, που αντανακλά τέλεια την ευγενική κίνηση του κύκνου στα γαλήνια νερά!
Η συνοδεία του πιάνου κυματιστή συμπληρώνει την ειδυλλιακή εικόνα.
Η προσέγγιση της Πάβλοβα προκαλεί ρίγη και τόνους ανατριχίλας!
Η πρίμα μπαλαρίνα καταθέτει και το τελευταίο μόριο της ψυχής της!
Κλείνεις τα μάτια και βλέπεις μπροστά σου το απαλό, βελούδινο κύλισμα του κύκνου στα ήσυχα νερά...μέχρι τον τελευταίο χτύπο της καρδιάς του, που γέρνει κι αφήνεται σπαρακτικά…
Ο Φοκίν περιέγραψε:
 |
| detroitopera |
"Ήταν σχεδόν ένας αυτοσχεδιασμός. Χόρεψα μπροστά της κι εκείνη ακριβώς πίσω μου .
Μετά χόρεψε κυρτώνοντας τα μπράτσα της και διορθώνοντας λεπτομέρειες από πόζες.
Πριν από αυτή τη χορογραφία, κατηγορήθηκα ότι απέρριπτα τον χορό των ποδιών.
Το "The Dying Swan" ήταν η απάντησή μου...Αυτός ο χορός έγινε το σύμβολο του Νέου Ρωσικού Μπαλέτου. Ήταν ένας συνδυασμός αριστοτεχνικής τεχνικής με εκφραστικότητα.
Ήταν σαν απόδειξη ότι ο χορός μπορούσε και έπρεπε να ικανοποιήσει όχι μόνο το μάτι, αλλά έπρεπε να διεισδύσει στην ψυχή.
Είναι χορός όλου του σώματος και όχι μόνο των άκρων.
Δεν απευθύνεται μόνο στο μάτι , αλλά στα συναισθήματα και στη φαντασία".
Υπογραφή της χορογραφικής σύνθεσης αποτελεί η ρευστότητα των χεριών, καθώς ο χορός αποτελείται κυρίως από κινήσεις του άνω μέρους του σώματος και των χεριών και μικρά βήματα(bourrées).
Πριν πεθάνει, η Πάβλοβα ζήτησε να ντύσουν τη σορό της σαν κύκνο και να παίζουν τα βιολιά της ορχήστρας τον "Θάνατο του Κύκνου"...
Για την σπουδαία μπαλαρίνα μπορείτε να διαβάσετε κι εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου