Μαρί Ντυπλεσίς, η παραστρατημένη... η αγία-αμαρτωλή...

 

Η Αλφονσίν Πλεσίς γεννήθηκε σαν σήμερα 15  Γενάρη του 1824 σ'ένα μικρό Νορμανδικό χωριό από όμορφη κι ευαίσθητη μητέρα , αλλά πατέρα μέθυσο  κι αγροίκο. Τα παιδικά της χρόνια ήταν δύσκολα, σημαδεμένα από τη βία και τον ξυλοδαρμό. Στα 11 της, ο πατέρας της την έστειλε να ζήσει μόνη της στο Παρίσι. 

Camille Roqueplan: "Marie Duplessis"

Εκεί η Αλφονσίν στην αρχή δούλεψε σε εργαστήριο κορσέδων κι αργότερα σε μοδιστράδικο. Σύντομα όμως η ομορφιά της και η λαχτάρα της για την πλούσια  και άνετη ζωή την οδήγηγησαν σε άλλους δρόμους.Εξαιρετικά ελκυστική, συγκλονιστικά γοητευτική νεαρή γυναίκα, με ένα μαγευτικό χαμόγελο, συνδύαζε τη φλόγα με την αθωότητα.Έγινε μια από τις πιο γνωστές κοσμικές εταίρες. Όπου εμφανιζόταν έκλεβε την παράσταση!


Στο πορτραίτο της, του γάλλου ρομαντικού Camille Roqueplan, που βλέπετε παραπάνω, απεικονίζεται στο θέατρο.
Παρατηρείστε πώς όλοι οι άντρες κοιτάζουν αποσβολωμένοι τη Μαρία, ενώ όλες οι γυναίκες μέσα στη ζήλεια, παρακολουθούν τους  άντρες-παρατηρητές!

Στα 16 της ο ευγενής ντε Γκις, που την ερωτεύτηκε παράφορα, τής πρόσφερε σπίτι, χρήματα, πολυτέλεια, μόρφωση και άφθονες...ολόλευκες καμέλιες, λουλούδι που αγαπούσε ιδιαίτερα. 

"Marie Duplessis"
του Jean-Charles Olivier

Για να ανταποκριθεί στο νέο κοινωνικό της πρόσωπο, άλλαξε και το όνομά της.Δανείστηκε το μικρό όνομα της μητέρας της, "Μαρία", και πρόσθεσε τον τίτλο ευγενίας "ντε" στο πατρικό της, κάνοντάς το Ντυπλεσίς.

Έζησε έντονα, καταβροχθίζοντας κυριολεκτικά τη ζωή, σπαταλώντας τα χρήματα ασυλλόγιστα κι αδιαφορώντας για τη φυματίωση που την κατάτρωγε..

Πέθανε λίγες εβδομάδες μετά τα 23α γενεθλιά της...

Ο Κάρολος Ντίκενς έγραψε: "θα μπορούσε κανείς να πιστέψει ότι η Μαρί ήταν η Ζαν Ντ' Αρκ ή κάποια άλλη εθνική ηρωίδα, τόσο βαθιά ήταν η γενική θλίψη". 

Από τους διάσημους εραστές της ξεχωρίζουν οι Φραντς Λιστ και οι Δουμά, πατέρας και γιος.

Λίγο μετά το θάνατό της ο συγγραφέας Δουμάς υιός εμπνέεται από τη σύντομη σχέση τους και γράφει το μυθιστόρημά του "Η Κυρία με τας καμελίας" με πρωταγωνίστρια την όμορφη δεσποσύνη της Παρισινής κοινωνίας, που το  παρελθόν της, ναι μεν τήν καταδίκαζε, όμως ήταν μεγαλόψυχη, ένα πρόσωπο με λεπτά, ευγενικά αισθήματα...Μια "αγία-αμαρτωλή", δηλαδή...Ερωτικό ζευγάρι η Μαργαρίτα και ο Αρμάνδος.

Οι μουσικόφιλοι γνωρίζουμε το ειδύλλιο από τη μεταφορά του στην οπερατική σκηνή από τον Τζουζέπε Βέρντι. 
Η "παραστρατημένη-Traviata" φέρει το όνομα της Βιολέτας κι ο αγαπημένος της είναι ο Αλφρέντο Ζερμόν.

Το τολμηρό θέμα του Δουμά άγγιξε το συνθέτη Βέρντι, όταν παρακολούθησε τη θεατρική του διασκευή στο Παρίσι(ίσως και να ταυτίστηκε με το ζευγάρι, λόγω της σχέσης του, χωρίς γάμο, με τη σοπράνο Τζουζεπίνα Στρεπόνι).

Κοστούμι της Βιολέτας 
για την πρεμιέρα

Η "Τραβιάτα" είναι από τις πιο δημοφιλείς όπερες παγκοσμίως, και κρατάει μία πρώτη θέση στα λυρικά θέατρα. Το λιμπρέτο είναι του Φραντσέσκο Μαρία Πιάβε, ενώ ο ρόλος της Βιολέτας έχει ενσαρκωθεί από τις μεγαλύτερες πριμαντόνες.

Από τις εκτελέσεις, που έχουν αφήσει ιστορία, αυτή της Adelina Patti στο Covent Garden του Λονδίνου, όχι μόνο για την υπέροχη ερμηνεία αλλά και για την εκρηκτική παρουσίαση της ντίβας, καθώς το κοστούμι της ήταν κεντημένο με αμύθητης αξίας διαμάντια!

Θα ήθελα απόψε να μοιραστούμε τη σκηνή γνωριμίας (μυθιστορηματική και οπερατική) της Ντιπλεσί με τον Δουμά(Βιολέτας και Αλφρέντο κατά Βέρντι):

"Το σαλόνι της γοητευτικής Βιολέτας ήταν γεμάτο και κείνο το βράδυ. 

Εύθυμοι οι επιφανείς καλεσμένοι της έπιναν με κομψότητα το ακριβό κρασί που έρρεε στα κρυστάλλινα ποτήρια τους. 

Μισοζαλισμένοι τραγουδούσαν ένα χαρούμενο τραγούδι...

[...]

Το γλέντι βρισκόταν στο αποκορύφωμά του, όταν στο σαλόνι μπήκαν δυο νέοι. 

Ο Γκαστόν Λετοφιέρ, παλιός γνώριμος της Βιολέτας και ο φίλος του, Αλφρέντο Ζερμόν.

Ο πρώτος έτρεξε να χαιρετήσει την οικοδέσποινα με μια μικρή υπόκλιση κι ένα χειροφίλημα, 

ενώ ο καινουργιοφερμένος έμεινε μαρμαρωμένος, 

θαυμάζοντας αυτήν που τόσα είχε ακούσει για την ομορφιά της...

 Πολλές λευκές καμέλιες στόλιζαν το στήθος και τη λεπτή μέση της κι άλλες δύο τα υπέροχα μαλλιά της, που στεφάνωναν ένα πρόσωπο ωχρόλευκο σαν παλιά πορσελάνη.... 

Ο Αλφρέντο κάρφωσε τα μάτια του πάνω της, αδυνατώντας ν'αρθρώσει λέξη...

Η Βιολέτα άπλωσε το χέρι της.Στα χείλη της πλανιόταν ένα χαμόγελο σιγουριάς...

[...]

-Ποιος θα μας πει ένα τραγούδι;, ρώτησε.

-Αν αυτό προσφέρει χαρά στην οικοδέσποινα, η καρδιά, μού υπαγορεύει να τραγουδήσω, 

είπε ο Αλφρέντο...

[...]

 "Ας πιούμε όλοι από τα ξέχειλα ποτήρια μας

με μια γλυκιά ανατριχίλα αγάπης στο κορμί,

ας αιχμαλωτίσουμε το φευγαλέο χρόνο

μέσα στα ξέχειλα από κρασί ποτήρια!"

Η Βιολέτα σηκώθηκε υψώνοντας το δικό της ποτήρι κι άρχισε και κείνη να τραγουδά:

"Θα μοιραστώ μαζί σας την όση ευτυχία μου

Στον κόσμο μας όλα είναι μια τρέλα

κι η αγάπη ένα λουλούδι φευγαλέο

που γεννιέται και πεθαίνει..." 

Το  "Libiamo ne' lieti calici" της 1ης πράξης της όπερας, είναι από τα πιο γνωστά κι αγαπημένα ντουέτα.

Είναι ένα μπρίντιζι (οπερατικός όρος, που χρησιμοποιείται σε φωνητικά μέρη όπου παροτρύνεται η κατανάλωση ποτού), που "ενώνει" τη Βιολέτα με τον Αλφρέντο.

Ντουέτο μελωδικότατο, απαράμιλλης τεχνικής και μουσικότητας, που κάνει την ψυχή να ευφραίνεται ασταμάτητα.

Ας το απολαύσουμε με τη Μaria Callas στο ρόλο της Βιολέτας (ρόλος που η ντίβα τραγούδησε 63 φορές, δεύτερος σε συχνότητα μετά τη Νόρμα) και τον Francesco Albanese σε κείνον του Αλφρέντο. Την Συμφωνική της Ραδιοφωνίας του Τορίνο διευθύνει ο Gabriele Santini σε μια ηχογράφηση του 1953.

Verdi: La Traviata - Libiamo ne'lieti calici 

Aς πιούμε απο τα εύθυμα κύπελα
που η ομορφιά στολίζει
και η περαστική στιγμή 
θα μεθύσει από χαρά

Ας πιούμε απ'τα γλυκά τρεμουλιάσματα
που η αγάπη ξεσηκώνει

Ας πιούμε στον έρωτα, ο έρωτας μαζί με τα κύπελα
θα κάνει πιο καυτά τα φιλιά...