Muzio Clementi |
Γεννήθηκε στη Ρώμη σαν σήμερα 23 Γενάρη 1752, όμως μετοίκισε στην Αγγλία, προστατευόμενος ενός φιλόμουσου πλούσιου Βρετανού που εντόπισε το ταλέντο του όταν τον άκουσε παιδάκι στην Ιταλία και προθυμοποιήθηκε να χρηματοδοτήσει τις μουσικές του σπουδές.
Κάτι που δεν είναι τόσο γνωστό είναι η αντιπαλότητα που είχε με τον Μότσαρτ, καθώς υποστήριζαν διαφορετικά είδη πιάνων.
Ο Κλεμέντι προτιμούσε το εγγλέζικο πιάνο γιατί παρόλο το βάρος των πλήκτρων του, είχε πιο λαμπρό ήχο και βοηθούσε τον εκτελεστή να επιδείξει τη δεξιοτεχνία του.
Ας θυμηθούμε ένα περιστατικό ανάμεσα στον Κλεμέντι και τον κατά 4 χρόνια νεώτερό του, Μότσαρτ που έλαβε χώρα τις παραμονές των Χριστουγέννων του 1781, όταν ο Κλεμέντι βρισκόταν σε περιοδεία του στην Ευρώπη.
Είναι η εποχή που ο Μότσαρτ μεσουρανούσε στη Βιέννη. Όταν λοιπόν ο Κλεμέντι έφτασε στην αυστριακή πρωτεύουσα, προσκλήθηκε από τον φιλόμουσο αυτοκράτορα Ιωσήφ Β' προκειμένου να παίξει στο παλάτι. Ο Ιωσήφ όμως είχε συγχρόνως καλέσει και τον Μότσαρτ έχοντας στο νου να "στήσει" έναν μεταξύ τους μουσικό διαγωνισμό.
Είχε μάλιστα ενημερώσει τους καλεσμένους του, οι οποίοι με ανυπομονησία στοιχημάτιζαν υπέρ του ενός ή του άλλου.
"Muzio Clementi", του Giovanni Ponticelli |
Ο Μότσαρτ δεν τα έχασε φυσικά απέναντι στην εκρηκτική ερμηνεία του Κλεμέντι. Ανταπάντησε κι ενθουσίασε με έναν αυτοσχεδιασμό πάνω σ'ένα θέμα του Γκρετρύ.
Στη συνέχεια τούς δόθηκε μια σύνθεση του Παϊζιέλο την οποία οι αντιμέτωποι συνθέτες κλήθηκαν να αναπτύξουν θεματικά, αυτοσχεδιάζοντας.
Ο αυτοκράτορας -ως γνήσιος διπλωμάτης- δήλωσε πως αδυνατούσε να ταχθεί υπέρ του ενός ή του άλλου, καθώς είχε απολαύσει τις ερμηνείες και των δυο κι έτσι κήρυξε τον μουσικό αγώνα ισόπαλο και μοίρασε το χρηματικό έπαθλο των 100 δουκάτων στους δυο τους.
Αντίθετα, ο Μότσαρτ δεν ήταν τόσο ευγενικός και λίγο αργότερα έγραψε στον πατέρα του:
"Εξεπλάγην σαφώς από την επιδεξιότητά του. Τα γρήγορα περάσματά του είναι εντυπωσιακά, όμως ο Κλεμέντι δεν έχει την αύρα και την εκφραστικότητα του Κρόυτσερ. Απλά θα τον παρομοίαζα με μηχανή".
Ωστόσο, αντιφάσκει αν σκεφτούμε πως κάποια χρόνια αργότερα στην Ουβερτούρα της όπεράς του "Μαγικός Αυλός" δανείστηκε το μοτίβο από την "Σονάτα Op. 24, Νο. 2" για πιάνο, του Κλεμέντι, την οποία είχε ακούσει στον περιβόητο μουσικό τους αγώνα...
Αδιαμφισβήτητα ο Μούτσιο Κλεμέντι υπήρξε ένα μεγάλος βιρτουόζος και πρωτοπόρος του πιάνου! Απόδειξη αποτελεί η αναγνώρισή του από κορυφαίους μουσικούς όπως ο Μπετόβεν, ο Τσέρνυ, ο Σούμαν ή ο Λίστ.
Το έργο του "Gradus ad Parnassum" είναι τεράστιας διδακτικής χρησιμότητας και περιλαμβάνει μια σειρά σπουδών για πιάνο, προοδευτικής δυσκολίας, που τη χρησιμοποίησαν οι Σοπέν, Λιστ και Μπετόβεν, οι οποίοι μάλιστα τη συνιστούσαν στους μαθητές τους.
Ακούμε την επίμαχη "Sonata Op. 24, Νο. 2" από τον Βλαντιμίρ Χόροβιτς, πιανίστα διακεκριμένο σε έργα του Κλεμέντι.
Στη συνέχεια ακούμε την Ουβερτούρα από τον "Μαγικό Αυλό" του Μότσαρτ, όπου το αρχικό μοτίβο της είναι το θέμα της σονάτας(ξεκινά στο 1:07).
Διευθύνει ο Ρικάρντο Μούτι.
Και η άρια από την Μοτσαρτική όπερα:
...όταν μπαίνω σε αυτό το Blog, βγαίνω πάντα κερδισμένος...!!
ΑπάντησηΔιαγραφή