 |
| Ο Λέοναρντ Κοέν με τον Φίλιπ Γκλας (φωτο της Λόρκα Κοέν, φωτογράφου και κόρης του τραγουδοποιού) (pinterest) |
Λίγους μήνες πριν είχε γράψει στην αγαπημένη του Μαριάν:
"...τα σώματά μας αρχίζουν να καταρρέουν... Νομίζω πως θα σε ακολουθήσω πολύ σύντομα, βρίσκομαι σε απόσταση αναπνοής πίσω σου..."
Δυστυχώς, επαληθεύτηκε... Η αισθησιακή παρουσία του Λέοναρντ Κοέν έσβησε από τη γη για να λάμψει στους ουρανούς σαν σήμερα 7 Νοέμβρη του 2016.. .
Τα τραγούδια του, ωδές στην αγάπη, την ανθρώπινη δύναμη, τα ιδανικά. Κάθε μελωδία και έμπνευση υπάκουε στη φωνή του, που σκάλισε βαθύ χνάρι στην ψυχή μας...
Μέγας αρχιερεύς του πάθους, της ευαισθησίας, σύντροφος των οραμάτων και της μοναξιάς μας, ο πολυαγαπημένος δημιουργός Κοέν, ένας πολυτάλαντος και πολύπλευρος καλλιτέχνης, που ξεχώρισε εκτός από τις αισθαντικές ερμηνείες και για το φιλοσοφημένο, με βαθιά νοήματα στίχο των τραγουδιών του...
Πολλοί αναρωτιούνται τι ήταν τελικά αυτό που τον έκανε τόσο ξεχωριστό και κατάφερνε πάντα να εμπνέει ένα είδος σεβασμού;
Ήταν ένας σοβαρός άντρας, ένας στιβαρός άνθρωπος, που εξέπεμπε κάτι το παλιομοδίτικο, με την καλύτερη έννοια του όρου. Κάτι που έφερνε στο νου έναν παλιό, καλύτερο κόσμο, όπως θα τον θέλαμε, και πάντοτε σκυμμένος με προσοχή πάνω από τις λέξεις. Δεν έπαψε ποτέ να είναι ποιητής.
Κάποτε είπε ότι "η ποίηση είναι απλώς η απόδειξη ότι υπάρχει ζωή. Αν η ζωή σου καίγεται καλά, η ποίηση είναι απλώς η στάχτη".
Τόσο καλά, δυνατά και σταθερά κάηκε η ζωή του Λέοναρντ Κοέν, που αφήνει πίσω του σκορπισμένη ήδη τη στάχτη των δημιουργιών του.
Εκτός απο τραγουδοποιός υπήρξε υπέροχος ποιητής, λογοτέχνης αλλά και ζωγράφος.
Το "Βιβλίο του Πόθου" είναι μια ποιητική συλλογή του, που εκδόθηκε το 1993. Περιλαμβάνει δημιουργίες που γράφτηκαν σε ένα μοναστήρι στο Mount Baldy της Καλιφόρνιας, στο Λος Άντζελες, στο Μόντρεαλ και στο μακρινό Μουμπάι της Ινδίας σε διάρκεια είκοσι χρόνων.
Η έκδοση εμπλουτίζεται με χιουμοριστικά και προκλητικά σκίτσα του συγγραφέα που συνδέονται και αλληλοσυμπληρώνονται με έναν συναρπαστικό και απρόβλεπτο τρόπο με τα στοχαστικά, και ορισμένα από αυτά με σκοτεινό χιούμορ, ποιήματα.
Με είκοσι δύο από αυτά τα ποιήματα συμπληρωμένα από χαρακτηριστικές αφηγήσεις του Κοέν, και εμπνεύσεις από ζωγραφικά του έργα, το 2007 και μετά από παραγγελία του Διεθνούς Φεστιβάλ Τεχνών και Ιδεών του Τορόντο, ο Φίλιπ Γκλας δημιουργεί έναν θαυμάσιο κύκλο τραγουδιών με τον ίδιο τίτλο.
Μου έδειξε ένα χειρόγραφό του με ποιήματα που είχε μαζί του.
Το διάβασα εκείνο το βράδυ χωρίς σταματημό. Βρήκα το έργο εντυπωσιακά όμορφο, προσωπικό και εμπνευσμένο. Ετσι του πρότεινα τη μελοποίησή του σε μια εναλλακτική μορφή με ποίηση, μουσική και εικόνα. Η ιδέα μου, άρεσε στον Κοέν κι έτσι ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα"
Το έργο -όπως είπαμε- έχει ως βασική έμπνευση τα σκίτσα του Κοέν. Αφαιρετικά ως επί το πλείστον, στα οποία ο Κοέν δεν έδινε καλλιτεχνική αξία. Όμως για κείνον -όπως έλεγε- "αυτά τα σκαριφήματα ήταν τόσο σοβαρά όσο το παιχνίδι για τα παιδιά".
Δεν είχε ποτέ τη φιλοδοξία να παρουσιαστεί στον κόσμο των εικαστικών τεχνών. Η πρώτη φορά που έγινε γνωστή αυτή η πλευρά του ήταν όταν εκδόθηκε το "Βιβλίο του πόθου".
Το έργο του Φίλιπ Γκλας συνιστούν 22 μικρής διάρκειας μέρη, που εκτελούνται από τοξοτά, ξύλινα πνευστά, πλήκτρα, τύμπανο, έναν αφηγητή(Λ.Κοέν)και 4 σολίστ με διαφορετικές και "συγκρουόμενες" μεταξύ τους φωνές.
Ο Γκλας εμπνέεται κι από την εικόνα που δημιουργεί η αλληλουχία των λέξεων και πλάθει μουσικά σύμπαντα των ιστοριών εφαρμόζοντας τις αρχές του μινιμαλισμού, που κατέχει πλήρως.Ένας κόσμος επαναληπτικών μοτίβων ενισχύει τη δυναμική των μελωδιών του.Τα σκίτσα του Κοέν αναδεικνύονται μοναδικά σε γιγαντοοθόνες, ενώ τα ποιήματά του αποκτούν άλλη διάσταση μέσα από τη θεατρική ερμηνεία των τραγουδιστών και του ίδιου.
Παρακάτω παραθέτω το προλογικό της σειράς, ποίημα: "Δεν μπορώ ν' ανέβω τις πλαγιές":
["Ο Λέοναρντ Κοέν με δικά του λόγια", Gohen L., μτφ: Ε.Μαραγκού, εκδ. Μελάνι, politeianet.gr, leonardcohenfiles.com, tovima.gr, fragilemag.gr]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου