Translate

fb

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2018

Δημήτρης Μητρόπουλος, ο δεινός αλπινιστής

 

"Ανεβαίνω στα βουνά γιατί μ'αρέσει να νικώ τα πράγματα, να τα κατακτώ!
Για μένα η κατάκτηση ενός βουνού είναι το ίδιο σαν την κατάκτηση μιας πολύ δύσκολης παρτιτούρας
"
Αποτέλεσμα εικόνας για alpinist dimitri mitropoulos
Ο Μητρόπουλος στο Grand Teton, το ψηλότερο βουνό στο Wyoming, και ένας κλασικός προορισμός στην αμερικανική ορειβασία.
Φωτογραφία από το  βιβλίο: "Ο μαέστρος Μητρόπουλoς στις κορυφές του Ολύμπου", Θ.Κωνσταντινίδη, εκδ. Νεφέλη, σελ. 14



Έπεσε επί των επάλξεων!
Ο Δημήτρης Μητρόπουλος, ο μεγάλος έλληνας μαέστρος, ένας ιεροφάντης της μουσικής έφυγε σαν σήμερα 2 Νοεμβρίου 1960 από καρδιακή προσβολή πάνω στο πόντιουμ της Σκάλας του Μιλάνου, κατά τη δοκιμή της "Τρίτης Συμφωνίας"  του Μάλερ.

O Μητρόπουλος ήρθε στη ζωή για να υπηρετήσει το ύψιστο και την ιερότητα της μουσικής…Ένας ασκητής ήταν, ένας ολοκληρωτικά ταγμένος στην υπηρεσία της τέχνης του!

"Είναι ο ενσαρκωτής της μουσικής ασκητικής", είπε γι’αυτόν ο Γιώργος Σεφέρης…

Ισοδύναμη όμως με την αφοσίωσή του στη μουσική ήταν και η αγάπη του για τη φύση!
"Ανεβαίνω στα βουνά γιατί μ΄ αρέσει να νικώ τα πράγματα, να τα κατακτώ", έλεγε.

Δεινός ορειβάτης είχε ανέβει σε υψηλότατες κορφές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Ταΰγετος, Γκιώνα, Παρνασσός, Όλυμπος…
Όταν κατέκτησε τον Μύτικα, την ψηλότερη κορυφή του Ολύμπου λέγεται πως αναφώνησε:
"Δεν έχει σημασία να ζεις, όσο να κατακτάς ψηλές κορυφές, ν’ αγκαλιάζεις τη φύση…"

Λάτρευε τα ύψη!Λάτρευε την αίσθηση ελευθερίας που τού χάριζε η κατάκτηση της κορυφής!

Φυσικό, αυτός που αγαπούσε τόσο τη μουσική να λατρεύει την συμπαντική έκφρασή της, τη φύση, φίλοι μου!
Εξάλλου, η σχέση του ανθρώπου με τη φύση, μοιάζει με τη σχέση του με τη μουσική...
Και στις δυο περιπτώσεις, ο άνθρωπος αναζητά τη γένεση της δύναμης, το άγνωστο της ζωής και της ύπαρξης...
Ο Μητρόπουλος με το χαρακτηριστικό της αφοσίωσης στη φύση, μάς θυμίζει πολύ τον φυσιολάτρη Μπετόβεν..

Η επιθυμία του να κατακτήσει τα ύψη των ορέων τον έφτασαν στο Κολοράντο και τα όρη της Αλάσκας…
Αγαπημένη του όμως ευρωπαϊκή κορυφή ήταν το δυσπρόσιτο, κακοτράχαλο Μάτερχορν των Ελβετικών Άλπεων...
Πολύ συχνά έλεγε πως η "ανάβαση στο Μάτερχορν είναι τόσο κοπιαστική, όσο να καθοδηγήσεις σωστά τη Μαντάμα Μπατερφλάι ή καλύτερα την Τόσκα!"

Puccini: Tosca / ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ:


"Ανεβαίνω στα βουνά γιατί μ'αρέσει να νικώ τα πράγματα, να τα κατακτώ!Για μένα η κατάκτηση ενός βουνού είναι το ίδιο σαν την κατάκτηση μιας πολύ δύσκολης παρτιτούρας. Κι όταν βρίσκομαι στην κορυφή ενός βουνού, νιωθω ένα αίσθημα ζωής, αλλά συγχρόνως κι ένα αίσθημα θανάτου. Και σας λέω ότι θα πεθάνω πέφτοντας από ένα βουνό"..., έλεγε...

Και επαληθεύτηκε δυστυχώς,εκλεκτοί μου φίλοι! Όταν τον κάλεσε ο θάνατος βρισκόταν στην κορυφή ενός ξεχωριστού βουνού,...βρισκόταν στο πόντιουμ...
Ήταν 2 Νοεμβρίου 1960 σε δοκιμή στη Σκάλα του Μιλάνου.
Η τέφρα του μεταφέρθηκε με πολεμικό αεροπλάνο στην Αθήνα. Η ΚΟΑ για να τον τιμήσει έπαιξε χωρίς μαέστρο το "Marcia funebre", δεύτερο μέρος από την "Ηρωική Συμφωνία" του Μπετόβεν...

Στη μνήμη του, θα ακούσουμε το "Πένθιμο Εμβατήριο" υπό την δ/νση του τιμώμενου σήμερα, Δ. Μητρόπουλου:

Beethoven: "Symphony 3, mov.II: Marcia funebre":



Η τέφρα του Δημήτρη Μητρόπουλου στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο Α' Νεκροταφείο, σε τάφο που παραχώρησε ο Δήμος Αθηναίων ανάμεσα σε εθνικούς ευεργέτες και αγωνιστές και κατασκεύασε ο γλύπτης Γιάννης Παππάς.
Στις ΗΠΑ  εμπρός από το Κάρνεγκι Χωλ φυτεύτηκε ένα δέντρο στη μνήμη του...
Εξω απο τη Βυτίνα,  στα μέρη καταγωγής του Μητρόπουλου σ'ένα οροπέδιο περιτριγυρισμένο από πανύψηλα έλατα, στη μοναξιά και τη σιωπή η Ελληνική Ορειβατική Λέσχη για να τον τιμήσει έστησε την προτομή του, έργο του Απάρτη, πανομοιότυπη της οποίας έχει στηθεί και έξω από το Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, όπως και στον περίβολο του Ωδείου Αθηνών.


***

Μέρος του κειμένου δημοσιεύτηκε και στο ηλεκτρονικό περιοδικό iporta.gr


(Για τη σύνταξη του άρθρου χρησιμοποιήθηκαν και στοιχεία από τα βιβλία:
"Ο μαέστρος Μητρόπουλoς στις κορυφές του Ολύμπου", Θ.Κωνσταντινίδη, εκδ. Νεφέλη, σελ. 14, 34 και "Δ.Μητρόπουλος, η αλληλογραφία του με την Καίτη Κατσογιάννη", εκδ Ίκαρος, 22)


Παλιότερο κείμενο για τον Μητρόπουλο μπορείτε να διαβάσετε εδώ.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου