Ισιδώρα Ντάνκαν, η χορεύτρια που "ξύπνησε" το χορό....

"Δεν επινόησα τον χορό, υπήρχε πριν από εμένα. Κοιμόταν όμως κι εγώ τον ξύπνησα"

(Ισιδώρα Ντάνκαν)

27 Μαϊου 1877, γεννιέται η "μητέρα του σύγχρονου χορού", Ισιδώρα Ντάνκαν, γνωστή ως "ξυπόλητη χορεύτρια", καθώς προτιμούσε να χορεύει χωρίς παπούτσια, στοιχείο πoυ τής επέβαλε το ελεύθερο πνεύμα της.

Μικρή, ξεκίνησε μαθήματα πιάνου, αγαπούσε τη μουσική, το ρυθμό και την αρμονία της, όμως την κέρδισε ο χορός. Εντυπωσιάζει το γεγονός πως εξάχρονο κοριτσάκι και παίζοντας με τις φίλες της γειτονιάς, τίς δίδασκε μπαλετικές, χορευτικές κινήσεις αυτοσχεδιάζοντας.

Χαρακτηριστικές είναι όντως οι επηρεασμένες από τη φύση, κινήσεις της. Τα κύματα, οι κινήσεις των κλαδιών των δέντρων, καθώς φυσάει ο άνεμος, τα σύννεφα κλπ, την εμπνέουν, όπως την εμπνέει και η αρχαιοελληνική γλυπτική.

Εκτός από το να χορεύει ξυπόλητη, επιλέγει να φορά αέρινα, ανάλαφρα ρούχα, όμοια με τους χιτώνες των αρχαίων Ελλήνων.

Εκτός όμως από την ένδυση, η λατρεία της Ντάνκαν για την χώρα μας φαίνεται από την επιλογή της να ζήσει στο Βύρωνα, να χορέψει στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο του Διονύσου.

Περισσότερο την ενδιέφερε η έμπνευση και λιγότερο η τεχνική, καθώς αναζητούσε τη "θεία έκφραση του ανθρώπινου πνεύματος".

Ο χορός της είχε απίστευτη χάρη, χαρακτηριζόταν από κομψότητα, μελωδικότητα και έντονη εκφραστικότητα.

Τιμητικά στο πρόσωπό της ο Φρέντερικ Άστον το 1976 θα χορογραφήσει ένα μπαλέτο με τίτλο: "Five Brahms Waltzes in the Manner of Isadora Duncan", για μια solo χορεύτρια πάνω σε μουσική του Γιοχάνες Μπραμς.

Ο Άστον επιλέγει 5 από τα 16 Βαλς του "Opus 39" του γερμανού συνθέτη.

Συγκεκριμένα τα Βαλς 1, 2, 8, 10, 13 και 15 από το "Sechzehn Walzer, Op. 39" που ο Μπραμς συνέθεσε το 1865 λίγο πριν εγκατασταθεί στην Βιέννη προκειμένου να τιμήσει την χορευτική φόρμα με την οποία είναι συνδεδεμένη η "πόλη του Βαλς".

Ο Μπραμς ολοκλήρωσε τον κύκλο αρχικά για πιάνο με 4 χέρια και αμέσως μετά τα διασκεύασε για σόλο πιάνο. Το έργο αφιέρωσε στον μουσικοκριτικό και φίλο του, Eduard Hanslick.

Από τα πέντε Βαλς που χορογράφησε ο Άστον προς τιμήν της Ισιδώρας Ντάνκαν, το πρώτο εκτελείται πριν την εμφάνιση της χορεύτριας ως προοίμιο.

Ο Άστον  επέλεξε να εμπνευστεί από τις παραστάσεις της Ντάνκαν που είχε δει, αντί  να αναδημιουργήσει με ακρίβεια τις χορογραφίες της. Ατόφιο παρουσιάζει στο χορευτικό σόλο μόνο τον περίφημο "Χορό των πετάλων" , που το όνομα της  Ντάνκαν συνδέθηκε μ' αυτόν. Η χορεύτρια κινούμενη προς τα μπρος με ανάλαφρα μικρά, ρυθμικά βήματα κρατώντας στις παλάμες της πέταλα ανθέων, τα αφήνει ν' ανεμίζουν προς τα πίσω καθώς τρέχει...(6:27'). H ρέουσα, γλυκιά μελωδία από το Βαλς Ν. 15, το δημοφιλέστερο της σύνθεσης, καθοδηγεί τις αέρινες, ευγενικού χαρακτήρος, κινήσεις της μπαλαρίνας, προξενώντας στους φιλότεχνους θεατές χείμαρρο αισθήσεων και ρομαντισμού...

"Brahms Waltzes in the manner of Isadora Duncan":

Για την Ισιδώρα Ντάνκαν μπορείτε να διαβάσετε κι εδώ.