Πρόποση για το Νέο Έτος και άσπρο πάτο στα ποτήρια μας!

 

(fabian perez)

Είναι κάποιες περιστάσεις του χρόνου, που οι συνθέτες μας κοντά στις χειρόγραφες παρτιτούρες -που και πού- "επιβάλλουν" κι ένα (ή και περισσότερα) ποτηράκια μεθυστικό οίνο...

Μια απ' αυτές είναι φυσικά και η Πρωτοχρονιά, η "διονυσιακή" φύση της οποίας υπονοείται στο κλίμα της μαγικής, αστραφτερής γιορτής...

Έτσι, το να υψώνει το ποτήρι ο Τζοακίνο Ροσίνι για να ευχηθεί για το Νέο Έτος "Toast pour le nouvel an - Πρόποση για το Νέο Έτος", δεν ξαφνιάζει! 

Αντίθετα προκαλεί μουσική ευφορία ήπιας μέθης καλώντας μας να ενταχθούμε στο μικτό a capella φωνητικό σύνολό του εκφράζοντας γλυκές, ελπιδοφόρες ευχές!

Καλή χρονιά και άσπρο πάτο στα ποτήρια μας, αγαπημένοι!
Μουσική αλλά και τερψιλαρύγγια εμπειρία, με αφορμή ένα τραγούδι από τα τελευταία του Ροσίνι από το δεύτερο τόμο του έργου του: "Péchés de vieillesse-Αμαρτήματα του γήρατος" *.

"Τη γλυκιά αυτή ημέρα

όλοι πιστοί στο ραντεβού,

να γιορτάσουμε το Νέο Έτος.

Απολαύσεις, τραγούδια,

δώρα, γλυκά,

τρέξτε κορίτσια και αγόρια.

Φιλία, τρυφερή αγάπη 

γιορτάζουμε τον ερχομό του νέου χρόνου. 

Με γεύματα άπλετης χαράς,

νεανικές καρδιές, παλιά κρασιά.

Αυτή δεν είναι η ουράνια ευτυχία;

Φίλοι, ας πιούμε σε άφθονες οίνου ροές,

ας αδειάσουμε τις μποτίλιες,
άσπρο πάτο στα ποτήρια μας!

Rossini: "Péchés de vieillesse, Livre II: Toast pour le nouvel an":

* Όπως γνωρίζουμε, ο Ροσίνι το 1829, και για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του -σχεδόν 4 δεκαετίες-  δεν συνέθεσε τίποτε, αλλά αφοσιώθηκε στη μαγειρική και τη γευσιγνωσία.
Παραδόθηκε στην απόλαυση του ουρανίσκου!
Μόνο λίγο πριν το θάνατό του έγραψε τα περίφημα "Péchés de vieillesse -Αμαρτήματα του Γήρατος", μια σειρά συνθέσεων για πιάνο, φωνή ή μικρό σύνολο με διάχυτη την ειρωνεία, το χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό.
Το "Toast pour le Nouvel An" ανοίγει το δεύτερο βιβλίο της συλλογής και αρχικά γράφτηκε ως φωνητικό οκτέτο για δύο σοπράνο, δύο άλτο, δύο τενόρους και δύο μπάσους.