Οργάνωνα, θυμάμαι το δεύτερο ταξίδι μας στη Ρωσία...
Μία από τις πόλεις που είχε προγραμματιστεί επίσκεψη υποχρεωτικά, ήταν το Νόβγκοροντ, καθώς η έρευνά μας είχε εντοπίσει πως στα χρόνια του μεσαίωνα η πόλη ήταν μετά την Κωνσταντινούπολη η μόνη στην Ευρώπη που εκτός από τους κληρικούς και τους ηγεμόνες, ο απλός λαός ήξερε να γράφει και να διαβάζει!
Ήταν επίσης η μόνη μεγάλη ρωσική πόλη που δεν είχε κατακτηθεί ποτέ από τους Μογγόλους και κει είχε περάσει τα περισσότερα χρόνια της ζωής του μεγαλουργώντας ο τρανός αγιογράφος Θεοφάνης ο Έλληνας…
Eίναι πολλά τα αξιοθέατα που μπορεί κάποιος να θαυμάσει στην όμορφη πόλη, ανάμεσά τους και το «Μνημείο Χιλιετίας της Ρωσίας».
Κατασκευάστηκε το 1862 για να γιορτάσει τα χίλια χρόνια από την άφιξη του Ρούρικ, γενάρχη των Ρως, στο Νόβγκοροντ, γεγονός που παραδοσιακά θεωρήθηκε ως αφετηρία της Ρωσικής Ιστορίας.
Είναι έργο του Βίκτωρ Χάρτμαν, που καθώς το ημερολόγιο μού θύμισε πως σήμερα είναι η γενέθλια επέτειός του (5 Μαΐου 1834), μού έδωσε την ιδέα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες φωτογραφίες από το ταξίδι μου εκεί.
Πρόκειται για μια τεραστίων διαστάσεων, μεγαλοπρεπή και επιβλητική καμπάνα ύψους 15 μέτρων που στην κορυφή της στέφεται από ένα σταυρό που συμβολίζει την ισχύ του τσάρου.
Τον κρατά ένας άγγελος, που προσωποποιεί την Ορθόδοξη Εκκλησία, και μια γυναίκα γονατιστή, συμβολίζει τη Ρωσία.
Οι υπόλοιπες σειρές γλυπτών αντιπροσωπεύουν Ρώσους μονάρχες, κληρικούς, στρατηγούς και καλλιτέχνες που δραστηριοποιούνταν σε διάφορες περιόδους της ρωσικής ιστορίας.
Τα αγάλματα περιμετρικά της μπρούτζινης καμπάνας είναι 130 …
Ρούρικ, Βλαντιμίρ ο Μέγας, διάφοροι εκπρόσωποι των Ρομανόφ, Κύριλλος και Μεθόδιος ...
Επίσης, Αλέξανδρος Νιέφσκυ, Μέγας Πέτρος, Αικατερίνη η Μεγάλη, Λομονόσοφ, Πούσκιν, Γκλίνκα, Γκόγκολ…και τόσοι άλλοι…
Ανυπέρβλητης ομορφιάς το έργο του Χάρτμαν, που υπήρξε ένας από τους διασημότερους αρχιτέκτονες και ζωγράφους της Ρωσίας.
Στους φίλους της κλασικής μουσικής, ο Χάρτμαν είναι γνωστός από την βαθιά φιλία του με τον Μόδεστο Μουσόργκσκυ, μέλος της περίφημης Ομάδας των Πέντε, με πιο γνωστό το έργο του για πιάνο : «Εικόνες από μια Έκθεση», το οποίο εμπνεύστηκε από μια εικαστική έκθεση του ζωγράφου φίλου του…
Σήμερα οι περισσότεροι πίνακες είναι χαμένοι μα παραμένει η μουσική του Mουσόργκσκυ, που συνέθεσε μέσα σε ελάχιστες βδομάδες, να τους περιγράφει και απεικονίζει μουσικά:
Στις «ΚΑΤΑΚΟΜΒΕΣ» του, ο Χάρτμαν απεικονίζει μέσα σε μια θολή ατμόσφαιρα το εσωτερικό από τις κατακόμβες του Παρισιού.
Τρεις αντρικές φιγούρες(μία είναι ο ζωγράφος) δεσπόζουν στο κέντρο. Οι δυο ευγενικής καταγωγής με ημίψηλα καπέλα και δίπλα τους ένας οδηγός με τραγιάσκα, που κρατά ένα φανό, μάλλον τούς καθοδηγεί στις υπόγειες στοές.
Ένας απόκοσμος πίνακας του καλλιτέχνη, που περπατά μεσ’ τις κατακόμβες, με σωρούς νεκροκεφαλών να τον περιβάλλουν...
Αίσθηση μυστηρίου, απειλητικές αποχρώσεις, συναισθήματα τρόμου, που ο Χάρτμαν ζωγράφισε βασισμένος στην περιγραφή των Kατακομβών από τους «Άθλιους» του Βίκτωρος Ουγκώ.
Ακριβώς τα ίδια συναισθήματα γεννά και η ακρόαση του ομώνυμου έργου του Μουσόργκσκυ. Σκοτεινοί, κούφιοι, παλλόμενοι ήχοι προσπαθούν να αναπαραστήσουν την εικόνα χρησιμοποιώντας αντί πινέλων και χρωμάτων, τα ηχοχρώματα των οργάνων...
Αφηνόμαστε και βιώνουμε με τη φαντασία μια περιήγηση στα υγρά, σκοτεινά και τρομακτικά υπόγεια του Παρισιού.
Θα το ακούσουμε στην ενορχηστρωμένη εκδοχή του από τη Συμφωνική του Σικάγο με τον Sir Γκέοργκ Σόλτι να κατευθύνει από το πόντιουμ:
Τα αγάλματα περιμετρικά της μπρούτζινης καμπάνας είναι 130 …
Ρούρικ, Βλαντιμίρ ο Μέγας, διάφοροι εκπρόσωποι των Ρομανόφ, Κύριλλος και Μεθόδιος ...
Επίσης, Αλέξανδρος Νιέφσκυ, Μέγας Πέτρος, Αικατερίνη η Μεγάλη, Λομονόσοφ, Πούσκιν, Γκλίνκα, Γκόγκολ…και τόσοι άλλοι…
Ανυπέρβλητης ομορφιάς το έργο του Χάρτμαν, που υπήρξε ένας από τους διασημότερους αρχιτέκτονες και ζωγράφους της Ρωσίας.
Στους φίλους της κλασικής μουσικής, ο Χάρτμαν είναι γνωστός από την βαθιά φιλία του με τον Μόδεστο Μουσόργκσκυ, μέλος της περίφημης Ομάδας των Πέντε, με πιο γνωστό το έργο του για πιάνο : «Εικόνες από μια Έκθεση», το οποίο εμπνεύστηκε από μια εικαστική έκθεση του ζωγράφου φίλου του…
Σήμερα οι περισσότεροι πίνακες είναι χαμένοι μα παραμένει η μουσική του Mουσόργκσκυ, που συνέθεσε μέσα σε ελάχιστες βδομάδες, να τους περιγράφει και απεικονίζει μουσικά:
«Περίπατος», «Ξωτικό», «Κεραμεικός», «Το Παλιό Κάστρο», «Baba Yaga»( η μάγισσα της λαϊκής Ρωσικής παράδοσης με τα κοτίσια πόδια), «Μεγάλη Πύλη του Κιέβου», αλλά και το αγαπημένο μου:
«Κατακόμβες»
V. Hartmann - "Paris Catacombs"
Στις «ΚΑΤΑΚΟΜΒΕΣ» του, ο Χάρτμαν απεικονίζει μέσα σε μια θολή ατμόσφαιρα το εσωτερικό από τις κατακόμβες του Παρισιού.
Τρεις αντρικές φιγούρες(μία είναι ο ζωγράφος) δεσπόζουν στο κέντρο. Οι δυο ευγενικής καταγωγής με ημίψηλα καπέλα και δίπλα τους ένας οδηγός με τραγιάσκα, που κρατά ένα φανό, μάλλον τούς καθοδηγεί στις υπόγειες στοές.
Ένας απόκοσμος πίνακας του καλλιτέχνη, που περπατά μεσ’ τις κατακόμβες, με σωρούς νεκροκεφαλών να τον περιβάλλουν...
Αίσθηση μυστηρίου, απειλητικές αποχρώσεις, συναισθήματα τρόμου, που ο Χάρτμαν ζωγράφισε βασισμένος στην περιγραφή των Kατακομβών από τους «Άθλιους» του Βίκτωρος Ουγκώ.
Ακριβώς τα ίδια συναισθήματα γεννά και η ακρόαση του ομώνυμου έργου του Μουσόργκσκυ. Σκοτεινοί, κούφιοι, παλλόμενοι ήχοι προσπαθούν να αναπαραστήσουν την εικόνα χρησιμοποιώντας αντί πινέλων και χρωμάτων, τα ηχοχρώματα των οργάνων...
Αφηνόμαστε και βιώνουμε με τη φαντασία μια περιήγηση στα υγρά, σκοτεινά και τρομακτικά υπόγεια του Παρισιού.
Θα το ακούσουμε στην ενορχηστρωμένη εκδοχή του από τη Συμφωνική του Σικάγο με τον Sir Γκέοργκ Σόλτι να κατευθύνει από το πόντιουμ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου