Στροβιλισμοί, σήμερα στο σύμπαν του Μπαχ και της τρομπέτας, που σφύζει από παλλόμενη, δονούμενη, ενέργεια!
Μια από τις καλύτερες ορχηστρικές συνθέσεις της μπαρόκ θεωρούνται φυσικά τα "Βραδεμβούργια Κονσέρτα" του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, έξι κοντσέρτα αφιερωμένα στον μαρκήσιο του Βραδεμβούργου, Κρίστιαν Λούντβιχ, γραμμένα από τον "ταπεινότατο και ευπειθέστατο υπηρέτη του, Μπαχ", όπως ο συνθέτης γράφει στην αφιέρωσή του.
Επιλέγω να ακούσουμε το 1ο μέρος από το 2ο Κονσέρτο σε Φα μείζονα, όπου χαρακτηρίζεται για το μέρος της ΤΡΟΜΠΕΤΑΣ.
Μέρος, "εφιάλτης", όπως λένε οι εκτελεστές τρομπετίστες λόγω της απαιτητικής δεξιοτεχνίας και τρομακτικής δυσκολίας του.
Με ζωηρό και χαρούμενο χαρακτήρα το allegro, φέρνει το όργανο στα όρια των δυνατοτήτων του.
Eκτός από δεξιοτεχνικό, το μέρος αυτό διακρίνεται για τη λαμπρότητά του και τον εορταστικό χαρακτήρα του.
Ο τρομπετίστας ηγείται και καθορίζει με προσωπική ελευθερία τον ενεργητικό, ζωηρό ρυθμό, μιας και ΔΕΝ υπάρχει ένδειξη ρυθμού από τον Μπαχ.
Κυρίαρχη η αίσθηση χαράς, το ακούμε από την Bach Orchestra του Μονάχου με τον ιδρυτή της Καρλ Ρίχτερ(μάστορα στην ερμηνεία του Μπαχ) στο τσέμπαλο και ως μαέστρο.
Η τρομπέτα είναι ευέλικτο πνευστό και με την πιο ισχυρή ηχητική δύναμη. Όμως, η μη σωστή διαχείρισή της εκθέτει τον ερμηνευτή, καθώς και το παραμικρό λάθος γίνεται εύκολα αντιληπτό.
Ο πολυβραβευμένος γάλλος βιρτουόζος, Pierre Thibaud, απογειώνει αισθήσεις με την διαύγεια του ήχου του.
Bach: Brandenburg Concerto No 2, Allegro / Karl Richter-Pierre Thibaud:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου