Γεννήθηκε σαν σήμερα, 21 Φλεβάρη 1933 στη Νότια Καρολίνα, κι ήταν το έκτο από τα οκτώ παιδιά πολυμελούς οικογένειας.
Έδειξε πολύ μικρή ταλέντο στη μουσική, ιδιαίτερα στο πιάνο κι ονειρεύτηκε να γίνει κάποτε σολίστ αυτού του οργάνου!
Το 1954 άρχισε να εμφανίζεται σε νυχτερινό κέντρο της Ατλάντικ Σίτυ με τα καλλιτεχνικό όνομα "Νίνα Σιμόν".
Το "Νίνα" -που στα ισπανικά σημαίνει "κορίτσι" - ήταν το παρατσούκλι που της κόλλησε ο φίλος της, ενώ το "Σιμόν" προήλθε από το όνομα της Γαλλίδας ηθοποιού Σιμόν Σινιορέ, που σαν έφηβη θαύμαζε απεριόριστα.
Η Νίνα Σιμόν υπήρξε το απόλυτο παράδειγμα γυναίκας, που μέσα από την τέχνη της διεκδικούσε ελευθερία έκφρασης…καλλιτεχνικής, φυλετικής, σεξουαλικής …
Μια πολυδιάστατη καλλιτέχνιδα με υψηλό ανάστημα, μια γυναίκα, που έζησε στα άκρα, που ταύτισε την επανάσταση με τη ζωή!
"Πώς μπορείς να είσαι καλλιτέχνης
και να μην καθρεφτίζονται πάνω σου τα γεγονότα
των καιρών που ζεις;", έλεγε.
Aπόλυτα φιλοσοφημένες οι απόψεις της για κάθε θέμα και συνταρακτικά τα επιχειρήματα τα οποία διατύπωνε για να τις τεκμηριώσει. Αρκεί να θυμηθούμε το πώς απάντησε σχετικά με τον όρο που οι λευκοί έθεσαν για την τζαζ:
"O όρος τζαζ είναι ένας όρος των λευκών για να οριοθετήσουν τους μαύρους. Η δική μου μουσική είναι μαύρη κλασική μουσική"...
"O όρος τζαζ είναι ένας όρος των λευκών για να οριοθετήσουν τους μαύρους. Η δική μου μουσική είναι μαύρη κλασική μουσική"...
Σ' αυτήν την αυτοβιογραφία περιγράφει την πρώτη επαφή της με τη δασκάλα του πιάνου και τον Γ.Σ.Μπαχ:
"Εκείνο το πρώτο πρωινό του Σαββάτου που πήγα, η δασκάλα μου στεκόταν δίπλα στο μεγάλο πιάνο.[...] χαιρετηθήκαμε δια χειραψίας[...]το μάθημα άρχισε.
Στην αρχή τρομοκρατήθηκα με τη διδασκαλία της, επειδή παίζαμε μόνο Μπαχ που μού φαινόταν πολύ περίπλοκος και παράξενος και μού πήρε κάποιο χρόνο για ν' αρχίσω να νιώθω άνετα. Η κυρία Μασίνοβιτς είχε πολλή πειθαρχία τον τρόπο που δίδασκε, ήταν αυστηρή, παρότι διατύπωνε με τον πιο ευγενικό τρόπο ό,τι μου ζητούσε να κάνω.
Στα πρώτα αυτά μαθήματα το μόνο που έλεγε ήταν:
"Πρέπει να το κάνεις, Γιούνις! Ετσι θα το ηθελε ο Μπαχ, κάντο ξανά!"
Με τον καιρό, κατάλαβα γιατί η κυρία Μ. μού επέτρεπε να κάνω εξάσκηση μόνο στον Μπαχ και σύντομα τον αγάπησα όσο κι εκείνη. Είναι τέλειος από τεχνική άποψη.
Όταν παίζεις τη μουσική του Μπαχ πρέπει να έχεις κατά νου ότι ήταν μαθηματικός και ότι όλες οι νότες που παίζεις έχουν λογική συνέπεια. Βγάζουν νόημα. Φτάνουν πάντα σε μια κορύφωση, σαν τα κύματα του ωκεανού που θεριεύουν ολοένα, μέχρι που εξελίσσονται σε τρικυμία.
Κάθε νότα συνδέεται με την επόμενη, κάθε νότα πρέπει να παίζεται τέλεια, γιατί αλλιώς χάνεται όλη η αίσθηση. Από τη στιγμή που κατανόησα τη μουσική του Μπαχ, δεν ήθελα τίποτε άλλο παρά να γίνω πιανίστρια σε συναυλίες.
Ο Μπαχ με έκανε να αφιερώσω τη ζωή μου στη μουσική..."
("Μαύρη ψυχή Nina Simone-Aυτοβιογραφία", εκδ. σέλας, μτφ. Γιάννης Περδικογιάννης, σελ.46-47)
Την ακούμε στο "Love Me Or Leave Me", όπου στο ενδιάμεσο (1:05)αυτοσχεδιάζει παίζοντας σε στυλ Μπαχικής φούγκας, μαρτυρώντας το πόσο πολύ επηρεάστηκαν οι πιανιστικές ερμηνείες της από την τεχνική του κάντορα, όπως ομολογεί και το απόσπασμα από το βιβλίο της, που παραθέτω παραπάνω.
Στην αρχή τρομοκρατήθηκα με τη διδασκαλία της, επειδή παίζαμε μόνο Μπαχ που μού φαινόταν πολύ περίπλοκος και παράξενος και μού πήρε κάποιο χρόνο για ν' αρχίσω να νιώθω άνετα. Η κυρία Μασίνοβιτς είχε πολλή πειθαρχία τον τρόπο που δίδασκε, ήταν αυστηρή, παρότι διατύπωνε με τον πιο ευγενικό τρόπο ό,τι μου ζητούσε να κάνω.
Στα πρώτα αυτά μαθήματα το μόνο που έλεγε ήταν:
"Πρέπει να το κάνεις, Γιούνις! Ετσι θα το ηθελε ο Μπαχ, κάντο ξανά!"
Με τον καιρό, κατάλαβα γιατί η κυρία Μ. μού επέτρεπε να κάνω εξάσκηση μόνο στον Μπαχ και σύντομα τον αγάπησα όσο κι εκείνη. Είναι τέλειος από τεχνική άποψη.
Όταν παίζεις τη μουσική του Μπαχ πρέπει να έχεις κατά νου ότι ήταν μαθηματικός και ότι όλες οι νότες που παίζεις έχουν λογική συνέπεια. Βγάζουν νόημα. Φτάνουν πάντα σε μια κορύφωση, σαν τα κύματα του ωκεανού που θεριεύουν ολοένα, μέχρι που εξελίσσονται σε τρικυμία.
Κάθε νότα συνδέεται με την επόμενη, κάθε νότα πρέπει να παίζεται τέλεια, γιατί αλλιώς χάνεται όλη η αίσθηση. Από τη στιγμή που κατανόησα τη μουσική του Μπαχ, δεν ήθελα τίποτε άλλο παρά να γίνω πιανίστρια σε συναυλίες.
Ο Μπαχ με έκανε να αφιερώσω τη ζωή μου στη μουσική..."
("Μαύρη ψυχή Nina Simone-Aυτοβιογραφία", εκδ. σέλας, μτφ. Γιάννης Περδικογιάννης, σελ.46-47)
Την ακούμε στο "Love Me Or Leave Me", όπου στο ενδιάμεσο (1:05)αυτοσχεδιάζει παίζοντας σε στυλ Μπαχικής φούγκας, μαρτυρώντας το πόσο πολύ επηρεάστηκαν οι πιανιστικές ερμηνείες της από την τεχνική του κάντορα, όπως ομολογεί και το απόσπασμα από το βιβλίο της, που παραθέτω παραπάνω.
Το " Love Me or Leave Me" είναι από τα δημοφιλέστερα τραγούδια με τις περισσότερες πωλήσεις στην εποχή του, που γράφτηκε(1928). Οι στίχοι είναι του Gus Kahn και μελοποιήθηκαν από τον Walter Donaldson.
Ηχογραφήθηκε από πολύ σπουδαίους ερμηνευτές και είναι το τραγούδι με το οποίο έκανε το ντεμπούτο άλμπουμ της η Νίνα Σιμόν το 1958.
Ελπίδα μου, η Νίνα Σιμόν με την απίστευτη φωνή, την εξαίρετη σκηνική της παρουσία, την ερμηνεία της δίκαια αποκλήθηκε "Ανώτατη Ιέρεια της Σόουλ". Δεν είναι δα και τόσο εύκολο να παίζεις πιάνο, να τραγουδάς και να είσαι και παρουσιάζεις παράσταση ταυτόχρονα. Ο Miles Davis είχε εντυπωσιαστεί όταν την άκουσε να παίζει μια τρίφωνη σύνθεση του Μπαχ, τα δύο χέρια της από μια φωνή και η φωνή της την τρίτη! Όντως εντυπωσιακό και πολύ δύσκολο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε πολύ, αγαπημένη μου φίλη για το ωραιότατο άρθρο σου για την σπουδαία αυτή τραγουδίστρια και αγωνίστρια για τα δικαιώματα των έγχρωμων γυναικών, το απόσπασμα της αυτοβιογραφίας της που ομολογεί την αξία της μελέτης του θείου Ι.Σ.Μπαχ, αλλά και το καταπληκτικό της τραγούδι Love me or Leave me. Βέβαια έχει τόσα πολλά αγαπημένα τραγούδια, τι να πρωτοδιαλέξει κανείς... Wild is the Wind, I put a Spell on you, To love Somebody...κλπ κλπ. Σε φιλώ ❤
Καλησπερα, Αζη μου γλυκιά! Φωνή που αγγίζει ψυχή και καρδιά και πολυ αγαπημενη η Σιμόν, με το ιδιαιτερο ηχοχρωμα και την θαυμαστη εκφραστικοτητα στις ερμηνειες της!Μια πολυδιάστατη προσωπικοτητα, με υψηλό ανάστημα, που έζησε στα άκρα, που ταύτισε την επανάσταση με τη ζωή! Μια καλλιτέχνις, που μέσα από την τέχνη της διεκδικούσε ελευθερία έκφρασης σε κάθε επίπεδο και τομέα γιατι εκτος από το πλούσιο καλλιτεχνικό έργο της το περασμα της δικρινεται για τους πολλούς αγώνες για τα δικαιώματα των μαύρων, όπως και συ αναφερεις..Η οργή, η αγανάκτηση, η ανάγκη διαμαρτυρίας ξεχείλιζε μέσα της, ώσπου να μετατραπει σε νοτες, σε τραγούδι και μουσική….Την αγαπω για τον αυτοσχεδιαστικό χαρακτηρα των ταργουδιων της, που αντικατοπτριζει την ανεξαρτητη, ατιθαση αλλά και ανέμελη φύση της....γι' αυτήν η μουσική ήταν ενιαία, ούτε τζαζ ή σόουλ,ούτε κλασική. Ήταν ΜΟΥΣΙΚΗ. Θεση που θα πρεπει να κρατουν όλοι οι πραγματικοι καλλιτεχνες, Αζη μου!Γιατι η μουσικη δεν εχει ταμπελες,ουτε ορια!Σπουδαια μουσική ειναι εκεινη που σεβεται το δημιουργο και βγαινει από την ψυχη...Πιστεψε στον Μπαχ, τη λογική συνεπεια στη δομη των εργων του και υιοθετησε τη θεση του κάντορα που "κάθε τι στηριζεται και ακολουθειται"...
ΔιαγραφήΥπεροχος και ευστοχος ο χαρακτηρισμος του Ντεηβις που καταθετεις, αγαπημενη μυ φιλη!Πραγματι εντυπωσιακη, όσο και δυσκολη η εκτελεσημιας 3φωνης φουγκας δοσμενης με κανουργια μεσα που η Σιμόν ευρηματικά επινοησε χρησιμοποιώντας και τη φωνη της. Τεραστιο το εκτοπισμα της Σιμον , το μαρτυρουν και τα λογια της Μαγια Αγγελου που ειπε πως τη Σιμον "ή την αγαπούν ή την φοβούνται, ή την λατρεύουν ή την αντιπαθούν, αλλά λίγοι που έχουν γνωρίσει την μουσική της αντιδρούν με μετριοπάθεια"...
Όλα τα τραγουδια που δινεις ως παραδειγμα ειναι πολύ αγαπημενα μου!Θα προσθετα και το "Four women", στο οποίο παρουσιάζει τέσσερις διαφορετικούς γυναικείους χαρακτήρες της μαύρης φυλής,όλες αγωνιστριες από το μετεριζι τους...
Ευχαριστω από καρδιάς για την ανταπόκριση και φυσικά οπως παντα τον εποικοδομητικό διάλογό μας με ανταλλαγή στοιχειων για μια σπουδαία καλλιτεχνιδα, πολύτιμη φίλη μου!Καλο βραδακι να εχετε!! Σε φιλώ! ❤