"Όταν η τέχνη πλάθει εγκώμιο στην ευτυχία"

20 ΜΑΡΤΗ: ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

To εικαστικό στη διπλανή εικόνα τιτλοφορείται: "Η Αλληγορία της Ευτυχίας".

Ο καλλιτέχνης έχει τοποθετήσει την Ευτυχία ως όμορφη νεάνιδα στο κέντρο να κρατά στα χέρια της το σήμα της Υγείας και το κέρας της Αμάλθειας, σύμβολο της Αφθονίας.Στα γόνατά της ο φτερωτός Ερως, ενώ πλαισιώνεται από το δίκιο(με δυο προσόψεων μορφή) και τη σύνεση.
Στα πόδια της Ευτυχίας βρίσκεται η Τύχη και ο Χρόνος, με τον τροχό του πεπρωμένου και τους εχθρούς της Ειρήνης ταπεινωμένους στο έδαφος. Πάνω από το κεφάλι της Ευτυχίας, η Φήμη ηχεί την τρομπέτα της , και η Δόξα κρατά ένα στεφάνι δάφνης.
Ενα εικαστικό, όπου θριαμβεύουν οι παστέλ αποχρώσεις ιδιαίτερα του ροδιού και του λουλακί...τα γυμνά σώματα των μορφών σχεδόν βελούδινης υφής με το χρώμα να τα καλύπτει σαν να ειναι πολύτιμοι λίθοι...

Το έργο είναι του Φλωρεντίνου μανιεριστή ζωγράφου, Άνιολο Μπροντσίνο, αυλικό ζωγράφο του Δούκα της Τοσκάνης Κόζιμο Α΄ των Μεδίκων, ο οποίος του έδωσε και την παραγγελία της "Αλληγορίας της Ευτυχίας".

Τι είναι όμως, ευτυχία;

"Η ευτυχία θέλει καθημερινή εξάσκηση, όπως το βιολί", θα απαντήσει ο πολυμαθής διανοούμενος και φιλόσοφος σερ John Lubbock.

Η ευτυχία δεν διδάσκεται, ούτε έχει μυστική συνταγή. Δεν είναι λεφτά, δόξα, επιτυχίες.
Ευτυχία είναι στιγμές! Κρύβεται στην απλότητα των στιγμών κι ας πορευόμαστε σε πολύπλοκα μονοπάτια της καθημερινότητας...
Γι' αυτά τα λίγα και απλά ας πολεμάμε, φίλοι μου, "για να μπορούμε να’ χουμε ένα χαρούμενο δρόμο το πρωί, ένα ήρεμο όνειρο το βράδυ".

Σας στέλνω το χαιρετισμό και την αγάπη μου με το σύντομο πρελούδιο του Φρειδερίκου Σοπέν, "Op.28 No.19" σε ΜΙ ύφεση μείζονα, που ο Hans von Bulow τού είχε δώσει το παρατσούκλι "ΕΥΤΥΧΙΑ"...

Η Γεωργία Σάνδη στην αυτοβιογραφία της "Histoire de ma vie", αναφερόμενη στο Σοπέν και τα Πρελούδιά του θα γράψει γι' αυτόν:

"Το χάρισμα του Σοπέν είναι η έκφραση των βαθύτερων και πληρέστερων συναισθημάτων και συγκινήσεων που έχουν υπάρξει.
Έκανε ένα μόνο όργανο να μιλήσει τη γλώσσα του απείρου. Συχνά συνόψιζε, σε δέκα γραμμές που μπορούσε να παίξει ένα παιδί, ποιήματα απεριόριστης εξύψωσης, δράματα απαράμιλλης δύναμης".

Το μικρής διάρκειας "Πρελούδιό του Op.28 No.19", που του δόθηκε το παρατσούκλι "Ευτυχία" αποτελεί μέρος ενός συνόλου μικρών συνθέσεων, καθεμιά σε μία από τις είκοσι τέσσερεις κλίμακες, μείζονες και ελάσσονες.

Το πιάνο του Σοπέν στη μονή Βαλντεμόσα
όπου γράφτηκε το Πρελούδιο: "Ευτυχία"

Αν και ο όρος πρελούδιο(προοίμιο) χρησιμοποιείται γενικά για να περιγράψει ένα εισαγωγικό κομμάτι, ο Σοπέν τα αντιμετωπίζει ως αυτόνομες ενότητες, καθεμία από τις οποίες μεταφέρει μια συγκεκριμένη ιδέα ή συναίσθημα.
Το Op. 28 των Πρελουδίων παραγγέλθηκαν από τον κατασκευαστή πιάνου και εκδότη Camille Pleyel για 2.000 φράγκα.

Ο Σοπέν συνέθεσε τα περισσότερα στη Μαγιόρκα, στη μονή Βαλντεμόσα, όπου είχε καταφύγει -άρρωστος από φυματίωση- με τη Σάνδη και τα παιδιά της για να αποφύγει την υγρασία του Παρισιού.

Η γαλλίδα λογοτέχνις τού είχε σταθεί πολύ εκείνη την περίοδο της ζωής του, δείχνοντάς του αμέριστη στοργή και αγάπη εκδηλώνοντας έμπρακτα την προσωπική της στάση -που μάλλον επηρέασε και την έμπνευση-σύνθεση του γάλλου ρομαντικού- καθώς μεταφέρει: "Υπάρχει μια μόνο ευτυχία σ’ αυτήν τη ζωή: να αγαπάς και ν’ αγαπιέσαι".


Πρόκειται για δεξιοτεχνικότατο πρελούδιο, με κίνηση συνεχή μέσα από τρίηχα ογδόων, και συνεχόμενες ελαττωμένες συγχορδίες μεθ' εβδόμης.
Θα το απολαύσουμε εκτελεσμένο άψογα από τη χαρισματική βιρτουόζο Μάρτα Άργκεριχ, μια ανεπιτήδευτη ερμηνεύτρια με απίστευτη την τεχνική της σβελτάδα!
Αφοσιωμένη στο διάλογο που κάνει κάθε φορά με το συνθέτη που ερμηνεύει, κι όσον αφορά το Σοπέν, θέλει τρομερή προσπάθεια στην κατανόηση και έκφρασή του, όπως η ίδια έχει ομολογήσει και συνεχίζει χαριτολογώντας: "It is not always easy, probably with little jealous..."

F. Chopin: Prelude op. 28 N. 19  / M. Argerich

"Ευτυχία", Marc Chagall

Ο Σαγκάλ από την άλλη, απεικονίζει την ευτυχία σ' έναν εναγκαλισμό με την αγαπημένη του.
Η διέγερση που προκαλείται, τούς δίνει συνάμα και την αίσθηση της αιώρησης πάνω από τον ασημίζοντα ουρανό του Παρισιού.
Αψηφούν τους νόμους της βαρύτητας -εξάλλου η ευτυχία δεν μετριέται με καντάρια- και σ'αυτό το αναπτέρισμα στροβιλίζονται στους ήχους ενός τοξοτού που για χάρη τους παίζει γλυκά ο επί εδάφους βιολιστής, ενώ τα ζώα συνοδεύουν με τον αυλό τους.
Ένα άγγελος μελετά την "παρτιτούρα της ευτυχίας".
Το ζεύγος "ουρανοπλοεί" πλάθοντας με τις φαντασιώσεις τους το σχήμα του συναισθήματος.


Τελικά "ευτυχία" είναι στιγμές, είναι οι αληθινές σχέσεις, η γενναιοδωρία και η μεγαλοσύνη!

Ας συνειδητοποιήσουμε πως δεν είναι ψευδαίσθηση, αλλά τρόπος ζωής, ανήκει σε όλους και κατακτάται αν κανείς το πάρει απόφαση να την κερδίσει!



Σας εύχομαι χαρούμενη, πολύχρωμη, ευτυχισμένη κάθε εποχή κι όχι μόνο η άνοιξη που μας έκανε σήμερα και επίσημα ποδαρικό...
Aς ζούμε κάθε στιγμή "υπνωτισμένοι" από τα χάδια της ευτυχίας!