Μελαγχολία, σάμπα και ο Λέοναρντ Μπερνστάιν...

 

"Samba", Heitor dos Prazeres (br.pinterest)

Kαλημέρα και Χρόνια Πολλά!

Τελευταία Κυριακή της Αποκριάς σήμερα και ταξιδεύουμε στη Βραζιλία και το φημισμένο καρναβάλι του Ρίο!

Φτερά, πούπουλα, κέφι, ξεσάλωμα, εντυπωσιακά κοστούμια, μα κυρίως ρυθμός!

Όλα κινούνται στους χορευτικούς ρυθμούς της ΣΑΜΠΑ!

Η σάμπα ήταν χορός των Αφρικανών, που ως γνωστόν μεταφέρθηκαν στο Νέο Κόσμο ως σκλάβοι.

Παράδοξο, αλλά "Σάμπα" στη γλώσσα τους σημαίνει "μελαγχολία". Λέξη και έννοιες
αντιφατικές, που δεν μπορούν λογικά να συνυπάρχουν.

Όμως, αν επισημανθεί πως η σάμπα προέρχεται από ένα χορό των προγόνων τους, τον χορό "τσόρο=θρήνος" με τον οποίο οι Αφρικανοί συνόδευαν τις ειδωλολατρικές θρησκευτικές τελετές του τόπου τους, ίσως η συσχέτιση γίνει αποδεκτή ευκολότερα.

Ως σκλάβοι, τους απαγορευόταν οποιαδήποτε θρησκευτική-τελετουργική έκφραση, φυσικά.

Έτσι, έπρεπε να βρουν ένα τρόπο να κρατήσουν ζωντανή την κουλτούρα, την παράδοση και τα έθιμά τους.

Άλλαξαν σε ταχύτατη τη ρυθμική αγωγή του τσόρο και με τη σάμπα, μετέτρεψαν δήθεν, τις θρησκευτικές τελετές σε χορευτικές εκδηλώσεις που έμοιαζαν με γιορτή κι έτσι ξεγελούσαν τους λευκούς.

Με το πέρασμα των χρόνων, η σάμπα αγαπήθηκε από όλους, ανεξαρτήτως χρώματος και καταγωγής και ενσωματώθηκε στην κουλτούρα τους...

Η SAMBA του ΜΠΕΡΝΣΤΑΪΝ:

Μπερνστάιν εν δράσει...
(pinterest)

O Λέοναρντ Μπερνστάιν το 1980 για τον εορτασμό της εκατονταετηρίδας της Συμφωνικής της Βοστώνης(πόλης όπου μεγάλωσε) κλήθηκε να γράψει ένα "Divertimento για Ορχήστρα", μια σύνθεση για μεγάλη συμφωνική ορχήστρα, αποτελούμενη από οκτώ σύντομες μπαγκατέλες, κάτι σαν "μουσικές νοσταλγίες".

Πρόκειται για συμφωνικό ρεπερτόριο από διαφορετικές ιστορικές περιόδους, καθώς ο συνθέτης αναφέρεται σε ποικίλα στυλ της αμερικανικής λαϊκής μουσικής. Φανφάρες, Εμβατήριο, Βαλς, Μαζούρκα, Μπλουζ, αλλά και Σάμπα, που κατά δήλωση του συνθέτη: "αντανακλούν τις μουσικές εμπειρίες της νεότητάς του που πάντα αναπολεί με ενθουσιασμό".

Όλη η σύνθεση στηρίζεται σε δυο τονικότητες: Την B (σι) από "Boston-Βοστώνη" και C (ντο) από Centennial-εκατονταετηρίδα".

Η "Samba" ακολουθεί ρυθμό "Allegro giusto", έχει γοητευτική λάτιν γεύση φυσικά, που υπογραμμίζεται από τα πολύχρωμα κρουστά. Σύντομης διάρκειας, στηρίζεται σε επαναλαμβανόμενο μοτίβο.

Η μελωδική ανάπτυξη οδηγεί τον ακροατή σε μοιραία σύγκριση με το ξεσηκωτικό: "West Side Story".

Μια σύνθεση που μάς θυμίζει καρναβαλικές φιέστες, μάς καλεί να φορέσουμε αυτοσχέδια φαντασμαγορικά κοστούμια και περίτεχνες μάσκες και να προσθέσουμε στους μουντούς καιρούς μας κάτι από το κλίμα της εύθυμης Αποκριάς...

Καλή Αποκριά με χαρά, κέφι και αστείρευτη διάθεση αισιοδοξίας, φίλοι μου!

Απελευθερώστε σώμα και μυαλό! Ξεχυθείτε σε ένα ατελείωτο ξεφάντωμα, γεμάτο παιχνίδι και τον αισθησιασμό μιας σάμπα!
Leonard Bernstein: "Divertimento for Orchestra - Samba":