Χαλίλ Γκιμπράν: Μουσική, η χρυσοχόος των δακρύων της κρυφής συγκίνησης

 

[Στη μνήμη του Χαλίλ Γκιμπράν, έφυγε σαν σήμερα 10 του Απρίλη του 1931]

"

"Μουσική", Χαλίλ Γκιμπράν

 Κάθισα πλάι σ'εκείνην που η ψυχή μου αγαπούσε κι άκουσα τα λόγια της. Ήμουν σιωπηλός, την αφουγκραζόμουν[...]Μια αλλόκοτη μαγεία πότισε τη φωνή της αγαπημένης μου.
Ήταν, φίλοι μου, η μουσική.
Την άκουγα κάθε φορά που η αγαπημένη μου στέναζε...Με το αυτί μου έβλεπα  την ομορφιά των αισθημάτων της.[..] Η μουσική είναι η γλώσσα των ψυχών κι οι μελωδίες είναι αύρες απαλές και δονούν τις χορδές της καρδιάς.
Η μουσική είναι τα λεπτεπίλεπτα δάκτυλα που χτυπούν τη θύρα των αισθήσεων[...]
Είναι η δόνηση μιας χορδής που εισχωρεί στ'αυτιά σου με τους κυματισμούς του αιθέρα και αναβλύζει από τα μάτια σου με το καυτό δάκρυ του καημού[...]
Η μουσική είναι σώμα πλασμένο από ένα τελευταίο στεναγμό.Αφ'οτου ο άνθρωπος βρέθηκε στη γη, η μουσική ήρθε σ'αυτον, εξ ουρανού αποκάλυψη[...]
Είναι όμοια με την Αγάπη.Οι πρωτόγονοι την τραγούδησαν στην έρημο. Οι βασιλιάδες στα παλάτια, ριγούν στο άκουσμά της.
Μοιάζει με τον ήλιο που χαιρετάει με τις αχτίδες του όλα τ'αγριολούλουδα..
Η μουσική, σαν λυχναράκι, διαλύει τα σκοτάδια
[...]
Ω, μουσική!Ω, Ευτέρπη ευλογημένη!Εσύ ο καρπός της θλίψης, το άνθος της χαράς, εσύ οπτασία, άρωμα πλούσιο, γλώσσα των εραστών, χρυσοχόος των δακρύων της κρυφής συγκίνησης![...]
Τιμήστε, ω εσείς φιλοξενούμενοι της γης τον Ορφέα, τον Δαβίδ, τον Αλ-Μαουσίλι.
Εξυψώστε το ιδεώδες του Μπετόβεν, του Βάγκνερ και του Μότσαρτ!
Διακήρυξε οικουμένη τη μεγαλοσύνη εκείνων, που έσπειραν τις πνοές τους στους ουρανούς, πλημμύρισαν τον αέρα με τρυφερά πνεύματα και δίδαξαν τον άνθρωπο να βλέπει με το αυτί και να ακούσει με την καρδιά!!

(Χαλίλ Γκιμπράν: "Η Μουσική και ο τρελός", εκδ. Printa, μτφ. Δεσπ. Σαραφείδου, σελ. 9-1ο-11-12-15-32-34-35)

Aυτοπροσωπογραφία

O τιμώμενος σήμερα Χαλίλ Γκιμπράν εκτός από ποιητής-στοχαστής, καταξιώθηκε και ως εικαστικός καλλιτέχνης.

Εφηβος ακόμη παρακολούθησε μια έκθεση ζωγραφικής με έργα προραφαηλιτών καλλτεχνων,ικανή να κατευθύνει και να διαμορφώσει  την δημιουργική του πορεία.
Νεαρός μαθήτευσε για δύο χρόνια κοντά στον Ωγκύστ Ροντέν.

Το εικαστικό έργο του Γκιμπράν ενσωματώνει στοιχεία Αισθητισμού και Συμβολισμού. Όπως και οι συμβολιστές, ετσι κι ο Γκιμπράν προσπάθησε να μεταδώσει βαθιά πνευματικά αισθήματα κι όπως οι Αισθητιστές, αναζήτησε ομορφιά σε κάθε τι, ως αντίδοτο για τον αχαλίνωτο υλισμό του κόσμου, γύρω του.
Τα έργα του είναι λάδια, ακουαρέλες, μολύβι και παστέλ. Πλάθουν έναν σύμπαν αιθέριο, λεπτό και ονειρικό, τον ίδιο κόσμο που ενέπνευσε και την ποιητική τέχνη του.



Aκούμε την "Ωδή στη χαρά" από την Ενάτη Συμφωνία του Μπετόβεν, ένα έργο ενσάρκωσης της αδελφωμένης ανθρωπότητας για την κατάκτηση της ουράνιας αρμονίας!
H μουσική της εκφράζει τη φωνή της επαναστατικής αισιοδοξίας.
Είναι η φωνή ενός ανθρώπου που αρνείται να παραδεχτεί την ήττα, του οποίου το κεφάλι παραμένει αγκυλωμένο στις αντιξοότητες.
Είναι "όμοια με την Αγάπη..., η χρυσοχόος των δακρύων της κρυφής συγκίνησης,...εκείνη που διδάσκει τον άνθρωπο να ακούει με την καρδιά", όπως γράφει και Χαλίλ Γκιμπράν.

Αξίζει να θυμηθούμε πως τον Απρίλιο του 1849, στη διάρκεια της επανάστασης στη Γερμανία, ο νέος-τότε- συνθέτης Ρίχαρντ Βάγκνερ διηύθυνε την Ενάτη του Μπετόβεν στη Δρέσδη.
Στο ακροατήριο βρισκόταν ο μέγας αναρχικός, Μπακούνιν, του οποίου οι ιδέες επηρέασαν τον Βάγκνερ στη νεότητά του.
Ενθουσιασμένος από τη μουσική, ο Μπακούνιν δήλωσε πως "εάν υπάρχει κάτι που αξίζει να διασώσουμε από τα ερείπια, αυτό είναι η Ενάτη!"

Nωρίτερα, το 1831, o Βάγκνερ είχε μεταγράψει για πιάνο την "Ενάτη Συμφωνία" του Μπετόβεν.

BEETHOVEN - Symphony no. 9 "CHORAL" - Leonard Bernstein :