Δημήτρης Χορν: ένας θεατρίνος από αυτούς που έπαιζαν σαν να ζούσαν και ζούσαν σαν να έπαιζαν...

"Ναι, η καταγωγή μου από τη μεριά του πατέρα μου δεν είναι ελληνική. Ο παππούς μου ήταν Αυστριακός. Οι Χορν δεν είμαστε από τους Βαυαρούς που ήρθαν με τον Όθωνα. Ο πατέρας του πατέρα μου ήρθε πολύ αργότερα στην Ελλάδα. Ερωτεύτηκε τη γιαγιά μου, βέρα Ελληνοπούλα, και την παντρεύτηκε..."
(Δημήτρης Χορν)



Ο μεγάλος μας καλλιτέχνης, Δημήτρης Χορν, γεννήθηκε στο κέντρο της Αθήνας, σ' ένα ξενοδοχείο στην Σταδίου. Το ημερολόγιο έγραφε 9 Μαρτίου 1921.


Η μητέρα του, Ευτέρπη Αποστολίδη, όπως και ο πατέρας του, ο αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, αλλά και γνωστός θεατρικός συγγραφέας, Παντελής Χορν φαίνεται πως επιθυμούσαν το νέο μέλος της οικογένειας να είναι κορίτσι, για να καλύψουν το κενό που τους είχε αφήσει ο θάνατος της κόρης τους, Νανάς, που έσβησε στα επτά της χρόνια. Άλλωστε είχαν αγόρι, το Γιάννη, δέκα χρόνια μεγαλύτερος από τον Δημήτρη.

Χορν-Κυβέλη,  "Μια γυναίκα χωρίς σημασία" 
1954 (pinterest)

Το πλήρες βαφτιστικό όνομα του Χορν ήταν Δημήτριος-Ελευθέριος και του το έδωσε η μεγάλη μας ηθοποιός, Κυβέλη, η οποία συνδεόταν με βαθιά, πολύχρονη φιλία με το ζεύγος Χορν. Το Ελευθέριος επιλέχθηκε λόγω τον πολιτικών φρονημάτων των γονέων και της πνευματικής μητέρας που ήταν φανατικοί Βενιζελικοί.

Στην αγκαλιά της νονάς του ως μωρό θα πρωτοεμφανιστεί στο θέατρο, ο Δημήτρης ή Τάκης, όπως τον φώναζαν χαϊδευτικά.
Ήταν στις "Γειτόνισσες", μια αθηναϊκή ηθογραφία του πατέρα του, Παντελή.
Λίγο χρόνια μετά, στην ηλικία των 4 ετών, πάλι στο Θέατρο Κυβέλη στο πλευρό της νονάς του ερμήνευσε ένα από τα παιδιά της "Νόρας" στο ομώνυμο θεατρικό του Ερρίκου Ίψεν.
Πολύ αργότερα, το 1954, νονά και βαφτισιμιός, θα ξαναβρεθούν στο ίδιο σανίδι στην παράσταση: "Μια γυναίκα χωρίς σημασία" του Ουάιλντ.

Ανάμεσα σε όλα τα ταλέντα του, έντονη ήταν και η ραδιοφωνική παρουσία του Χορν.
Αξιοσημείωτη είναι η συμμετοχή του στη σειρά πεντάλεπτων εκπομπών, που έγραφε ο Κώστας Πρετεντέρης: "Ο Ταχυδρόμος έφτασε".
Τον ακούμε να διαβάζει με μια σουρεαλιστική ειρωνεία στη φωνή του...

"Έπαιξα Σαίξπηρ, έπαιξα δράματα, έπαιξα και μουσικές κωμωδίες στην Κατοχή... Δεν είχα κανένα πρόβλημα...Θα' θελα να είχα γίνει ηθοποιός της επιθεωρήσεως. Θαύμαζα κάποιους ηθοποιούς αυτού του είδους.

Χορν και Χατζιδάκις στην "Οδό Ονείρων"

Η φωτο είναι δική μου από το βιβλίο.

Θα ήθελα να ήμουν ηθοποιός επιθεωρήσεως και το έκανα αυτό στην "Οδό Ονείρων". Δεν έτυχε πουθενά αλλού. Εκεί, στην "Οδό Ονείρων" βγήκε το απωθημένο μου.
Στην "Οδό Ονείρων" αυτοσχεδιάζαμε όλοι, δεν υπήρχε κείμενο. Βγήκε έτσι, γι' αυτό ήταν τόσο φρέσκο.
Εκεί τραγούδησα και τον "Ηθοποιό".
Η ηχογράφησή του με τυράννησε πάρα πολύ γιατί με πήρε ο Χατζιδάκις και με πήγε σε ένα στούντιο και τέλειωσα στις 5 το πρωί. Δεν έγιναν πρόβες γιατί μου το έδωσε την τελευταία μέρα, παραμονή της πρεμιέρας. Κι είχα πάρει ένα μαγνητόφωνο κι άκουγα τη μουσική κι έλεγα τα λόγια.. Τόσο, της "τελευταίας στιγμής..."

("Ο Δημήτρης Χορν μιλάει στον Ιάσονα Τριανταφυλλίδη", εκδ. ANDY΄S PUBLISHERS, σελ.24)



Σήμερα συμπληρώνονται εκατό χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου μας ηθοποιού. 

Ένα από τα στοιχεία που έκαναν τον Χορν τόσο πολύ γοητευτικό, ήταν οπωσδήποτε η αυθεντικότητά του. Ο Χορν υπήρξε ένας γνήσιος ΘΕΑΤΡΙΝΟΣ του παλιού καιρού, με την καλύτερη σημασία που μπορεί να έχει αυτή η λέξη, από αυτούς που έπαιζαν σαν να ζούσαν και ζούσαν σαν να έπαιζαν...

"Ηθοποιός σημαίνει φως", Δημήτρης Χορν:

Πορτραίτο του Χορν, Κώστας Σπυριούνης

(spyriounis.com)

Ο Χορν στη "Νυχτερίδα" του Στράους
(totheatro)

Πάντως, κανείς -θεωρώ- δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως ο Δημήτρης Χορν, αν δεν τον κέρδιζε η υποκριτική, σίγουρα θα μπορούσε να μεγαλουργήσει στο τραγούδι!
Είχε σωστή και σταθερή φωνή, μα πάνω απ' όλα εκφραστική. Μην ξεχνάμε πως έκανε το ντεμπούτο του στην οπερέτα του Γιόχαν Στράους: "Η Νυχτερίδα", όπου υποδύθηκε το ρόλο του Φάλκε.
(Ήταν το πρώτο έργο με το οποίο άνοιξε τις πύλες της η ΕΛΣ το Μάρτη του 1940).

Μπορούσε να βάφει κάθε φορά τη φωνή του με το χρώμα του συναισθήματος...Εκείνο του ερωτικού πάθους, της οργής, της αγανάκτησης...

Ανάμεσα σε άλλα, ερμήνευσε μοναδικά το πανέμορφο τραγούδι του Μίμη Πλέσσα, σε στίχους Κώστα Πρετεντέρη: "Ποιος το ξέρει".

Η προσωπογραφία του Χορν σε γραμματόσημο των ΕΛΤΑ
(Έργο του Κ. Σπυριούνη)
spyriounis.com

Μερικά πλάσματα, φίλοι μου, αφήνουν την αύρα τους να περιβάλλει την πλάση μας... κι ευτυχώς... Ο Χορν εκπροσωπεί μια καλλιτεχνική εποχή, που το θέατρο ήταν ταυτόσημο της "μαγείας"...Τότε, που φεύγοντας από μια παράσταση ένοιωθες πως η καρδιά και ο νους σου είχαν αλλάξει τον τρόπο να αντιδρούν..., πως σού είχε συμβεί κάτι ταχυδακτυλουργικά συνταρακτικό... 
Ανυπέρβλητος, χαρισματικός, πνευματώδης, κομψός, ρομαντικός, καλλιεργημένος.
Ένας και μοναδικός! Ο Δημήτρης Χορν!