Στης Λεβεντιάς τον άνεμο...

Ευγένιου Ντελακρουά: "Έλληνας πολεμιστής-λεβέντης" 

"Η λεβεντιά είναι μια πληγή

που πάντα αίμα τρέχει

Θε μου και πώς τηνε βαστά

εκείνος που την έχει!"

Μεθυσμένοι από τ’ αθάνατο κρασί του ‘21! Δόξα και τιμή σε εκείνους, που κάνουν όνειρα, έχουν όραμα, ιδανικά, θεοποιούν τη Λευτεριά! Δόξα και τιμή στους ήρωες-λεβέντες, που φύσηξαν "της λεβεντιάς τον άνεμο, της ομορφιάς την πούλια..."

Για την ετυμολογία της λέξης "ΛΕΒΕΝΤΙΑ", να πούμε πως προέρχεται από τον τούρκικο τύπο "levend" και το μετέπειτα ιταλικό "leventi" που δήλωνε ένα σώμα πυροβολητών του ναυτικού με πειρατές από την ανατολή.
Εξάλλου η ιταλική λέξη σημαίνει την "ανατολή".
Στη Μεσαιωνική εποχή η λέξη δήλωνε τον ατίθασο κι απείθαρχο νέο, το παράτολμο παλικάρι, με όλα εκείνα τα θαυμαστά χαρακτηριστικά της ανδρείας, της γενναιότητας, του ήθους, της ευψυχίας, του φιλότιμου!

Ο ιδρυτής της Εθνικής μας Σχολής, Μανώλης Καλομοίρης γράφει την περίφημη "1η Συμφωνία του.op 21", γνωστή ως "Συμφωνία της Λεβεντιάς", τίτλος που αποδόθηκε αφού ο συνθέτης προσπάθησε εμπνεόμενος από την πατρίδα να αποδώσει τη συγκίνηση που πηγάζει από την ελληνική λεβεντιά σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, πολέμου, θανάτου, αγάπης…

Αυτό το μεγαλόπνοο και ρωμαλέο έργο για μεγάλη ορχήστρα και χορωδία, είναι ορόσημο όχι μόνο για τη δημιουργική πορεία του Καλομοίρη, αλλά και για όλη την Ελληνική μουσική. Ανήκει στην κατηγορία της προγραμματικής μουσικής, έργο ποτισμένο βαθιά τη ρομαντική αισθητική, όπου η ποιητική ιδέα μετουσιώνει τις δημοτικοφανείς μελωδίες σε συμφωνική φόρμα ηρωικού χαρακτήρα, με ορμή και ψυχικό σθένος!

Μπορεί να αποδοθούν στη σύνθεση Μπετοβενικές καταβολές…
Παράδειγμα το φινάλε, όπου ο Καλομοίρης ακολουθώντας τα πρότυπα του Μπετόβεν στην 9η, αναθέτει σε χορωδία να ψάλλει τον βυζαντινό ύμνο "Τη Υπερμάχω", όπου περίτεχνα η κατανυκτική μελωδία του πλέκεται με μουσικό υλικό που ο συνθέτης έχει παρουσιάσει στα προγενέστερα μέρη της σύνθεσης.

Η Συμφωνία αναπτύσσεται σε 4 μέρη που αντικατοπτρίζουν τη γνήσια πατριωτική συγκίνηση, το όραμα και τα ιδανικά του Έλληνα:

1. "Ηρωικά και Παθητικά" αποτυπώνει την ορμή της νιότης, τη χαρά της νίκης.
2. "Το κοιμητήρι της βουνοπλαγιάς" βασισμένο στο ομότιτλο ποίημα, σκιαγραφεί την απότιση φόρου τιμής στους πεσόντες λεβέντες ήρωες.
3. "Σκέρτσο", ο συνθέτης απεικονίζει μουσικά το γλέντι των παλικαριών σε μια ανάπαυλα μάχης
4. "Νικητήρια", το θριαμβευτικό φινάλε πάνω στο Βυζαντινό ύμνο.

Θα ακούσουμε το 3ο μέρος, όπου η λεβεντιά κυριαρχεί, τα παλικάρια με ψυχή αδούλωτη χαίρονται! Ένα μέρος που μεταφέρει τον παλμό της ηρωικής εποχής γιατί η ελληνική ψυχή δεν σκλαβώνεται, ούτε προσκυνά τυράννους!

Μ. Καλομοίρης: "Συμφωνία τη Λεβεντιάς-Σκέρτσο,
Το γλέντι των γενναίων παλικαριών":

Στο παραπάνω εικαστικό: "Έλληνας πολεμιστής-λεβέντης", του Ευγένιου Ντελακρουά, που εκτίθεται στην Εθνική Πινακοθήκη, ο ζωγράφος αποτυπώνει μια πολεμική σκηνή από τον ελληνικό πόλεμο της ανεξαρτησίας.
Ο Έλληνας αγωνιστής, λεβέντης πραγματικός μάχεται καβάλα στο άλογό του. Ο δημιουργός χρησιμοποιώντας θερμά και ψυχρά χρώματα τονίζει το αγέρωχο βλέμμα του ενώ σκιαγραφεί το άτι σχεδόν να αιωρείται κι όχι να πατά στο έδαφος. Τα μάτια του Έλληνα αγωνιστή, αλλά και του αλόγου είναι στραμμένα προς τον σκοτωμένο Τούρκο, αδιάφορα και υποτιμητικά....