Ethel Smith: "Πράξεις, όχι λόγια!"

 

Η Ethel Smyth σε μια συνάντηση της Ένωσης Γυναικών, 1912.
 classicfm

Χρόνια Πολλά στις γυναίκες όλης της γης! Στις γυναίκες που παλεύουν και μάχονται σκληρά ν' αποδείξουν την αξία και την προσφορά τους!

Η Έθελ Σμιθ είναι από τις χαρακτηριστικές περιπτώσεις που ανοιχτά έθιξαν το θέμα της ισότητας των φύλων και διατράνωσε τα πιστεύω της με πράξεις κι όχι λόγια!

Η βρετανίδα καλλιτέχνις δεν έμεινε στην ιστορία μόνο για τις μουσικές της ικανότητες, αλλά και για τους αγώνες της για την ισότητα των δυο φύλων.

Με πολύ µεγάλο πείσµα και υποµονή κατάφερε να αναδειχθεί ως συνθέτης και µαέστρος, αλλά και ως ακτιβίστρια, γνωστή για τη συμβολή της στους αγώνες για την ψήφο των γυναικών.

Το 1910 έγραψε τη φεμινιστική μουσική σύνθεση: "Εμβατήριο των Γυναικών", που αφιερώθηκε στην Ένωση Γυναικών και καθιερώθηκε ως ύμνος του Κινήματος για την διεκδίκηση της γυναικείας ψήφου.

Η εποχή της (19ος αι.) χαρακτηρίζεται από τις έντονες διεκδικήσεις των γυναικών για ίση αντιµετώπιση με τους άνδρες.

"Υμνος, αλλά και προτροπή για μάχη" περιέγραψαν οι εφημερίδες τη σύνθεση αυτή της Σμιθ, που υφολογικά ακολουθεί τον τύπο του λήντ για φωνή και πιάνο. Συνετέθη πάνω σε στίχους της Cicely Hamilton, με το μοτίβο της να είναι εμπνευσμένο από παλιά παραδοσιακή μελωδία της Ν. Ιταλίας .

Η Σμιθ το 1912 φυλακίστηκε για την ενεργή συμμετοχή της στους αγώνες για την ψήφο της Γυναίκας μαζί με άλλες ακτιβίστριες. Η συνθέτις κατά τη διάρκεια διαδήλωσης είχε σπάσει το τζάμι της οικίας του υπουργού.

Στη φυλακή την επισκέφτηκε κι ο μαέστρος Thomas Beecham, ο οποίος αναφέρει πως "οι γυναίκες τραγουδούσαν αγέρωχες το "The March of the Women", ενώ η Έθελ Σμιθ από το παραθυράκι του κελιού της τίς διηύθυνε με την οδοντόβουρτσά της".

Η συνθέτις αναθεώρησε τον Ύμνο αρκετές φορές.

1. Θα τον ακούσουμε στη χορωδιακή επεξεργασία του με συνοδεία ορχήστρας:

Ethel Smyth: "The March of the Women":

2. To "March of the Women" χρησιμοποιήθηκε επίσης στην Ουβερτούρα της φεμινιστικής όπεράς της: "The Boatswain's Mate" σε δικό της λιμπρέτο που αφορά μια χήρα ιδιοκτήτρια πανδοχείου, ανεξάρτητη, προοδευτική φύση, που έχει κουραστεί να απορρίπτει προτάσεις γάμου πιστεύοντας πως μια γυναίκα δεν χρειάζεται την προστασία και καθοδήγηση ενός άνδρα...

Η όπερα χαρακτηρίστηκε ως η πιο "εύγευστη" κωμική όπερα της Σμιθ, με τους κριτικούς να αποδέχονται πως η συνθέτις είχε "βαθιά κατανόηση των Μοτσάρτιων μελωδικων δομών και γνώριζε πώς να στήνει τους τραγουδιστούς διαλόγους όπως εκείνος".

Ethel Smyth: "The Boatswain's Mate, Overture":