Smetana: Η Πουλημένη μνηστή, ο τσέχικος εθνικός ύμνος"

(με αφορμή τη γενέθλια επέτειο του Τσέχου Μπέντριχ Σμέτανα)

"Με τη βοήθεια και τη χάρη του Θεού, θα γίνω Μότσαρτ στη σύνθεση και Λιστ στην τεχνική", 

καταγράφει στο παιδικό του ημερολόγιο ο Μπέντριχ Σμέτανα, που δίκαια θεωρήθηκε ένα παιδί-θαύμα, καθώς 5 χρονών συμμετείχε ως βιολιστής σε κουαρτέτο εγχόρδων, στην ηλικία των 6 εμφανίστηκε στο πρώτο του ρεσιτάλ πιάνου και έγραψε την πρώτη σύνθεσή του σε ηλικία 8 χρονών.

Με τη μουσική του να υποστηρίζει   την εθνική ταυτότητα της χώρας του, είναι ο ιδρυτής της Τσέχικης Μουσικής Σχολής, παρότι έμαθε σε προχωρημένη ηλικία να μιλά καλά τη μητρική του γλώσσα.(Γεννήθηκε στη Βοημία, επαρχία τότε της αυστριακής αυτοκρατορίας, γι' αυτό μιλιόταν από τους κατοίκους ως επίσημη γλώσσα η Γερμανική)

Θαυμαστής του έργου του υπήρξε ο Φραντς Λιστ, όπως και ο Χ. Σχόνμπεργκ  στο βιβλίο του "Οι ζωές των μεγάλων συνθετών" προσδιορίζει το Σμέτανα σαν: "τον πρώτο, που χρησιμοποιεί ως βάση για τη μουσική του τέχνη το λαϊκό Βοημικό τραγούδι".

Ο Σμέτανα έγραψε 8 όπερες, με πιο δημοφιλή ανάμεσά τους την δεύτερη στη σειρά: η "Πουλημένη Μνηστή". 
Είναι έργο που έγραψε την τριετία 1866-69, η οποία εντάσσεται στο πλαίσιο της εμμονής του, να δημιουργήσει τη μέχρι τότε ανύπαρκτη εθνική Τσέχικη όπερα, που θεωρείται το αριστούργημα του τσέχου συνθέτη κι από πολλούς χαρακτηρίζεται ως ο τσεχικός εθνικός ύμνος.

Ο Σμέτανα με αφάνταστη μουσική εφευρετικότητα διηγείται τη σπαρταριστή ιστορία, όπου εκτυλίσσεται σε ένα Βοημικό χωριό.
Αναφέρεται στη φτωχή Μαρένκα, που πιέζεται από τον πατέρα της να παντρευτεί τον τραυλό αλλά πλούσιο Βάτσεκ, γιο του γαιοκτήμονα της περιοχής. Όμως η κοπέλα είναι ερωτευμένη με έναν νέο άγνωστης καταγωγής, τον Γιένικ, ο οποίος φαινομενικά ξεπουλάει την αγάπη της έναντι αμοιβής, με μόνο όρο αυτή να παντρευτεί έναν από τους γιους του πλούσιου γαιοκτήμονα.
Στο τέλος ο νέος κερδίζει τα χρήματα αλλά και τη νύφη, αφού αποκαλύπτεται ότι ο Γιένικ είναι ο χαμένος γιος .

Πρόκειται για όπερα ατμοσφαιρική με αυθεντικά τσεχικά στοιχεία και από την Εισαγωγή ο Σμέτανα μεταφέρει τη φρεσκάδα, την ορμητικότητα και το χιουμοριστικό πνεύμα του έργου.

Θα ακούσουμε το "Χορό των Κωμωδών" από την 3η Πράξη, που αποτελεί μια κωμική σκηνή, όπου το χιούμορ περισσεύει και το κέφι πολλαπλασιάζεται σε κάθε λαμπρό χτύπημα των κυμβάλων και των τυμπάνων. 

Ο "Χορός των κωμωδών" είναι ένα perpeteum mobile (συνεχής κίνηση των φθόγγων): γοργός καλπασμός, tutti κορύφωση, όπως και στην δημοφιλή εισαγωγή της όπερας, που στην περίπτωση αυτή τα τρίηχα  εμφανίζονται με έντονες συγκοπές.

Ταχύτατες δοξαριές από τα έγχορδα, σαλπίσματα χαράς και ευθυμίας από τα τρομπόνια και τις τρομπέτες, λικνιστικός, ξεσηκωτικός ρυθμός, που διακόπτεται απότομα...όπως απότομα ξαναρχίζει, προκαλώντας πλατύ μειδίαμα στον ακροατή σκεπτόμενος τις φάρσες των κωμωδών...

Το απολαμβάνουμε σε μια σπαρταριστή απόδοση από την Φιλαρμονική του Βερολίνου. Στο πόντιουμ ο Χέρμπερτ φον Κάραγιαν:

Smetana: "The Bartered Bride - Dance Of The Comedians":

Και η σκηνή από την όπερα(στο 1:46)