Το Κάρνεγκι Χωλ και μια Φανφάρα για την ασυνήθιστη γυναίκα...

 

(prestomusic)

Οι "Fanfares for the Uncommon Woman" είναι μια σύνθεση αποτελούμενη από έξι σύντομης διάρκειας μέρη της πολυβραβευμένης αμερικανίδας, Joan Tower η μουσική της οποίας, πολύχρωμη, τολμηρή και γεμάτη ενέργεια έχει επαινεθεί επανειλημμένως. 

Διαβάζοντας τον τίτλο, η σκέψη κάθε φιλόμουσου θα οδηγηθεί ακαριαία στη σύνθεση του Άαρον Κόπλαντ: "Fanfare for the Common Man".

Και όντως...Η συνθέτις εμπνεύστηκε τη δημιουργία της ως απάντηση σε κείνη τη σύνθεση του Κόπλαντ και μοιάζουν αρκετά ως προς την ενορχήστρωση, μόνο που στη σύνθεση της Τάουερ προστίθενται περισσότερα, συνηθισμένα ή μη, κρουστά.

Η συνθέτις, Joan Tower 
wisemusicclassical

Κατά δήλωση της δημιουργού: 

"ήταν τις δεκαετίες του '70, με την άνθιση του φεμινιστικού κινήματος, που το γυναικείο φύλο επικρίνονταν...Πολύ μεγάλο ποσοστό των ανδροκρατούμενων κοινωνιών υποστήριζαν στερεοτυπικές απόψεις ότι οι γυναίκες δεν είχαν αρκετή δύναμη ή εισόδημα...Αυτό με έτρωγε για χρόνια... Συγκυριακά κάποια χρόνια αργότερα η Συμφωνική του Χιούστον μου ζήτησε να γράψω μια φανφάρα... Η μοναδική φανφάρα που ήξερα, ήταν η  "Fanfare for the Common Man" του Κόπλαντ, και ο τίτλος με ενοχλούσε πολύ. "Φανφάρα για τον κοινό άνθρωπο;"... Μου ακουγόταν πολύ ελιτίστικο. Έτσι, έπρεπε να "αντισταθώ" και προέκυψε η "ασυνήθιστη γυναίκα" η γυναίκα που ρισκάρει, που εκτίθεται με όποιο κόστος".

 Η Τάουερ χρειάστηκε σχεδόν 3 δεκαετίες για να ολοκληρώσει το έργο, με την πρώτη φανφάρα να γράφεται  το 1987 και την έκτη το 2016.

Οι έξι φανφάρες αποτελούν φόρο τιμής σε κάθε γυναίκα που τολμά, επιμένει, παίρνει ρίσκα και προχωρά στο στόχο της παραμερίζοντας τους κινδύνους...

Η Τάουερ αφιέρωσε κάθε φανφάρα σε μια εμπνευσμένη και χαρισματική προσωπικότητα της τέχνης, όπως τις μαέστρες , Marin Alsop και JoAnn Falletta, την δ/ντρια συμφωνικής και συναυλιακής μουσικής του ASCAP, Frances Richard, την Joan Briccetti υπεύθυνη της Συμφωνικής του St. Louis κλπ..

Carnegie Hall

Προτείνω να ακούσουμε την  Τρίτη Φανφάρα -ανάθεση από το  Carnegie Hall για να εκτελεστεί ανήμερα στην 100στή γενέθλια επέτειο από την ίδρυσή του. 

Ο Νεουορκέζικος Ναός της Μουσικής άνοιξε τις πύλες του, 5 Μαΐου 1891, με μια μεγαλειώδη συναυλία, κατά την οποία παρευρέθηκε και ο ίδιος ο Τσαϊκόφσκυ, διευθύνοντας. 

Ο ρώσος συνθέτης εγκωμίασε  το Kάρνεγκι Χολ, που φημιζόταν για την άψογη ακουστική του, χαρακτηρίζοντας την αίθουσα ένα "Θαύμα"!

 5 Μαΐου του 1991, εκατό χρόνια από την ίδρυση του Κάρνεγκι και με τον  Zubin Mehta στο πόντιουμ κάνει πρεμιέρα η διαισθητικής προσέγγισης και δυναμισμού φανφάρα της Joan Tower, συναυλία η οποία βιντεοσκοπήθηκε και θα απολαύσουμε ευθύς.

Τα κόρνα παίζοντας ένα κατιόν διάστημα αναγγέλουν την έναρξη της φανφάρας, ζητώντας την προσοχή μας. Υποβλητική ατμόσφαιρα, προετοιμάζει ηχητικά την είσοδο των τρομπετών που το ηχόχρωμά τους  είναι το πλέον κατάλληλο για τον απαιτούμενο ενθουσιαστικό, εορταστικό τόνο. Η ανάλαφρη, λυρική μελωδία ηχεί με ηπιότητα, και συνεχίζει πληθωρικά σε δυναμική έξαρση με τα υπόλοιπα αστραφτερού ηχοχρώματος χάλκινα να πλαισιώνουν μοναδικά, ενισχύοντας την δύναμη και τον όγκο της ορχήστρας.
Το θριαμβικό παραλήρημα δίνει τη σκυτάλη σε μια ήρεμη, αργή coda για το κλείσιμο.

 Joan Tower: "Fanfares for the Uncommon Woman, Μov. III for Carnegie Hall":