 |
| "Τhe Raising of Lazarus", Sebastiano del Piombo |
Στο ομοθεματικό εικαστικό του Σεμπαστιάνο ντελ Πιόμπο, ο ζωγράφος συνδυάζει τη θέρμη των χρωμάτων της Βενετικής Σχολής με την ανατομική καθαρότητα, που είχε διδαχτεί από τα έργα του φίλου και θαυμαστή του, Μικελάντζελο.
Πρόκειται για μεγαλειώδες έργο, παραγγελία του Πάπα Κλήμη Ζ΄, απαράμιλλης εικονογραφικής σύλληψης και συναισθηματικής έκφρασης!
Τo φόντο, ένα ερειπωμένο τοπίο, κάτω από το συννεφιασμένο ουρανό...Πολλές φιγούρες, μαεστρικά τοποθετημένες τριγύρω και καμωμένες σύμφωνα με τις οδηγίες του Μικελάντζελο, όλα πρόσωπα που παρακολουθούν το ασύλληπτο γεγονός της Ανάστασης, όπως αυτό περιγράφεται στο ευαγγέλιο του Ιωάννη.
Για το μέρος του πίνακα που βρίσκεται ο Λάζαρος, ο ζωγράφος έχει επιλέξει σκούρα χρώματα για να τονιστεί ο θάνατος, αντίθετα με το πρόσωπο του Ιησού και το γλυκό ροδί χρώμα του χιτώνα του, που είναι στο φως!
Ο Σεμπαστιάνο απεικονίζει το Χριστό όρθιο κι ανεβασμένο σε ένα πεζούλι, με το χέρι σηκωμένο για να επικαλεσθεί τη δύναμη του Θεού και το άλλο να δείχνει τον Λάζαρο, που κάθεται στην άκρη του πέτρινου τάφου του , ενώ κάποιος Ιουδαίος τού ξετυλίγει τις ταινίες από το σάβανο.
Δίπλα στέκει η Μαρία γονατισμένη με δέος, ενώ η Μάρθα σηκώνει τα χέρια και στρέφει το κεφάλι της, αδύνατο να κοιτάξει.
Ο Πέτρος, κάτω αριστερά κι άλλοι μαθητές γυρίζουν ο ένας στον άλλο με έκπληξη και απορία.
Schubert: "Lazarus":
Τη σύνθεση ενός ορατορίου με θέμα την Ανάσταση του Λαζάρου άρχισε το 1820, ο Φραντς Σούμπερτ, προκειμένου να εκτελεστεί το Πάσχα της ίδιας χρονιάς, που όμως άφησε ανολοκλήρωτο. Δομημένο σε 3 πράξεις, πολλοί τού δίνουν μορφή καντάτας για έξι σολίστ, μικτή χορωδία και ορχήστρα.
Ο συνθέτης ολοκλήρωσε μόνο την πρώτη πράξη και ένα κομμάτι από τη δεύτερη.
Ο λιμπρετίστας του ορατορίου ήταν και θεολόγος. Ετσι πίστευε πως η θρησκευτική ιστορία που πραγματεύεται μια μουσική σύνθεση θα πρέπει να μεταδίδει ατόφια το μήνυμα και τα συναισθήματα, παρά να στοχεύει στην οπερατική παρουσίαση των χαρακτήρων και των καταστάσεων.
Εντούτοις, ο Σούμπερτ πειραματιζόμενος με τις οπερατικές τεχνικές την εποχή εκείνη, χρησιμοποίησε αρκετά λυρικά στοιχεία.
Το ορατόριο δεν εκτελέστηκε ποτέ κατά τη διάρκεια της ζωής του Σούμπερτ.Τα χειρόγραφα του ανακάλυψε ο αδελφός του, μετά τον πρόωρο θάνατο του συνθέτη.
O "Λάζαρος" αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα του πρωτοποριακού δράματος της μουσικής του Σούμπερτ, με εξαιρετικά εύκαμπτες και εκφραστικές άριες, με τις οποίες προϊδεάζει τις όπερες στα τέλη του 19ου αιώνα.
Ο Αϊνστάιν ισχυρίστηκε ότι ο "Λάζαρος" ξεπέρασε τόσο τον "Τανχόυζερ", όσο και τον "Λόενγκριν".
Τo φόντο, ένα ερειπωμένο τοπίο, κάτω από το συννεφιασμένο ουρανό...Πολλές φιγούρες, μαεστρικά τοποθετημένες τριγύρω και καμωμένες σύμφωνα με τις οδηγίες του Μικελάντζελο, όλα πρόσωπα που παρακολουθούν το ασύλληπτο γεγονός της Ανάστασης, όπως αυτό περιγράφεται στο ευαγγέλιο του Ιωάννη.
Για το μέρος του πίνακα που βρίσκεται ο Λάζαρος, ο ζωγράφος έχει επιλέξει σκούρα χρώματα για να τονιστεί ο θάνατος, αντίθετα με το πρόσωπο του Ιησού και το γλυκό ροδί χρώμα του χιτώνα του, που είναι στο φως!
Ο Σεμπαστιάνο απεικονίζει το Χριστό όρθιο κι ανεβασμένο σε ένα πεζούλι, με το χέρι σηκωμένο για να επικαλεσθεί τη δύναμη του Θεού και το άλλο να δείχνει τον Λάζαρο, που κάθεται στην άκρη του πέτρινου τάφου του , ενώ κάποιος Ιουδαίος τού ξετυλίγει τις ταινίες από το σάβανο.
Δίπλα στέκει η Μαρία γονατισμένη με δέος, ενώ η Μάρθα σηκώνει τα χέρια και στρέφει το κεφάλι της, αδύνατο να κοιτάξει.
Ο Πέτρος, κάτω αριστερά κι άλλοι μαθητές γυρίζουν ο ένας στον άλλο με έκπληξη και απορία.
Schubert: "Lazarus":Τη σύνθεση ενός ορατορίου με θέμα την Ανάσταση του Λαζάρου άρχισε το 1820, ο Φραντς Σούμπερτ, προκειμένου να εκτελεστεί το Πάσχα της ίδιας χρονιάς, που όμως άφησε ανολοκλήρωτο. Δομημένο σε 3 πράξεις, πολλοί τού δίνουν μορφή καντάτας για έξι σολίστ, μικτή χορωδία και ορχήστρα.
Ο συνθέτης ολοκλήρωσε μόνο την πρώτη πράξη και ένα κομμάτι από τη δεύτερη.
Ο λιμπρετίστας του ορατορίου ήταν και θεολόγος. Ετσι πίστευε πως η θρησκευτική ιστορία που πραγματεύεται μια μουσική σύνθεση θα πρέπει να μεταδίδει ατόφια το μήνυμα και τα συναισθήματα, παρά να στοχεύει στην οπερατική παρουσίαση των χαρακτήρων και των καταστάσεων.
Εντούτοις, ο Σούμπερτ πειραματιζόμενος με τις οπερατικές τεχνικές την εποχή εκείνη, χρησιμοποίησε αρκετά λυρικά στοιχεία.
Το ορατόριο δεν εκτελέστηκε ποτέ κατά τη διάρκεια της ζωής του Σούμπερτ.Τα χειρόγραφα του ανακάλυψε ο αδελφός του, μετά τον πρόωρο θάνατο του συνθέτη.
O "Λάζαρος" αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα του πρωτοποριακού δράματος της μουσικής του Σούμπερτ, με εξαιρετικά εύκαμπτες και εκφραστικές άριες, με τις οποίες προϊδεάζει τις όπερες στα τέλη του 19ου αιώνα.
Ο Αϊνστάιν ισχυρίστηκε ότι ο "Λάζαρος" ξεπέρασε τόσο τον "Τανχόυζερ", όσο και τον "Λόενγκριν".
"LAZARUS", Franz Schubert, D.689:
To 1994, ο μαέστρος Χέλμουτ Ρίλινγκ πρότεινε στο σοβιετικό συνθέτη και μαθητή του Σοστακόβιτς, Εντισόν Ντενίσοφ να ολοκληρώσει το ορατόριο του Σούμπερτ.
Ο Ντενίσοφ αρχικά επιφυλακτικός, δέχτηκε συμπληρώνοντας τη 2η πράξη και προσθέτοντας την τρίτη.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο συμπληρωμένος "Λάζαρος διαθλάται μέσα από το πρίσμα του 20ου αιώνα. Το φάσμα του φωτός του ακτινοβολεί στα μεταβαλλόμενα χρώματα του μετα-μαλεριανού εξπρεσιονισμού, το σειριακό στυλ, τους τολμηρούς ρυθμούς και την ενορχήστρωση", που ο Ντενίσοφ υπέβαλε το έργο.
Ο Ντενίσοφ αρχικά επιφυλακτικός, δέχτηκε συμπληρώνοντας τη 2η πράξη και προσθέτοντας την τρίτη.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο συμπληρωμένος "Λάζαρος διαθλάται μέσα από το πρίσμα του 20ου αιώνα. Το φάσμα του φωτός του ακτινοβολεί στα μεταβαλλόμενα χρώματα του μετα-μαλεριανού εξπρεσιονισμού, το σειριακό στυλ, τους τολμηρούς ρυθμούς και την ενορχήστρωση", που ο Ντενίσοφ υπέβαλε το έργο.
Aκούμε την Άρια της Μάρθας:
Πόσα μισοτελειωμένα έργα άφησε πίσω του ο γλυκός μας Σούμπερτ, Ελπίδα μου μέσα στην τόσο σύντομη ζωή του! Όλα αριστουργήματα που δείχνουν το ταλέντο του, την φαντασία του αλλά και τις υπέροχες ενορχηστρώσεις. Καλό το συμπληρωματικό έργο του ορατορίου αλλά δεν φτάνει την μαγεία της αρχικής σύνθεσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντυπωσιακό το εικαστικό του Σεμπαστιάνο ντελ Πιόμπο που δείχνει την έκσταση των στιγμών της Ανάστασης του Λαζάρου.
Χρόνια Πολλά στους εορτάζοντες και καλό βράδυ αγαπημένη μου! ❤
Δεν ξερω αν ο αγαπημενος ρομαντικος συνθετης άφηνε τα εργα ημιτελή, εκούσια ή τα παραμέριζε γιατι κάποια άλλη έμπνευση ερχοταν κατα πάνω του και ηθελε να την καταγραψει, Αζη μου!Σιγουρα όμως, οπως λες, τα τοσα εργα του μαρτυρούν , αν μη τι άλλο, την ευκολία του σε συνθετικές ιδέες και την τεραστια παραγωγικότητα του.
ΔιαγραφήΟ πλέον αγνός, τρυφερός και λυρικός συνθέτης, που το έργο του διέπεται εμφανώς από το πνεύμα του ρομαντισμού κι οι μελωδίες του αποπνέουν συναισθηματική συμμετρία και ύφος ονειρικής πραγματικότητας, μας δειχνει και την μαεστρια του στα θρησκευτικο ειδος της μουσικης. Λιγες οι συνθεσεις του ιερης μουσικής, αν εξαιρεσουμε τις Λειτουργιες του, όμως ικανες να φανερωσουν το μέγεθος της φαντασίας σε μουσικές ιδεες, τη μεγαλοφυία του και ξαναφερνουν στο νου τη φραση που δικαίως ξεστομισε ο Μπετοβεν όταν γνωρισε το εργο του Σουμπερτ: "Σίγουρα αυτός έχει τη θεϊκή φλόγα!"
Το εικαστικό ειναι από τα αγαπημενα μου για την Ημερα!
Χρονια Πολλα στους εορταζοντες και ευχομαι όλοι μας να εχουμε Καλη Μεγάλη Εβδομαδα και να οδηγηθουμε με υγεια στο θαύμα της Ανάστασης!
Ευχαριστω, αγαπημενη μου για την αναγνωση-ακρόαση και προσοχή σου! ❤ Καλο βραδυ!