| rateyourmusic |
Μπορεί το όνομά του να είναι συνώνυμο με την κινηματογραφική μουσική και τις θαυμαστές συνεργασίες του με καταπληκτικούς σκηνοθέτες όπως, Φελλίνι, Βισκόντι, Βερντμίλερ,Τζεφιρέλι….
Όμως ο Νίνο Ρότα, ο "αισθαντικός μελωδός του "ανεξήγητου", όπως τον αποκάλεσε ο Μάνος Χατζιδάκις δείχνοντας με αυτό το χαρακτηρισμό τον απεριόριστο θαυμασμό του στον ιταλό συνθέτη, έχει και μια άλλη πτυχή στο αριστουργηματικό συνθετικό έργο του.
Γεννήθηκε στο Μιλάνο, 3 του Δεκέμβρη και σήμερα συμπληρώνονται 110 χρόνια από τη γέννησή του.
Θεωρείται παιδί-θαύμα κι έγραψε το πρώτο του ορατόριο σε ηλικία 11 ετών! Μαθήτευσε στο πλευρό των Καζέλα και Πιτσέτι, ενώ στα χρόνια των σπουδών του στις ΗΠΑ ήρθε σε επαφή με τη μουσική του Τζωρτζ Γκέρσουιν.
Μπορεί να απέκτησε ευρεία αναγνώριση με την μουσική για τον κινηματογράφο, όμως ο ίδιος θεωρούσε τον εαυτό του "συνθέτη κλασικής μουσικής".
Ανάμεσα στις συνθέσεις για 150 ταινίες βρίσκουμε διαμαντάκια από όπερες, μπαλέτα, καθώς και έργα σκηνικής και συμφωνικής μουσικής.
Το Κοντσέρτο σε Nτο μείζονα, το Κοντσέρτο σε μι ελ. με υπότιτλο Piccolo mondo antico και το Κονσέρτο σε ντο ελ., γνωστό ως "Concerto soirée", μια σουίτα πέντε κινήσεων.
Η πρώτη παρουσίαση του έργου έγινε το 1962 με τον ίδιο το Νίνο Ρότα στο πιάνο. Κάθε κίνηση θυμίζει τις χορευτικές φόρμες του 19ου αι. -όπως υποδεικνύεται από τους τίτλους- και μεταφέρει τον ακροατή σε μια αίθουσα χορού καλώντας τον να συμμετάσχει στον κομψό στροβιλισμό:
Valzer Fantasia
Ballo Figurato
Romanza
Quadriglia
Can Can
Το μαγικό που πετυχαίνει εδώ ο Ρότα είναι που προμηθεύει τη σύγχρονη εποχή με υλικό από το παρελθόν, υλικό αναμνήσεων...
Κάποια από τα θέματα των χορών του κονσέρτου χρησιμοποιήθηκαν από το δημιουργό και σε άλλες συνθέσεις του. Όπως, το μελαγχολικό θέμα της Romanza, συμπεριλήφθηκε στο "La Strada", ενώ το τελικό Can Can στο περίφημο "8½".
1. Η πρώτη κίνηση είναι εμφανώς επηρεασμένη από τη ρομαντική αύρα του Σοπέν και τις ιμπρεσιονιστικές πινελιές του Ντεμπισί. Στο ρυθμό του βαλς, η πιανιστική μελωδία ηχεί κομψή κι εκλεπτυσμένη με το θέμα να αναπτύσσεται εν συντομία, ενώ διακόπτεται από ένα κάπως ταραγμένο κεντρικό τμήμα.
 |
| (nkoda) |
2. Η δεύτερη κίνηση Ballo Figurato, χαρακτηρίζεται από εύθυμη διάθεση. Αποτελεί ζωηρό χαριτωμένο διάλογο ανάμεσα στο σολιστικό όργανο και την ορχήστρα, με συχνές διασταυρώσεις με επιθετικά μοτίβα από επαναλαμβανόμενες νότες που εκτελούν τα ξύλινα και τα χάλκινα πνευστά.
3. Ακολουθεί η τρίτη κίνηση, η μελαγχολική Ρομάντζα. Το γεμάτο ευαισθησία θέμα εισάγει το πιάνο που αντιπαραβάλλεται με σύντομες νύξεις από τη βιόλα και το τσέλο. Το αγγλικό κόρνο κινείται παράδοξα με μουσικούς υπαινιγμούς πάνω στο κύριο θέμα. Η Ρομάντζα χρησιμοποιήθηκε από τον Ρότα και στην ταινία "La Strada".
4. Η τέταρτη κίνηση, αρκετά πρωτότυπη, στηρίζεται στο ύφος της Quadrille, παραδοσιακού αντικριστού χορού της νότιας Ιταλίας. Η χαρούμενη διάθεση επανέρχεται με επαναλαμβανόμενα αρπίσματα σ' ένα ρυθμικό ξεφάντωμα και μοτίβα που παραπέμπουν σε λαχάνιασμα από τρεχαλητά.
5. Το κονσέρτο κλείνει περίφημα με ένα ξεσηκωτικό Can Can. Ιδιαίτερα δεξιοτεχνικό μέρος, όπου συνδυάζει το σκέρτσο και τη ζωντάνια με τη δραματικότητα. Πολλοί εντοπίζουν σ' αυτή την τελική κίνηση την ένταση μιας διαμάχης. "Σκοτεινές" δυνάμεις σε πάλη με την ελπίδα και την διάθεση αισιοδοξίας. Ένα μέρος που ο Ρότα χρησιμοποίησε στο αριστούργημά του "8½".
Aναμφισβήτητα, το "Concerto Soirée" είναι ένα ιδιαίτερο έργο υποδειγματικού λυρισμού με βιρτουοζικά στοιχεία ώστε να αναδεικνύεται η ικανότητα του σολίστα και τα μέρη της ορχήστρας να υπογραμμίζουν εξαίσια τις ρομαντικές και σαγηνευτικές μουσικές ιδέες. Μια ξεχωριστή σύνθεση στο άφθαστο μουσικό τοπίο του Νίνο Ρότα, πλούσιο σε ονειρικά μοτίβα, από την εμπνευσμένη καλλιτεχνική φλέβα του ιταλού δημιουργού.
Nino Rota: "Concerto Soirée" :
Είναι απίστευτη η ευκολία που είχε ο Ρότα να εφευρίσκει υπέροχα θέματα, Ελπίδα μου για τις πάσης φύσεως συνθέσεις του, από κλασική μουσική μέχρι τις συνθέσεις του για τον κινηματογράφο, όπου είναι πιο γνωστός ευρύτερα. Σοπέν, Ντεμπυσί, Ραχμάνινοφ ή άλλοι συνθέτες επηρρέασαν τον ταλαντούχο Νίνο, όμως στην ρίζα τους όλα τα έργα έχουν την ανεξίτηλη υπογραφή του. Το Concerto Soirée που μας προτείνεις είναι ένα εξαίσιο έργο και βέβαια, το τελευταίο μέρος δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για τον εμψυχωτικό του χαρακτήρα. Έξοχο άρθρο, όπως πάντα, γλυκιά μου Ελπίδα κι ευχαριστούμε για την υπόμνηση της γενθέλιας μέρας του αγαπημένου Ιταλού. ❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, ηταν τρομερα ευέλικτος, ειτε δημιουργουσε για μια ταινια, ειτε για ενα εργο κλασικής! Αστειρευτος σε ιδεες και πλάσιμο ατμόσφαιρας μεσω των μελωδιων και των αρμονιων του.
ΔιαγραφήΘα έχεις παρατηρήσει πως καθε φορά στις επετειους του Ροτα προτεινω μια δημιουργια του από το ειδος της "σοβαρης" μουσικής, αγνωστη πτυχη του στο ευρυ κοινο που τον θαυμαζει για τα περιφημα σαουντρακς.
Ομως δεν θα πρέπει να υποτιμώνται οι κλασικές συνθέσεις του, που εκτός από το να προσφέρουν απαράμιλλες στιγμές συγκίνησης χαρακτηρίζονται από δομική σαφήνεια, θεματική ανάπτυξη, αρμονική εξέλιξη και μελωδικη ευρηματικοτητα, στοιχεια που μαρτυρούν τις "κλασικές" του μουσικές βάσεις.Η καλαίσθητη ενορχήστρωσή του δε, μαζι με τον πλούτο της αρμονικης του γλωσσας κανουν τους ειδικους να συγκρινουν τα εργα του με κεινα του Ντεμπισύ ή του Σοπεν, όπως εδω στο Σουαρέ κονσερτο ή του Σατί και του Στραβινσκι, με τον οποιο υπηρξε και καρδιακος φιλος.
Το τελευταιο μεος του κονσερτου ειναι οντως εμψυχωτικο με το σκερτσοζικο ρυθμό του, με τον συνθετη να αφηνει ενα φωτακι ελπιδοφορο στα σκοταδια του καθενός μας..
Ευχαριστω παρα πολύ, γλυκιά μου φιλη για τον επαινο για το άρθρο μου που το ετοιμασα με πολλή αγάπη ακουγοντας πολλές φορές τη συνθεση...Ευχαριστω ομως και για το θαυμασιο σχολιο σου, οπως παντα, που μαρτυρα την ουσιαστική σου προσοχη σε οσα καταγραφω. Καλη συνεχεια στη μέρα σου! Την αγάπη μου! ❤