Τζόρτζια Ο’ Κιφ: όταν η μουσική μεταφράζεται σε εικόνα...

 

Georgia O'Keeffe: "Blue and Green Music"

[Με αφορμή τη γενέθλια επέτειο της  Τζόρτζια Ο’ Κιφ]

Η αγαπημένη αμερικανίδα ζωγράφος γεννήθηκε σαν σήμερα, 15 Νοεμβρίου 1887 στο Ουισκόνσιν.

Μια ξεχωριστή προσωπικότητα,  μια ιδιαίτερης λάμψης εικαστικός, που το έργο της συνδέεται άμεσα με τη φύση, απ' την οποία αντλούσε διαρκώς έμπνευση!

Η φήμη της εδραιώθηκε με τις ποιητικές παραστάσεις της, που απεικονίζουν λουλούδια. Έργα, που εξερευνούν την σχέση της μορφής με το τοπίο, την μουσική, το χρώμα και την σύνθεση και αποκαλύπτουν την εξέλιξη της βαθιάς κατανόησης και συναισθησίας της δημιουργού.
Χαρακτηριστικά του ύφους της είναι τα τονισμένα περιγράμματα και οι λεπτές τονικές μεταβάσεις, που συχνά μετασχημάτιζαν το θέμα σε μια γεμάτη δυναμική αφηρημένη εικόνα.

"Music - Pink and Blue I"
(πηγή:wikiart)

Η  Τζόρτζια Ο’ Κιφ γοητεύτηκε από την "ιδέα ότι η μουσική θα μπορούσε να μεταφραστεί σε εικόνα".

Επίσης οι αναφορές της στη μουσική στους τίτλους των έργων της προέρχονται από την πεποίθησή της ότι η εικαστική τέχνη, όπως η μουσική, θα μπορούσε να μεταφέρει ισχυρά συναισθήματα.
Οι διογκωμένες, κυματοειδείς μορφές στα εικαστικά: "Music - Pink and Blue Ι και ΙΙ" και "Blue and Green Music" υποδηλώνουν τη σύνδεση μεταξύ οπτικού και ακουστικού πεδίου, όπως επίσης και τους ρυθμούς και τις αρμονίες που η O' Κιφ αντιλήφθηκε στη φύση. Γι' αυτήν, αποτελούν την οπτικοποίηση ακουστικών αισθήσεων-μουσικής και ήχων της φύσης και της γαλήνης του περιβάλλοντος που τόσο απολάμβανε στη λίμνη Τζόρτζ, αλλά και τον τρόπο να μεταδώσει μέσω χρώματος και εικαστικών μορφών-σχημάτων το ρυθμό και την κίνηση, όπως εκείνη τα αντιλαμβάνονταν...

Παραδείγματος χάριν στο εικαστικό της "Blue and Green Music " που φιλοτέχνησε το 1920 και βλέπουμε παραπάνω, η ζωγράφος χρησιμοποιεί χρωματικές και γεωμετρικές φόρμες για να μεταφέρει τον ρυθμό και την κίνηση της μουσικής. Και πραγματικά αποτυπώνει εκπληκτικά τη διακύμανση των τόνων που θα έβρισκε κανείς στη μουσική.

Η σειρά αυτή των έργων της είναι εμπνευσμένη από τις απόψεις του Ρώσου εξπρεσιονιστή Βασίλι Καντίνσκι, ο οποίος, στο κείμενό του "Για το Πνευματικό στην Τέχνη", υποστήριξε ότι οι εικαστικοί καλλιτέχνες πρέπει να μιμούνται τη μουσική για να επιτύχουν καθαρή έκφραση χωρίς λογοτεχνικές αναφορές.

 

"Music - Pink and Blue II"
(πηγή: seattleartmuseum)

H αμερικανίδα συνθέτις, Jennifer Higdon είναι μια πολλά υποσχόμενη εκπρόσωπος της σύγχρονης-κλασικήςμουσικής. 

Γεννήθηκε σε οικογένεια εικαστικών, έτσι γοητευμένη από τις κομψές κυματιστές φόρμες και ενθουσιασμένη από τις ιδιαίτερα σουρεαλιστικές εικόνες της Ο' Κιφ με μακρινά τοπία και λουλούδια που κυλούν πάνω από τους ουρανούς στους πίνακες  της, αποφάσισε πως η ζωγράφος θα είναι η πρώτη που θα αναπαραστήσει μουσικά στο έργο της: "American Canvas", όταν τής παραγγέλθηκε από το σύνολο  Dolce Suono ensemble.

Πρόκειται για πρωτοποριακή, προγραμματικού ύφους, σύνθεση για φλάουτο, τσέλο και πιάνο, μια μουσική έκφραση τριών αμερικανών ζωγράφων: της O'Keeffe, του Jackson Pollock και του Andrew Wyeth.

Το "Mov. I, O' Keefe", με θέματα ήρεμα ως επί το πλείστον στην διάθεσή τους. Με την σταδιακή δημιουργία έντασης τα κυρίαρχα μοτίβα ανατίθενται στο φλάουτο, η εξαϋλωτική διάσταση των οποίων γρήγορα μεταλλάσσεται σε ρομαντικές μελωδικές αύρες με αρμονίες και μουσικά περάσματα όλο μυστήριο και αινιγματισμό. Σύνθεση που χρωματίζεται από τα ιδιαίτερα ηχοχρώματα των τριών οργάνων με  πληθωρικές συγχορδίες, με απαλές και μυστηριώδεις χειρονομίες, ηδυπαθείς μελισματικές φιγούρες, που υποβάλλουν την εντύπωση μιας τελετουργικής σκηνής, όπου η εικόνα μυστηριωδώς μεταμορφώνεται σε ήχο και ο ήχος σε εικόνα. 

"American Canvas: No. 1, O'Keeffe":